x
 

ΑΠΟΨΕΙΣ

Η Γέννηση και οι συμβολισμοί της

Ο Θεός είναι ο Λόγος
Κατά Ιωάννην 1:1-5 Εις την αρχήν της πνευματικής και υλικής δημιουργίας, άναρχος και προαιώνιος, υπήρχεν ο Υιός και Λόγος του Θεού. Και ο Λόγος ήτο πάντοτε αχώριστος από τον Θεόν και πλησιέστατα προς αυτόν, και ο Λόγος ήτο Θεός απειροτέλειος, όπως ο Πατήρ και το Αγιον Πνεύμα. Αυτός υπήρχεν εις την αρχήν της δημιουργίας ηνωμένος προς τον Θεόν. Ολα τα δημιουργήματα έγιναν δι’ αυτού και χωρίς αυτόν δεν έλαβε ύπαρξιν κανένα, από όσα έχουν γίνει. Εις αυτόν υπήρχε ζωή και ως άπειρος πηγή ζωής εδημιούργησε και διατηρεί κάθε ζωήν. Διά δε τους ανθρώπους, δεν είναι μόνον η φυσική ζωή, αλλά και το πνευματικόν φως, που φωτίζει τον νουν των εις κατανόησιν και αποδοχήν της αληθείας. Και το φως λάμπει μέσα στο σκοτάδι και το σκοτάδι δεν ημπόρεσε ποτέ να το επισκιάση και το εξουδετερώση.

Συμβολισμός
Αυτός ο δοξαστικός ύμνος του Ιωάννη παρουσιάζει την προσπάθειά του να δημιουργήσει αυτό που οι θεολόγοι ονομάζουν Χριστολογία, μια συστηματική περιγραφή της σχέσης του Χριστού με τον Πατέρα του και όλη την δημιουργία. Αποτελεί ένα από τα πιο λυρικά κείμενα της Βίβλου, το οποίο εκφράζει βασικές αρχές της πίστης μας, σε μια επιβλητική ποιητική φόρμα. Ο ποιητικός πρόλογος για τον «Λόγο», έχει αμιγώς βιβλικό νόημα και αποτελεί έναν διαφορετικό τρόπο για να τονιστεί πως αυτός που θυσιάστηκε για τους ανθρώπους, ο μονογενής Υιός του Θεού, αφενός ήταν ό,τι πολυτιμότερο είχε ο Θεός να προσφέρει και, αφετέρου, βρισκόταν κοντά στους ανθρώπους από την αρχή της ύπαρξής τους. Αμφισβητήθηκε στην εποχή του, όπως αμφισβητούνται μέχρι σήμερα οι άνθρωποι που δίνουν τη ζωή τους να φέρουν ισότητα και να καταργήσουν τη βία και την εκμετάλλευση.

Τι αμφισβήτησε ο Ιησούς: Ο αρχαίος κόσμος χαρακτηριζόταν από κάποιες αντιλήψεις για την σχέση άνδρα-γυναίκας, κυρίου-δούλου, βασιλιά-υπηκόου, το ρόλο του πλούτου ή της οικογένειας, για την σχέση του Θεού και ανθρώπων, ηθικής και θρησκευτικής ζωής, τις οποίες ο Ιησούς αμφισβήτησε, φέροντας την καινούργια πραγματικότητα της Βασιλείας τους Θεού. Η κριτική του Ιησού στις πολιτικές και θρησκευτικές ηγεσίες: οι πολιτικοί και θρησκευτικοί άρχοντες των Εβραίων (Συνέδριο, Αρχιερείς, Φαρισαίοι), εκμεταλλεύονταν την θρησκευτικότητα του λαού, τον καταπίεζαν και τον οδηγούσαν σε τυπολατρία. Ο Ιησούς αντιστάθηκε, χτυπώντας την τυπολατρία και την υποκρισία των θρησκευτικών αρχόντων και παρουσιάζοντας στο λαό μια καινούργια πραγματικότητα. Τέλος, αμφισβήτησε την μοναδικότητα του λαού του Ισραήλ, στην αποκάλυψη του Θεού. Το μήνυμα του ήταν πανανθρώπινο και απευθυνόταν σε όλους τους λαούς της Γης.

