Σε δημοσίευμα του «Εθνικού Κήρυκα» αναφέρεται ότι «περίπου 2 στους 3 Αμερικανούς λένε ότι τα έξοδα του νοικοκυριού τους έχουν αυξηθεί τον τελευταίο χρόνο, αλλά μόνο 1 στους 4 αναφέρει ότι το εισόδημά του έχει αυξηθεί την ίδια περίοδο». Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι παρόμοια.

Πρόσφατα σε άρθρο μου στον slpress.gr αναφέρεται: «Είναι γνωστή η φράση: το ένα φέρνει το άλλο και αυτή έχει σχέση με τον πληθωρισμό που βιώνουμε με αποτέλεσμα την αύξηση της φτώχειας στον πλανήτη, η οποία πριν την εμφάνισή του, με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, υπολογίζονταν σε 100 εκατομμύρια και δυναμικά σκαρφάλωσε στα 700 εκ. πολιτών».

Ο Covid-19 άνοιξε την πύλη του πληθωρισμού, ο οποίος αυξήθηκε με τον επεκτατικό και καταστροφικό πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η νέα κατάσταση στην καρδιά της Ευρώπης δημιούργησε σοβαρό πρόβλημα στην οικονομία και την ασφάλειά της, με αποτέλεσμα να στρέψει την προσοχή της στα της αποτροπής των κινδύνων, επηρεάζοντας συγχρόνως αρνητικά το κοινωνικό κράτος. Σε αυτά είχε προηγηθεί η αποκλιμάκωση της παγκοσμιοποίησης, η οποία είχε δημιουργήσει θύλακες ανεργίας στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, που έδωσαν στον Τραμπ την ευκαιρία να δοξαστεί, ενώ στην Ευρώπη μαζί με την ανεργία άρχισαν να επανεμφανίζονται ακροδεξιά κινήματα με ναζιστικές τάσεις. Ολη αυτή η αλυσίδα αντιδράσεων πρόσφερε πρόσθετο καύσιμο στον πληθωρισμό για νέες κατακτήσεις.

Το έργο αυτό είναι του συντηρητή της αισχροκέρδειας και το όνομα αυτού διεφθαρμένος καπιταλισμός που ελέγχει τις δυνάμεις της ανελεύθερης αγοράς -προσφοράς και ζήτησης- που αποτελούν τους μοχλούς της αισχροκέρδειας. Αυτά όμως αρχίζουν και επηρεάζουν τη στάση των πολιτών που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα και χωρίς αντιμετώπισή του παράγεται πολιτικό κόστος για τους κυβερνώντες. Ετσι αρχίζει ένας φαύλος κύκλος αντιφατικών μέτρων που τελειωμό δεν έχει. Ο συνήθης ανορθόδοξος τρόπος αντιμετώπισής του αποτελείται από μείγμα παντοειδών επιδοτήσεων -αύξηση χρήματος στην αγορά, στην Ελλάδα τώρα ανέρχεται σε 9 δισ. ευρώ- και της συνταγής του Κέυνς-μείωσης του χρήματος στην αγορά! Με αποτέλεσμα ο πληθωρισμός να μην μεταβάλλεται. Εκεί είμαστε τώρα και το κακό είναι ότι όλα τα αντιπολιτευόμενα κόμματα, με διαφορετικά λόγια, εισηγούνται πολιτικές που παράγουν τα ίδια αποτελέσματα!

