Κύριε Διευθυντά,

Αφορμή τις επιστολής μου είναι η μεγάλη δωρεά με τις γαλοπούλες που μοιράζει στους φτωχούς συνανθρώπους μας κάθε χρόνο την Ημέρα των Ευχαριστιών, ο εξάδελφός μου Νίκος Μανώλης με την οικογένειά του από την πόλη Ντράκετ τις Μασαχουσέτης. Η μεγάλη αυτή φιλανθρωπία ξεκίνησε πριν από 28 χρόνια με 30 γαλοπούλες και φέτος ξεπέρασε τις 2.000. Θα έχουν στο γιορτινό τραπέζι την Ημέρα των Ευχαριστιών περίπου 10.000 άνθρωποι δωρεάν φαγητό ευχαριστώντας το Θεό και την οικογένεια Μανώλη! Απίστευτο και όμως αληθινό. Διότι ο Νίκος δεν είναι κανένας πλούσιος επιχειρηματίας, πάρα μόνο έχει ένα μικρό εστιατόριο που δουλεύει όλη η οικογένεια με μερικούς υπάλληλους.

Ο Νίκος μετανάστευσε στην Αμερική με τους γονείς του το 1966 από ένα μικρό χωριό, τις Εκκλησιές, που είναι σε κοντινή απόσταση από το δικό μου χωριό, το Μέγαρο του Νομού Γρεβενών, όταν ήταν 7 χρόνων παιδί. Την πρώτη ημέρα που πήγε στο σχολείο χωρίς να ξέρει ούτε μία λέξη στα Αγγλικά, γύρισε στο σπίτι του νηστικός και πεινασμένος γιατί δεν είχε να πληρώσει τα 25 σεντς που χρειάζονταν για το γεύμα και άλλα 10 σεντς για το απογευματινό παγωτό. Αν και σε πολύ μικρή ηλικία που ήταν τότε, ο Νίκος χάραξε βαθειά στο μυαλό του αυτή την κακή ημέρα και είπε ότι όταν θα μεγαλώσει θα έχει λεφτά να βοηθάει τους συνανθρώπους που έχουν οικονομική ανάγκη. Και όταν μεγάλωσε και ήρθε η κατάλληλη ώρα δεν ξέχασε τον όρκο και διάλεξε την Ημέρα των Ευχαριστιών να κάνει το φιλανθρωπικό θαύμα που συνεχίζεται και θα συνεχιστεί για πάντα από τα παιδιά του. Τα πρώτα 13 χρόνια της δωρεάς όλα τα έξοδα ήταν της οικογένειας Μανώλη. Μετά ίδρυσε μη κερδοσκοπικό οργανισμό με το όνομα «The Manolis Family Foundation» και δέχεται δωρεές, αλλά και πάλι η μεγάλη αυτή δωρεά κοστίζει χιλιάδες δολάρια που δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδα της οικογένειας Μανώλη. Μαζί με την κάθε γαλοπούλα υπάρχει και μια τσάντα με όλα τα απαραίτητα φαγώσιμα υλικά για το γιορτινό τραπέζι. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην οικογένεια Μανώλη για αυτή τη μεγάλη σπουδαία φιλανθρωπική δωρεά στους συνανθρώπους που χρειάζονται αυτή τη βοήθεια. Και η δική μας ευχή είναι το φιλανθρωπικό αυτό έργο να συνεχιστεί γιατί αξίζει τέτοια αγάπη στους συνανθρώπους.

Νίκο, προχώρα γιατί οι ευχές της αείμνηστης μάνας σου και θείας μου σε ακολουθούν και μην ξεχνάς τη λαϊκή σοφή φράση που σου έλεγε «όταν παιδί μου εσύ δίνεις με το ένα χέρι ο Θεός θα σου δίνει και με τα δυο χέρια».

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία

Χρήστος Τσιμήκας

Ντράκετ, Μασσαχουσέτη