2. H παρουσία του Αγγέλου Γαβριήλ

Κατά Λουκά 1: 26-29 Κατά δε τον έκτον μήνα από τότε που είχε μείνει έγκυος η Ελισάβετ, εστάλη από τον Θεόν ο άγγελος Γαβριήλ εις μίαν πόλιν της Γαλιλαίας, ονόματι Ναζαρέτ, προς μίαν παρθένον, μνηστευομένην με άνδρα ονόματι Ιωσήφ, η οποία κατήγετο από το γένος Δαυίδ. Και η παρθένος ωνομάζετο Μαριάμ. Αφού δε ο άγγελος εισήλθεν στο σπίτι, είπε προς αυτήν, «χαίρε συ, που έλαβες μεγάλας και εξαιρετικάς χάριτας από τον Θεόν, ο Κύριος είναι μαζί σου. Είσαι συ ευλογημένη όσον καμμία άλλη μεταξύ των γυναικών». Αυτή δε, όταν είδε τον άγγελον, εταράχθη πολύ από τα λόγια του και εσκέπτετο μέσα της τι σημαίνει και ποιο σκοπόν έχει αυτός ο χαιρετισμός.

Συμβολισμός
Αυτή την μοναδική στιγμή την εξιστορούμε κάθε χρόνο τον Δεκέμβρη γιορτάζοντας τον ερχομό του Χριστού στον Κόσμο μας, ανάμεσα στον πόνο και τις αγωνίες που είναι αλληλένδετα με την ανθρώπινη ύπαρξη. Γιορτάζουμε την ταπεινή αποδοχή της Μαρίας ενός ύψιστου ρόλου, που της ανέθεσε ο άγγελος Γαβριήλ, μέσα σε ένα θεϊκό θαύμα, που δεν την φόβισε, αλλά αντίθετα τον υιοθέτησε με θάρρος. Αυτό θα πρέπει να είναι ένα παράδειγμα για μας. Πρέπει να δεχόμαστε την θέληση του Θεού να την κατανοούμε, αλλά να διατηρούμε ανεξάρτητη την κρίση μας. Ο Θεός μας αγαπάει, όπως μας έπλασε. Με ψυχική και πνευματική δύναμη και κρίση να διακρίνουμε το καλό από το κακό.

3. Η Αναγγελία στην Μαριάμ
Κατά Λουκά 1: 30-38 Και είπεν ο άγγελος προς αυτήν, φοβάσαι, Μαριάμ, διότι ευρήκες εξαιρετικήν εύνοιαν και ευλογίαν εκ μέρους του Θεού. Και ιδού θα συλλάβης και θα γεννήσης υιόν και θα καλέσης το όνομα αυτού Ιησούν. Αυτός θα είναι μέγας διά την αγιότητα και το έργον του. Και θα ονομασθή ο κατ’ εξοχήν Υιός του Υψίστου. Και θα δώση εις αυτόν Κύριος ο Θεός τον θρόνον του προπάτορός του Δαυίδ. Και θα βασιλεύση στους αιώνας ως αιώνιος βασιλεύς εις όλας τας γενεάς των πιστών, που θα αποτελούν την νέαν πνευματικήν οικογένειαν του Ιακώβ. Και η βασιλεία του δεν θα λάβη τέλος». Είπε δε η Μαριάμ προς τον άγγελον, «πώς θα γίνη το πρωτάκουστον τούτο, να γεννήσω υιόν, αφού δεν γνωρίζω άνδρα;». Και απεκρίθη ο άγγελος και της είπε, «το Πνεύμα το Αγιον που θα σε απαλλάξη από το προπατορικόν αμάρτημα και θα σε εξαγιάση, θα έλθη εις σε και η δημιουργική δύναμις του Υψίστου θα σε περικαλύψη και θα σε διαποτίση. Δι’ αυτό και το απολύτως άγιον και αναμάρτητον βρέφος, το οποίον κατά τον υπερφυσικόν αυτόν τρόπον θα γεννηθή από σε, θα κληθή, διότι θα είναι, ο Υιός του Θεού». Είπε δε η Μαριάμ, «ιδού η δούλη του Κυρίου πρόθυμος να υποταχθώ εις την θείαν βουλήν. Ας γίνη σύμφωνα με τον λόγον σου». Και ανεχώρησεν από αυτήν ο άγγελος.