Με άλλο άρθρο μου, με τίτλο «Καταναλωκρατία: Ο εκδημοκρατισμός της αγοράς» εισηγούμαι ένα νέο δρόμο με τον οποίο μπορεί κάθε κυβέρνηση να παρέμβει και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις προσπάθειες του διεφθαρμένου καπιταλισμού να πωλήσει αισχροκέρδεια. Ο δρόμος είναι μια  εταιρεία ειδικού τύπου, όπου το κράτος και οι πελάτες-καταναλωτές γίνονται συνέταιροι, με στόχο όλα τα κέρδη της επιστρέφουν στους πελάτες-καταναλωτές με βάση των όγκο αγορών του καθενός, με την προϋπόθεση ότι το αρχικό κεφάλαιο ίδρυσης της εταιρείας που διατίθεται από το δημόσιο παραμένει σε αγοραστική αξία σταθερό. Επιδοτήσεις γίνονται σε ιδιώτες οι οποίοι τσεπώνουν τα κέρδη, γιατί, λοιπόν, όχι στους πελάτες-καταναλωτές.

Η διοίκηση της εταιρείας, σε ό,τι αφορά τον Διευθύνοντα Σύμβουλο αυτός προκύπτει, ύστερα από εισήγηση της κυβέρνησης προς τη Βουλή, με έγκρισή της, το δε Δ.Σ. από τις συνελεύσεις των πελατών-καταναλωτών, που είναι οργανωμένοι με τον ίδιο τρόπο που προβλέπεται και για τις κομματικές τοπικές οργανώσεις. Η διαδικασία αυτή εξασφαλίζει δημοκρατική εκπροσώπηση γένους, προερχόμενη από όλους τους παραγωγικούς τομείς και η οποία ικανοποιεί προαπαιτούμενα σχετιζόμενα με γνώσεις και εμπειρία (βλ. «Δούρειος Ιππος της Δημοκρατίας», εκδόσεις Αμμων-για τους αγγλομαθείς «A Therapy for Dying Democracies», published by Dorrance Publishing Co.). Με τον ίδιο τρόπο αναδεικνύεται η δημοκρατική εκπροσώπηση των πελατών-καταναλωτών στις γενικές συνελεύσεις της εταιρείας.

Για τα διευθυντικά στελέχη της εταιρείας, πέρα από το μισθό τους μπορεί να προβλέπεται και μπόνους με βάση το ύψος των καθαρών κερδών της εταιρείας τα οποία τώρα επιστρέφουν όλα στους καταναλωτές. Αυτό θα δημιουργεί και το κίνητρο στους διοικούντες να μην υπερφορτώνουν την εταιρεία με αργόσχολους ή με εργαζόμενους που δεν πληρούν τα προσόντα, ώστε να μπορεί να παραχθεί το προγραμματιζόμενο καλό αποτέλεσμα, το οποίο είναι υπαρκτό μόνον με αύξηση του αριθμού των πελατών, γιατί οι καταναλωτές που συμμετέχουν έχουν ως μόνο κίνητρο τη σταθερότητα των τιμών.

Αυτή η νέα κατάσταση θα αναγκάσει τις εταιρείες του ιδίου κλάδου στον ιδιωτικό τομέα να προσαρμόσουν όλες τις δραστηριότητές τους στα νέα δεδομένα, δεδομένου ότι τώρα δεν θα έχουν και την πρόσβαση στην εξουσία για χάρες, ώστε να μπορέσουν να κρατήσουν τη δική τους πελατεία.

Ενα παράπλευρο θετικό αποτέλεσμα που επίσης προκύπτει και το οποίο θα πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η συνεργασία στα πλαίσια της γενικής συνέλευσης της εταιρείας νέου τύπου, μιας και τα μέλη της θα προέρχονται από όλες τις πολιτικές παρατάξεις, ίσως αποτελέσει και το παράδειγμα για τα πολιτικά κόμματα να αντιληφθούν την αναγκαιότητα να συνεργαστούν και στο κοινοβούλιο για το γενικό καλό, εάν αυτό έχουν πράγματι κατά νου.

* Ο Θεόδωρος Στάθης έζησε για χρόνια στις ΗΠΑ. Είναι πρώην βουλευτής Λάρισας με το ΠΑΣΟΚ, ενώ διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού και υπουργός Γεωργίας. Είναι διδάκτωρ του Columbia University και πρόεδρος του Ιδρύματος Μεσογειακών Μελετών.