Ενα ακόμη ορόσημο, όπως τα είχε οριοθετήσει ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης για εξελίξεις στο Κυπριακό, κατέρρευσε παταγωδώς με την προκλητική ομιλία του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Μαζί και οι προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί ότι κάτι θετικό θα προέκυπτε από την ταυτόχρονη παρουσία στην έδρα του ΟΗΕ, όλων των πρωταγωνιστών του Κυπριακού.

Υπενθυμίζουμε ότι τον περασμένο Ιούνιο κατά τον απολογισμό των 100 πρώτων ημερών της διακυβέρνησής του, ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης είχε αναφερθεί σε τρεις σημαντικούς σταθμούς –«ορόσημα» τα χαρακτήρισε- μέχρι και τον Σεπτέμβριο.

Το πρώτο, αφορούσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στα τέλη Ιουνίου όπου, όπως είχε αναφέρει, θα συζητείτο η ενεργότερη εμπλοκή της ΕΕ, σημειώνοντας τις τηλεφωνικές επικοινωνίες του Τούρκου Προέδρου με αξιωματούχους των ευρωπαϊκών θεσμών στους οποίους εξέφρασε την επιθυμία του για πρόοδο στις ευρωπαϊκές σχέσεις. Αυτή η πρόοδος που επιθυμεί η Τουρκία «δεν είναι λευκή επιταγή», είχε διακηρύξει τότε, παραπέμποντας σε σχετικές αποφάσεις των Ευρωπαϊκών Συμβουλίων.

Το δεύτερο ορόσημο, κατά τον Νίκο Χριστοδουλίδη, που έπεσε έξω, ήταν η Σύνοδος του ΝΑΤΟ, εκφράζοντας την προσδοκία, τότε, ότι ο Ερντογάν θα ανταποκρινόταν στις διμερείς συναντήσεις στο περιθώριο αυτής της Συνόδου στη Λιθουανία.

Το τρίτο ορόσημο που, σύμφωνα πάντα με τους υπολογισμούς του Κυπρίου Προέδρου, θα αξιοποιείτο για να σπάσει το αδιέξοδο στο Κυπριακό, ήταν η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.

Εκεί, όμως, είδαμε έναν αδιάλλακτο Ταγίπ Ερντογάν να διαλύει κάθε προσδοκία, βάζοντας ταφόπλακα στις όποιες προσπάθειες για επανέναρξη συνομιλιών για λύση του Κυπριακού στη βάση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας που αποτελεί και το συμφωνημένο πλαίσιο των προσπαθειών των Ηνωμένων Εθνών.

Με μια προκλητική ομιλία την περασμένη Τρίτη, ο Τούρκος Πρόεδρος ξεκαθάρισε ότι η τουρκική πλευρά όχι μόνο δεν συζητά πλέον λύση ομοσπονδίας, αλλά με περισσό θράσος ζήτησε και από τη διεθνή κοινότητα την αναγνώριση του κατοχικού μορφώματος που έστησε η Τουρκία στο βόρειο τμήμα της νήσου, ως αποτέλεσμα της εισβολής και παράνομης κατακράτησης εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενός ανεξάρτητου κράτους μέλους του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Το απίστευτα προκλητικό, είναι ότι οι Τούρκοι εμφανίζονται αδικημένοι και παραπονούμενοι για την κατάσταση που επικρατεί στην Κύπρο. Μιλούν για απομόνωση των Τουρκοκυπρίων και… σφετερισμό του τίτλου της Κυπριακής Δημοκρατίας από τους Ελληνοκύπριους, θέτοντας με αυτό τον τρόπο θέμα αναγνώρισης του ψευδοκράτους.

Στην πραγματικότητα, Αγκυρα και ψευδοκράτος, γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να πετύχουν διεθνή αναγνώριση ξεχωριστού κράτους σε μια ήδη αναγνωρισμένη ανεξάρτητη και κυρίαρχη Κυπριακή Δημοκρατία. Το θέτουν ωστόσο επιτακτικά, ευελπιστώντας ότι με την πάροδο του χρόνου που δουλεύει γι’ αυτούς, θα πετύχουν έστω και κάτι που θα είναι κοντά στην αναγνώριση. Οτι θα κερδίσουν, για παράδειγμα, την ανοχή της διεθνούς κοινότητας και θα δημιουργηθεί στα κατεχόμενα ένα κρατίδιο που θα λειτουργεί σαν μια μικρή, άλλη Ταϊβάν.

Οι Τούρκοι δεν φαίνεται να σκοτίζονται και πολύ όμως αν δεν το καταφέρουν ούτε αυτό. Γιατί, δυστυχώς, κανένας δεν ενοχλείται και δεν παρεμποδίζει τα κατεχόμενα να συνεχίσουν την πορεία τους με το σημερινό καθεστώς που αποτελεί μια προέκταση, ένα ακόμη «νομό» της κατοχικής Τουρκίας. Δεν φαίνεται να απασχολεί κανένα, ούτε και η μαθηματική πρόβλεψη πως σε μερικά χρόνια, θα αποτελούν και οι Τουρκοκύπριοι είδος προς εξαφάνιση…