Συμβολισμός
Φανταστείτε την έκπληξη της Μαρίας! Χωρίς να έχει σεξουαλική εμπειρία θα συλλάβει ένα γιο και μάλιστα έναν Βασιλιά χωρίς τέλος! Σκεφτείτε, ότι στην Ιουδαία εκείνη την εποχή βασιλιάς ήταν ο Ηρώδης. Μια σκληρή εποχή που θυμίζει πολύ την σημερινή, όπου το χρήμα, η δόξα και η κοινωνική θέση είχαν μεγαλύτερη αξία από οτιδήποτε άλλο. Ενας κόσμος φτιαγμένος μόνο για άνδρες, που δεν θα γύρναγαν ποτέ το κεφάλι τους να δώσουν σημασία σε μια τινέιτζερ που θα έφερνε στο κόσμο τον Σωτήρα του Κόσμου με τον πιο απρόσμενο τρόπο.

4. Το δίλημμα του Ιωσήφ
Κατά Ματθαίο 1: 18-19 Η δε γέννησις του Ιησού Χριστού έγινε κατά τον ακόλουθον υπερφυσικό τρόπον. Οταν δηλαδή εμνηστεύθη η μήτηρ αυτού Μαρία με τον Ιωσήφ, χωρίς να συνοικήσουν ως σύζυγοι, ευρέθη έγκυος από την δημιουργικήν ενέργειαν του Αγίου Πνεύματος. Θα γεννήση δε υιόν, και συ (ο οποίος σύμφωνα με τον νόμον θεωρείσαι προστάτης και πατέρας του) θα το ονομάσης Ιησούν (δηλαδή Θεόν-Σωτήρα) διότι αυτός θα σώση πράγματι τον λαόν του από τας αμαρτίας αυτών. Ιδού η αγνή και άμωμος παρθένος θα συλλάβη και θα γεννήση υιόν, χωρίς να γνωρίση άνδρα, και θα ονομάσουν αυτόν Εμμανουήλ, όνομα που σημαίνει. Ο Θεός είναι μαζί μας. Αμέσως λοιπόν μόλις εσηκώθη από τον ύπνον ο Ιωσήφ, έκαμε όπως τον είχε διατάξει ο άγγελος του Κυρίου και παρέλαβε στον οίκον του με εμπιστοσύνην και σεβασμόν την μνηστήν του. Και ποτέ δεν εγνώρισεν αυτήν ως σύζυγον ούτε και όταν εγέννησεν αυτή τον πρώτον και μοναδικόν υιόν της ούτε και μετά ταύτα. Και εκάλεσεν ο Ιωσήφ το όνομα του παιδίου Ιησούν.

