Ισως αυτή να είναι η πρώτη επίσκεψη του Τζέιμι Ντάιμον (Jamie Dimon), προέδρου της JPMorgan Chase -της μεγαλύτερης αμερικανικής τράπεζας- στην Ελλάδα.

Αλλά και να την επισκέφτηκε στο παρελθόν, θα ήταν μάλλον για τουρισμό.

Οχι για επενδύσεις, όπως κάνει στην τρέχουσα επίσκεψή του.

Και όχι για να συναντήσει τον Πρωθυπουργό της χώρας, όπως έκανε σήμερα.

Αυτό από μόνο του δείχνει το επενδυτικό ενδιαφέρον του για την Ελλάδα.

Και αυτό από μόνο του αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη και στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα διεθνώς για την χώρα.

Ο Ντάιμον είναι ομογενής. Αυτό δεν φαίνεται, με την έννοια ότι μέχρι τώρα δεν ασχολείται καθόλου με την Ομογένεια και την Ελλάδα.

Ομως είναι ομογενής. Ο παππούς του ήρθε μετανάστης από την Ελλάδα και μάλιστα για ένα διάστημα εργαζόταν στην Atlantic Bank, θυγατρική τότε της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, και μάλιστα αρθρογραφούσε στον «Εθνικό Κήρυκα» για οικονομικά θέματα και θέματα του Χρηματιστηρίου. Αρα περί αυτού δεν υπάρχει αμφιβολία.

Ωστόσο, δεν επισκέπτεται την Ελλάδα (μόνο) με αυτήν την ιδιότητα. Την επισκέπτεται ως ο ηγέτης της τράπεζας που αγόρασε ένα μεγάλο ποσοστό μιας εταιρείας τεχνολογίας της Ελλάδας. Την επισκέπτεται προφανώς γιατί θεωρεί ότι αξίζει το χρόνο του, ως επιχειρηματίας, να αφιερώσει λίγες μέρες στην Ελλάδα.

Και αυτό είναι κάτι που για χρόνια ελπίζαμε να γίνει.

Για χρόνια συζητούσαμε πώς η Ελλάδα θα μπορούσε να προσελκύσει επενδύσεις μεγάλων ξένων, και ει δυνατόν, αμερικανικών εταιρειών.

Και να που γίνεται τώρα. Σημαντικά παραδείγματα είναι η Microsoft, η  Pfizer (με επίσης ομογενή πρόεδρο) και τώρα η JPMorgan και άλλες εταιρείες.

Οτι αυτό γίνεται τώρα και όχι πριν, είναι ασφαλώς εύκολο να το καταλάβει κανείς.

Γατί τώρα το επενδυτικό κλίμα στην Ελλάδα γίνεται πιο φιλικό. (Προσέξτε δεν είπα φιλικό, αλλά πιο φιλικό). Και γιατί τώρα εμπιστεύονται τον Πρωθυπουργό της χώρας.

Γιατί γνωρίζουν ότι τους καταλαβαίνει, και το κυριότερο, καταλαβαίνει τι πρέπει να γίνει για να αναπτυχθεί η χώρα.

Το θέμα είναι ότι δεν φτάνει ένας άνθρωπος, όσο σημαντική θέση και να κατέχει. Χρειάζονται συνεργάτες ικανοί, γνώστες του διεθνούς επενδυτικού περιβάλλοντος, που μπορούν να προσεγγίσουν επενδύσεις και που μπορούν να τις διεκπεραιώσουν.

Και το πιο μεγάλο ερώτημα είναι, κατά πόσον η κρατική μηχανή, η γραφειοκρατία, είναι σε θέση να αντεπεξέλθει.

Τις μέρες αυτές είχαμε ένα τεστ στο οποίο απέτυχε παταγωδώς.