ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. («WP»). Η Γη έχει ξεπεράσει τα επτά από τα οκτώ επιστημονικά καθορισμένα όρια ασφαλείας και έχει εισέλθει στην «επικίνδυνη ζώνη», όχι μόνο για έναν πλανήτη που υπερθερμαίνεται, που χάνει τις φυσικές του περιοχές, αλλά και για την ευημερία των ανθρώπων που ζουν σε αυτόν, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.

Η μελέτη δεν εξετάζει μόνο τα προστατευτικά κιγκλιδώματα για το πλανητικό οικοσύστημα, αλλά για πρώτη φορά περιλαμβάνει μέτρα «δικαιοσύνης», η οποία αφορά κυρίως την πρόληψη βλάβης για χώρες, εθνότητες και φύλα.

Η μελέτη της διεθνούς ομάδας επιστημόνων «Earth Commission» που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature» της Τετάρτης εξετάζει το κλίμα, την ατμοσφαιρική ρύπανση, τη μόλυνση του νερού από φώσφορο και άζωτο από υπερβολική χρήση λιπασμάτων, υπόγεια ύδατα, γλυκό επιφανειακό νερό, το άκτιστο φυσικό περιβάλλον και το συνολικό φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.

Μόνο η ατμοσφαιρική ρύπανση δεν ήταν αρκετά στο επικίνδυνο σημείο παγκοσμίως.

Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι επικίνδυνη σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, ενώ το κλίμα ξεπέρασε τα επιβλαβή επίπεδα για τους ανθρώπους σε ομάδες, αλλά δεν ξεπέρασε εντελώς τις κατευθυντήριες γραμμές για την ασφάλεια για τον πλανήτη ως σύστημα, σύμφωνα με τη μελέτη της σουηδικής ομάδας.

Η μελέτη εντόπισε «καυτά σημεία» προβληματικών περιοχών σε όλη την Ανατολική Ευρώπη, τη Νότια Ασία, τη Μέση Ανατολή, τη Νοτιοανατολική Ασία, μέρη της Αφρικής και μεγάλο μέρος της Βραζιλίας, του Μεξικού, της Κίνας και ορισμένων από τη Δύση των ΗΠΑ – τα περισσότερα λόγω κλιματικής αλλαγής. Περίπου τα δύο τρίτα της Γης δεν πληρούν τα κριτήρια για την ασφάλεια του γλυκού νερού, είπαν οι επιστήμονες ως παράδειγμα.

«Είμαστε σε μια επικίνδυνη ζώνη για τα περισσότερα από τα όρια του γήινου συστήματος», δήλωσε η συν-συγγραφέας της μελέτης Κρίστι Εμπι (Kristie Ebi), καθηγήτρια Κλίματος και Δημόσιας Υγείας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον.

Εάν ο πλανήτης Γη τώρα έκανε έναν ετήσιο έλεγχο, παρόμοιο με το σωματικό ενός ατόμου, «ο γιατρός μας θα έλεγε ότι η Γη είναι πραγματικά πολύ άρρωστη αυτή τη στιγμή και είναι άρρωστη από την άποψη πολλών διαφορετικών περιοχών ή συστημάτων και αυτή η ασθένεια επηρεάζει επίσης τους ανθρώπους που ζουν στη Γη», δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου η συμπρόεδρος της Επιτροπής Γης, Τζογίτα Γκούπτα (Joyeeta Gupta), καθηγήτρια Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο του Αμστερνταμ.

Δεν είναι μια τελική διάγνωση. Ο Πλανήτης μπορεί να ανακάμψει εάν αλλάξει, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης άνθρακα, πετρελαίου και φυσικού αερίου και του τρόπου με τον οποίο μεταχειρίζεται τη γη και το νερό, είπαν οι επιστήμονες.

Αλλά «προχωρούμε σε λάθος κατεύθυνση βασικά σε όλα αυτά», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Γιόχαν Ρόκστρομ (Johan Rockstrom), διευθυντής του Ινστιτούτου Potsdam για την Ερευνα Κλιματικών Επιπτώσεων στη Γερμανία.

«Αυτό είναι ένα συναρπαστικό και προκλητικό έγγραφο – επιστημονικά έγκυρο στη μεθοδολογία και σημαντικό για τον προσδιορισμό των διαστάσεων στις οποίες ο Πλανήτης πλησιάζει στην άκρη των ορίων που θα μας εκτόξευαν σε μη αναστρέψιμες καταστάσεις», δήλωσε η Ιντι Μπάργκ (Indy Burke), κοσμήτορας της Σχολής Περιβάλλοντος του Yale, σε ένα email. Η ίδια δεν έλαβε μέρος στην μελέτη.

Η ομάδα περίπου 40 επιστημόνων δημιούργησε μετρήσιμα όρια για κάθε περιβαλλοντική κατηγορία, τόσο για το τι είναι ασφαλές για τον Πλανήτη όσο και για το σημείο στο οποίο γίνεται επιβλαβές για ομάδες ανθρώπων, κάτι που οι ερευνητές ονόμασαν ζήτημα δικαιοσύνης.

Ο Ρόκστρομ είπε ότι πιστεύει πως αυτά τα σημεία δημιουργούν «έναν φράχτη ασφαλείας» έξω από τον οποίο οι κίνδυνοι γίνονται υψηλότεροι, αλλά όχι απαραίτητα θανατηφόροι.

Ο Ρόκστρομ και άλλοι επιστήμονες έχουν επιχειρήσει στο παρελθόν αυτό το είδος ολιστικής μέτρησης των διαφόρων αλληλένδετων οικοσυστημάτων της Γης. Η μεγάλη διαφορά σε αυτή την προσπάθεια είναι ότι οι επιστήμονες εξέτασαν επίσης τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και πρόσθεσαν το στοιχείο της δικαιοσύνης.

Το μέρος της δικαιοσύνης περιλαμβάνει δικαιοσύνη μεταξύ νέων και παλαιών γενεών, διαφορετικών εθνών και ακόμη και διαφορετικών ειδών. Συχνά, ισχύει για συνθήκες που βλάπτουν τους ανθρώπους περισσότερο από τον Πλανήτη.

Η έκθεση χρησιμοποιεί το ίδιο όριο 1,5 βαθμού Κελσίου (2,7 βαθμούς Φαρενάιτ) της θέρμανσης από την προβιομηχανική εποχή που συμφώνησαν οι διεθνείς ηγέτες στη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα του 2015.

Ο Κόσμος μέχρι στιγμής έχει θερμανθεί περίπου 1,1 βαθμούς Κελσίου (2 βαθμοί Φαρενάιτ), επομένως δεν έχει περάσει αυτόν τον φράκτη ασφαλείας, είπαν οι Ρόκστρομ και Γκούπτα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν τραυματίζονται.