Συμβολισμός
Σε πόσο δύσκολη θέση ήρθε ο Ιωσήφ, ένας μεσαίας τάξης αρχιτέκτονας (σύμφωνα με τον μελετητή της Βίβλου Ανταμ Μπράντφορντ – Βήμα 8 Απριλίου 2010) και όχι ξυλουργός, όπως πιστεύεται εδώ και αιώνες! Παντρεύεται με μια έφηβη που είναι έγκυος! Στο Δευτερονόμιο ο Νόμος είναι σαφής στο Ισραήλ, «Αν μια γυναίκα παντρευτεί έγκυος, ενώ δηλώνει παρθένα πετιέται έξω από το σπίτι του πατέρα της και οι άνδρες την λιθοβολούν μέχρι θανάτου». Ο Ιωσήφ ως άνθρωπος «δίκαιος» και υπομονετικός αναρωτιέται, πώς μπορεί να διαχειριστεί αυτό το σκάνδαλο. Πάνω σ’ αυτή τη στιγμή έρχεται ο άγγελος στον ύπνο του, για να του πει, ότι το παιδί είναι Θεόσταλτο και πρέπει να το προστατέψει και να το τιμήσει σαν Υιό του Θεού. Η απόφαση αυτή του Ιωσήφ ήταν αδιανόητη εκείνη την εποχή στο Ισραήλ, αλλά η πίστη του, του έδωσε τη δύναμη να αντιμετωπίσει την σκληρή πραγματικότητα της εποχής του. Να γίνει πατέρας σε ένα παιδί που ούτε καν φανταζόταν την ύπαρξή του.

5. Η Γέννησή Του
Κατά Λουκά 2: 4-7 Ανέβηκε δε και ο Ιωσήφ από την Ναζαρέτ της Γαλιλαίας εις την Ιουδαίαν, εις την πόλιν τον Δαυίδ, η οποία ωνομάζετο Βηθλεέμ, επειδή κατήγετο από το γένος και την οικογένειαν του Δαυΐδ. Επήγε δε να απογραφή μαζί με την Μαριάμ, την μνηστευομένην με αυτόν γυναίκα, η οποία ήτο έγκυος. Συνέβη δε όταν αυτοί ήσαν εκεί, συνεπληρώθησαν αι ημέραι, δια να γεννήση αυτή. Και εγέννησε τον πρώτον και μόνον υιόν της και τον εσπαργάνωσε και τον έβαλεν εις φάτνην, διότι δεν υπήρχε δι’ αυτούς τόπος στο πανδοχείον να παραμείνουν (επειδή τούτο είχε καταληφθή ενωρίτερα από τους Ιουδαίους, που κατήγοντο από την Βηθλεέμ και είχαν έλθει εκεί να απογραφούν. Και έτσι από αυτήν ακόμη την νηπιακήν του ηλικίαν ο Κύριος δεν είχε πού να κλίνη την κεφαλήν).

Συμβολισμός
Ο συμβολισμός της Γέννησης του Χριστού ξεκινάει από την ίδια την φάτνη, η οποία δεν είναι αναγκαστικά ένα πολύ φτωχικό μέρος, όπως μας περιγράφουν, αλλά μ’ αυτό τον τρόπο παρουσιάζεται καλύτερα η πτώση του παλιού κόσμου και του τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς. Ο Χριστός φέρνει μαζί του το καινούργιο και αυτό υμνούν οι άγγελοι στη φάτνη, οι βοσκοί και οι μάγοι, που είναι οι πρώτοι άνθρωποι που αντικρύζουν τον Χριστό, καθώς και τα ζώα που εκπροσωπούν την Φύση. Το σώμα του βρέφους συνήθως είναι ακάλυπτο δείχνοντας το ανθρώπινο σώμα ενός άνδρα και ενός Θεού. Η Μαρία δεν είναι κουρασμένη από την γέννηση και ο Ιωσήφ υποδέχεται τους πρώτους ανθρώπους που αντίκρυσαν τον Χριστό. Υπέροχοι συμβολισμοί, οι οποίοι έχουν αποτυπωθεί σε εκατοντάδες ζωγραφικούς πίνακες κυρίως της Αναγέννησης. Η πιο σημαντική οικογένεια στην ανθρώπινη ιστορία μέσα σε εάν πανδοχείο να κοιμάται ανάμεσα στα άχυρα και στα ζώα. Ο Χριστός επέλεξε αυτό τον τρόπο να μπει στην ιστορία μας με τον πόνο και την απλή χαρά, αναπόσπαστα στοιχεία της ανθρώπινης υπόστασής μας.

