Αγαπητή Σταυρούλα,

Η κόρη μου είναι τριάντα τριών χρονών και μέχρι πρόσφατα είχε μια πολύ επιτυχημένη καριέρα. Δυστυχώς, αντιμετώπισε ξαφνικά ένα πρόβλημα ψυχικής υγείας που κυριολεκτικά την διέλυσε. Επαψε να είναι αποδοτική στη δουλειά της, έχασε τη θέση της, και όλο αυτό της κόστισε πολύ, συν το γεγονός ότι χάλασε και η σχέση που είχε. Νιώθει ότι έχει αποτύχει στη ζωή της σε κάθε επίπεδο και αυτό δεν μπορεί να το διαχειριστεί γιατί στη ζωή της προσπάθησε πραγματικά πολύ για να πετύχει να κάνει αυτή την δουλειά που έκανε και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Την παρακολουθεί ψυχίατρος, αλλά δεν βλέπω την κατάστασή της να βελτιώνεται παρά το γεγονός ότι ακολουθεί απαρέγκλιτα τη θεραπεία της. Είναι κλεισμένη μέσα στο σπίτι και δυσφορεί κάθε φορά που προσπαθώ να της μιλήσω. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος να την βοηθήσω, νιώθω και εγώ απελπισμένη.

Κωνσταντίνα

Αγαπητή Κωνσταντίνα,

Πολλοί νέοι άνθρωποι στην εποχή μας επιλέγουν και ακολουθούν ένα δύσκολο κι απαιτητικό δρόμο στη ζωή τους που ελπίζουν ότι θα οδηγήσει κάποια στιγμή σε μία επιτυχημένη καριέρα, σε μία άνετη ζωή, ίσως και σε κοινωνική προβολή, χωρίς ωστόσο να εξετάσουν ούτε ποιο είναι το κόστος αυτού του τρόπου ζωής, ούτε αν πραγματικά τους ταιριάζει.

Ετσι από νωρίς αγωνίζονται να περάσουν σε ένα καλό πανεπιστήμιο, και αργότερα σε ένα καλό μεταπτυχιακό που θα τους βοηθήσει ίσως να ανοίξουν τις πόρτες μεγάλης εταιρείας όπου ως επαγγελματίες πλέον θα προσπαθήσουν να επιβιώσουν, να εξελιχθούν, και να αναδειχθούν.

Αυτός ο δρόμος όμως φαίνεται πως δεν ταιριάζει σε όλους. Για κάποιους, και αυτοί είναι πολλοί, έρχεται κάποια στιγμή που δεν μπορούν να το συνεχίσουν. Η κατάθλιψη, οι κρίσεις πανικού, η ψυχική κατάρρευση χτυπούν την πόρτα πολλών νέων ανθρώπων στην εποχή μας και τους αναγκάζουν να αλλάξουν τρόπο ζωής.

Ωστόσο, πολλές φορές μία τέτοια δύσκολη κατάσταση όσο δυσάρεστη και αν είναι μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για μία πιο συνειδητοποιημένη και πιο ευτυχισμένη ζωή. Είναι ένα σημάδι ότι κάτι δεν γίνεται σωστά, μία αντίδραση του οργανισμού στην έντονη πίεση ή καταπίεση που μπορεί να δέχεται από έναν τρόπο ζωής που τον εξοντώνει. Μπορεί να εξελιχθεί σε ένα μάθημα ζωής που να οδηγήσει στην καλύτερη κατανόηση του εαυτού και των αναγκών του και στην αυτοβελτίωση.

Κάτι τέτοιο ίσως να συνέβη και στην κόρη σας. Το θετικό είναι ότι έχει αναγνωρίσει το πρόβλημα και έχει προσπαθήσει να πάρει βοήθεια. Αυτό είναι το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα που δυστυχώς δεν το κάνουν όλοι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν μια παρόμοια κατάσταση. Τώρα χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Και από τη δική της μεριά αλλά και από εσάς, τους ανθρώπους του στενού της περιβάλλοντος.

Αυτό που μπορείτε να κάνετε εσείς για να τη βοηθήσετε, είναι να τη στηρίξετε με αγάπη και κατανόηση. Θα την βοηθήσετε ίσως περισσότερο, αν σταματήσετε συνέχεια να τη ρωτάτε για το πώς νιώθει και πώς είναι, κι αν κι αν της δείξετε με τη στάση σας ότι την αγαπάτε, ότι την δέχεστε έτσι όπως είναι και ότι την εμπιστεύεστε. Αν η θεραπεία της δεν συμπεριλαμβάνει ψυχοθεραπεία αλλά μόνο φαρμακευτική αγωγή, συζητήστε με τον γιατρό της, μήπως θα την βοηθούσε και σε ποια φάση της αγωγής της θα ήταν καλό να την αρχίσει. Με την ψυχοθεραπεία θα μπορούσε ίσως να καταλάβει την αιτία που προκάλεσε όλη αυτήν την κατάσταση και να την διαχειριστεί καλύτερα.

Ισως θα βοηθούσε να μιλήσετε και εσείς σε κάποιον ειδικό και να του ζητήσετε να σας βοηθήσει για το πώς να χειριστείτε την κατάσταση καλύτερα. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι περισσότεροι δεν ξέρουν πώς να φερθούν, όταν βλέπουν τον δικό τους άνθρωπο να κλείνεται στον εαυτό του, να υποφέρει, να βυθίζεται στη στεναχώρια και χρειάζονται βοήθεια για να αντέξουν στη δύσκολη αυτή φάση και οι ίδιοι. Είναι πολύ σημαντικό να μην αντιμετωπίζονται οι ασθένειες της ψυχής διαφορετικά από τις άλλες. Το να μιλάμε για αυτές και να τις αντιμετωπίζουμε ως ασθένειες και όχι ως ταμπού, είναι ένα σημαντικό βήμα για να τις θεραπεύσουμε αποτελεσματικά.