Οι μεταλλάξεις του κορωνοϊού, που εμφανίζονται η μία μετά την άλλη και απειλούν να τινάξουν στον αέρα ό,τι έχει καταφέρει να πετύχει η επιστήμη μέχρι σήμερα στο μέτωπο της αντιμετώπισης της πανδημίας, αποδεικνύουν περίτρανα το μεγάλο κακό που έχουν κάνει στην όλη προσπάθεια οι αντιεμβολιαστές με την εκστρατεία στην οποία έχουν αποδυθεί.

Η άρνηση για εμβολιασμό δεν θέτει σε κίνδυνο μόνο τον αρνητή (ο οποίος παραμένει ιδιαίτερα ευάλωτος στον ιό, αν προσβληθεί από αυτόν), ούτε θέτει σε κίνδυνο μόνο την κοινωνία γενικότερα, επί παραδείγματι από την πίεση που ασκείται στο σύστημα Υγείας από όσους ανεμβολίαστους νοσούν από τον κορωνοϊό, με ό,τι συνέπειες αυτό έχει για την παροχή των ιατρικών υπηρεσιών σε όλους τους υπόλοιπους που χρειάζονται το σύστημα Υγείας για μια σειρά από άλλους ιατρικούς λόγους, άσχετους με την πανδημία.

Η άρνηση για εμβολιασμό σημαίνει ότι το ανθρώπινο σώμα προσφέρεται ουσιαστικά ως εργαστήριο μεταλλάξεων του ιού. Κάποια από αυτές τις μεταλλάξεις μπορεί να αποδειχθεί τόσο ύπουλη και τόσο ισχυρή που να μην την αντιμετωπίζουν τα υφιστάμενα εμβόλια, κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να ξαναγυρίσουμε στο σημείο μηδέν, εκεί δηλαδή που βρισκόμασταν πριν από έναν περίπου χρόνο όταν η πανδημία κάλπαζε, όταν εμβόλια δεν υπήρχαν και όταν τα μόνο όπλα που είχε η ανθρωπότητα απέναντί της ήταν τα καθολικά απαγορευτικά (lockdown) που εκτός από τις Οικονομίες τσάκιζαν και την ψυχολογία και τα νεύρα των πολιτών.

Οσο οι εμβολιασμοί λοιπόν δεν προχωρούν με τον ρυθμό που θα έπρεπε, τόσο θα κάνουν την εμφάνισή τους νέες μεταλλάξεις. Και όσο τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου (που χρησιμοποιούνται για την ονοματοδοσία τους) εξαντλούνται, τόσο η ανθρωπότητα θα συνεχίζει να ταλαιπωρείται από την πανδημία με απρόβλεπτες συνέπειες. Η λύση, ωστόσο, είναι τόσο απλή και βρίσκεται μπροστά μας. Πόσο λογικό είναι να αποδεχόμαστε αυτή την αυτοκαταστροφική τάση της ανθρωπότητας;