6. Η ανακοίνωση της Γέννησης στους βοσκούς
Κατά Λουκά: 8-12 Και ήσαν μερικοί ποιμένες εις την περιοχήν αυτήν, που έμεναν στους αγρούς και με την σειράν των κατά το διάστημα της νυκτός εφύλατταν άγρυπνοι το ποίμνιον των. Και ιδού ένας άγγελος Κυρίου παρουσιάσθη έξαφνα εις αυτούς και φως ολόλαμπρον, θείον και υπερφυσικόν, τους περιεκύκλωσε και εφοβήθησαν παρά πολύ δι’ αυτά, που αντίκρυσαν. Και είπεν εις αυτούς ο άγγελος, «μη φοβείσθε, διότι σας αναγγέλλω χαρμόσυνον είδησιν, χαράν μεγάλην, η οποία θα είναι χαρά δι’ όλον τον λαόν του Θεού. Σας αναγγέλω, ότι εγεννήθη σήμερον για σας Σωτήρ, ο οποίος είναι ο Μεσσίας, ο Κύριος και Θεός. Και εγεννήθη εις την πόλιν του Δαυίδ την Βηθλεέμ, σύμφωνα με τας προφητείας της Γραφής. Και αυτό θα είναι για σας σημείον, με το οποίον θα αναγνωρίσετε τον γεννηθέντα Σωτήρα, θα βρήτε ένα βρέφος απλοϊκά σπαργανωμένον, βαλμένο εις την φάτνην».

Συμβολισμός
Οι βοσκοί τρομοκρατούνται. Μια λάμψη φωτός αλλάζει το άγριο τοπίο που καθημερινά βιώνουν μέσα στην αγριάδα της φύσης και τις δύσκολες συνθήκες ζωής τους. Ενα άγιο φως με έναν άγγελο να τους ανακοινώνει την Μεγάλη Γέννηση, που είναι για όλους χαρμόσυνη είδηση. Οχι μόνο για τους Ιουδαίους, αλλά για όλο τον κόσμο, για όλα τα γένη, τις φυλές, τα φύλα, τις κοινωνικές τάξεις, τις εθνικότητες. Η διάκριση μεταξύ των ανθρώπων που ήταν έντονη εκείνη την εποχή, σταματάει από ένα μαγικό φως ενός αγγέλου, που τους φέρνει το χαρούμενο γεγονός. Θα βρουν το άγιο βρέφος τυλιγμένο μέσα σε ένα χειροποίητο ύφασμα, σε ένα παχνί με ζώα. Μεγάλο σοκ για τους βοσκούς, που πρώτη φορά έρχονται αντιμέτωποι με την έννοια της ισότητας, αφού ο Θεός επέλεξε αυτούς τους ταπεινούς, να διαδώσουν την γέννησή Του. Συμβολικό μήνυμα, ότι όλοι είμαστε ίσοι ενώπιον του Θεού.

7. Οι βοσκοί πάνε στη Βηθλεέμ
Κατά Λουκά 2:15-19 Οταν δε οι άγγελοι έφυγαν από αυτούς στον ουρανόν, τότε οι ποιμένες είπαν μεταξύ των, «ας περάσωμεν λοιπόν έως εις την Βηθλεέμ, διά να ίδωμεν αυτό που έγινε και το οποίον μας εγνωστοποίησε διά του αγγέλου ο Κύριος». Και ήλθαν όσον ημπορούσαν γρηγορώτερα και αφού έψαξαν ευρήκαν και την Μαρίαν και τον Ιωσήφ και το βρέφος τοποθετημένο εις την φάτνην. Οταν δε είδον αυτά, εγνωστοποίησαν τότε με λεπτομέρειαν όλα όσα είχεν είπει εις αυτούς ο άγγελος διά το παιδίον αυτό. (Οι απλοϊκοί και πιστοί ποιμένες, ως εάν ήσαν πνευματικοί ποιμένες και απόστολοι, ηξιώθησαν να γίνουν μεταξύ των ανθρώπων οι πρώτοι κήρυκες του Χριστού). Και όλοι όσοι ήκουσαν, εθαύμασαν δι’ όσα τους είχον είπει οι ποιμένες.

Συμβολισμός
Αρχικά σκεφτείτε, ότι οι βοσκοί πήγαν με την θέληση τους στη Βηθλεέμ. Οι άγγελοι δεν τους είπαν να πάνε. Απλά τους ανήγγειλαν το χαρμόσυνο γεγονός. Ένας συμβολισμός για τη ευλογία του θεού και την δύναμη της Αγιοτήτας του που είναι διαθέσιμη σε όλους, αλλά το πως ανταποκρινόμαστε σ’ αυτήν, εξαρτάται τελείως από μας. Αν οι βοσκοί παρέμεναν στο μέρος που είχαν τα κοπάδια, θα έχαναν την ευκαιρία να είναι οι πρώτοι, που αντίκρυσαν την άγια οικογένεια. H Μαρία ανταποκρίνεται στους βοσκούς και στην διήγησή τους για τους αγγέλους με την ταπεινότητα και την σοφία που την διακρίνει. Δεν καυχιέται για το ρόλο που επελέγη, αλλά εξυψώνει τα λόγια των βοσκών υποδηλώνοντας την ήρεμη χαρά της, για το πως η εμπειρία τους με τους αγγέλους αντηχεί την δική της με τον άγγελο Γαβριήλ.

8. Ο τρόμος του Ηρώδη
Κατά Ματθαίον 2:3-6 Οταν ήκουσεν ο βασιλεύς Ηρώδης να γίνεται λόγος διά νεογέννητον Βασιλέα εκυριεύθη από ταραχήν, διότι εφοβήθη μήπως του αρπάση εκείνος την βασιλείαν, μαζί με τον Ηρώδην εταράχθησαν και όλοι οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ (φοβηθέντες μήπως εκσπάση και εις βάρος αυτών η οργή του αιμοβόρου βασιλέως). Ο Ηρώδης, αφού εκάλεσε και συνεκέντρωσε όλους τους αρχιερείς και γραμματείς του λαού (αυτούς που εθεωρείτο ότι εγνώριζαν τον νόμον και τους προφήτας) εζητούσε πληροφορίας, που, σύμφωνα με τας Γραφάς, θα εγεννάτο ο Χριστός. Τότε ο Ηρώδης εκάλεσε κρυφίως τους μάγους και επληροφορήθη ακριβώς από αυτούς τον χρόνον, κατά τον οποίον είχε φανή ο αστήρ. Κατόπιν τους έστειλε εις την Βηθλεέμ και είπε, «πηγαίνετε εκεί και εξετάσατε με κάθε ακρίβειαν όλα τα περί του παιδίου και όταν θα το εύρετε, πληροφορήσατέ με, διά να έλθω εις την Βηθλεέμ να το προσκυνήσω και εγώ».

Συμβολισμός
Η Γέννηση του Χριστού δεν ήταν καλοδεχούμενη, ούτε από το Ηρώδη, ούτε από ολόκληρη την Ιερουσαλήμ και την Ρώμη. Αυτό που είναι ολοφάνερο από τα γεγονότα αυτά είναι, ότι η έννοια της αντίστασης στις κατεστημένες αξίες, καθώς και ο φόβος της απομάκρυνσης από την εξουσία δημιουργεί τρόμο στους ανθρώπους, όπως στην Ηρωδη, που κάλεσε τους μάγους να του πουν πού βρίσκεται ο Μεσσίας.

9. Οι τρεις Μάγοι
Κατά Ματθαίον 2:9-12 Οι δε μάγοι, αφού ήκουσαν τα λόγια του βασιλέως, εξεκίνησαν και επορεύοντο εις την Βηθλεέμ, και ιδού το λαμπρόν αστέρι, που είχαν ίδει εις την Ανατολήν, επροπορεύετο και τους ωδηγούσεν, έως ότου ήλθε και εστάθη επάνω από τον τόπον όπου ευρίσκετο το παιδίον. Οι μάγοι, όταν είδαν τον αστέρα, εδοκίμασαν πολύ μεγάλην χαράν (διότι ευρήκαν πάλιν τον ασφαλή οδηγόν των). Και ελθόντες εις την οικίαν είδαν το παιδίον με την μητέρα αυτού Μαρίαν και πεσόντες στο έδαφος επροσκύνησαν με βαθείαν ευλάβειαν αυτό και ανοίξαντες τας αποσκευάς και τα θησαυροφυλάκιά των του προσέφεραν δώρα, χρυσόν και πολύτιμα αρώματα της Ανατολής, λιβάνι και σμύρναν. Επειδή δε έλαβον εντολήν και οδηγίαν από τον Θεόν εις όνειρόν των να μη επιστρέψουν προς τον Ηρώδην, ανεχώρησαν διά την πατρίδα των από άλλον δρόμον.

Συμβολισμός
H ιστορία με τους 3 μάγους έχει πολλές παραλλαγές μέσα στους αιώνες, αλλά τελικά ο μύθος τους θέλει να είναι 3 όπως και τα δώρα τους, με ονομασίες όπως Βαλτάζαρ, βασιλιάς της Αραβίας, Μέλχιορ βασιλιάς της Περσίας και Κασπάρ βασιλιάς της Ινδίας. Τα δώρα είχαν πνευματικό νόημα: Ο χρυσός ως σύμβολο της επίγειας Βασιλείας, το λιβάνι ως σύμβολο της Θεότητας και το μύρο (που το χρησιμοποιούσαν για να μυρώνουν τους νεκρούς) ως σύμβολο του θανάτου. Το κείμενο δεν προσδιορίζει κάποιο χρονικό διάστημα ανάμεσα στη γέννηση και στην προσκύνηση, ωστόσο οι πάμπολλες καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις ενθαρρύνουν τη λαϊκή πίστη, ότι η επίσκεψη των Μάγων έγινε τον ίδιο χειμώνα με τη Γέννηση, ενώ αυτή μπορεί να είχε λάβει χώρα μέχρι και δύο χρόνια αργότερα. Το μέγιστο αυτό ενδιάμεσο εξηγεί τη διαταγή του Ηρώδη στους μετέπειτα στίχους 16-18, κατά την οποία η σφαγή των νηπίων περιελάμβανε αγόρια ηλικίας μέχρι δύο ετών. Μεταγενέστεροι σχολιαστές, μη περιοριζόμενοι από τις παραδοσιακές ημερομηνίες, προτείνουν διάφορα άλλα ενδιάμεσα χρονικά διαστήματα.

10. Η σφαγή των νηπίων
Κατά Ματαθαίον 2:16-18 Τότε ο Ηρώδης, όταν είδε ότι οι Μάγοι τον εξεγέλασαν, ωργίσθη παρά πολύ, και επάνω εις την φονικήν οργήν του έστειλε δημίους και έσφαξε όλα τα παιδιά, που ήσαν εις την Βηθλεέμ και εις τα περίχωρα αυτής από ηλικίας δύο ετών και κάτω, σύμφωνα με τον χρόνον, τον οποίον είχε εξακριβώσει από τους μάγους.

Συμβολισμός
Δεν έχει κάποιον ιδιαίτερο συμβολισμό. Παρουσιάζει μόνο την ανάγκη των ανθρώπων να άρχουν με οποιοδήποτε τίμημα. Σύμφωνα με τις Γραφές, εκτυλίχθηκε στη Βηθλεέμ λίγο μετά τη Γέννηση του Χριστού. Με διαταγή του διανοητικά ανισόρροπου Ηρώδη, θανατώθηκαν όλα τα νήπια έως δύο ετών, στην προσπάθειά του να ανακαλύψει και να εξαφανίσει από προσώπου Γης τον Ιησού Χριστό, που σύμφωνα με προφητεία θα αμφισβητούσε την εξουσία του. Οσον αφορά τον αριθμό των θανατωθέντων νηπίων, αυτοί ποικίλουν, από 14.000 έως 144.000, σύμφωνα με βυζαντινές και κοπτικές πηγές. Οι αριθμοί αυτοί φαίνονται υπερβολικοί έως εξωπραγματικοί, δεδομένου ότι ο πληθυσμός της Βηθλεέμ δεν ξεπερνούσε τους 1.000 κατοίκους την εποχή της σφαγής, σύμφωνα με τον αμερικανό καθολικό ιερωμένο Ρέιμοντ Μπράουν (1928-1998). Οι καθολικοί μιλούν για 6 έως 20 παιδιά.

11. Η φυγή στη Αίγυπτο
Κατά Ματθαίον 2:13-15 Οταν δε αυτοί ανεχώρησαν, ιδού άγγελος Κυρίου εφάνηκε δι’ ονείρου στον Ιωσήφ και του είπε, «σήκω αμέσως χωρίς αναβολήν και πάρε το παιδίον και την μητέρα του και φύγε εις την Αίγυπτον, και μείνε εκεί, μέχρις ότου πάλιν εγώ σου είπω, διότι ο Ηρώδης θα αναζητήση το παιδίο. Και ο Ιωσήφ εσηκώθηκε αμέσως, παρέλαβε νύκτα το παιδίον και την μητέρα αυτού και έφυγεν εις την Αίγυπτον. Και έμενε εκεί, έως ότου απέθανε ο Ηρώδης και έτσι εξεπληρώθη και επραγματοποιήθη πλήρως εκείνο, που είχε λεχθή από τον Κύριον διά του προφήτου, ο οποίος είπε, «από την Αίγυπτον εκάλεσα τον υιόν μου».

Συμβολισμός
Χωρίς την ύπαρξη του Ιωσήφ να πάρει την Μαρία και τον Ιησού στην Αίγυπτο, πολύ πιθανόν να μην υπήρχαν Χριστούγεννα, αφού ο Ηρώδης θα τους είχε βρει. Το κείμενο αυτό όμως, είναι πολύ συμβολικό και για έναν άλλο λόγο, που έχει πάλι να κάνει με την απόφαση του Ιωσήφ, πως δεν αρκεί μόνο η πίστη και οι παρακλήσεις. Στη ζωή πρέπει να παίρνουμε αποφάσεις, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν και τα πράγματα είναι ολότελα στα χέρια τα δικά μας. Δεν ήταν εύκολο για την οικογένεια να αφήσουν το τόπο τους, αλλά έπρεπε να το κάνουν. Ο Ιωσήφ δέχεται όλους τους κινδύνους και τις κακουχίες, για να προστατέψει τον Ιησού το παιδί του.
(Δημοσιεύτηκε στο «Περιοδικό» τα Χριστούγεννα του 2020)

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κατά τον Αριστοτέλη, ο άνθρωπος είναι «φύσει πολιτικόν ζώον» δηλαδή κοινωνικό, εκείνος δε που ως αυτάρκης δεν είναι μέλος της κοινωνίας, είναι «θηρίο ή θεός».

ΠΙΟ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΑ

Αντίλογος

Παρενέβη, διαβάζω, ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, για να τεθεί σε διαθεσιμότητα ο δημόσιος υπάλληλος που συνελήφθη για εμπλοκή του στην υπόθεση της 12χρονης στα Σεπόλια.

Εκδηλώσεις

ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ. Μέσα σε ιδιαίτερα συγκινητικό κλίμα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 18 Ιουνίου η τελετή αποφοίτησης της 8ης τάξης του Ημερήσιου Ελληνικού Σχολείου “Αργύριος Φάντης” στον Καθεδρικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Μπρούκλιν.

Πολιτισμός

Η πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας Μαρίνα Πλούμπη, μας χάρισε φέτος ένα παιδικό βιβλίο ξεχωριστό και μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα.

ΒΙΝΤΕΟ