Η πανίσχυρη Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας, της οποίας ηγείται ο Δημοκρατικός γερουσιαστής της Νέας Ιερσέης, φιλέλληνας Ρόμπερτ Μενέντεζ, εξέτασε την Τετάρτη την υποψηφιότητα τού Γιώργου Τσούνη ως πρέσβη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στην Ελλάδα.

Οι εντυπώσεις που άφησε, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, είναι καλές. Αναλυτές, γνώστες των πραγμάτων, πιστεύουν ότι η εισήγηση της Επιτροπής στην Γερουσία θα είναι θετική και ότι ο Τσούνης θα είναι ο επόμενος Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα.

Αυτή είναι η δεύτερη φορά στην Ιστορία της Ομογένειας που ένας ομογενής βρίσκεται σε αυτή τη θέση.

Ο πρώτος ήταν ο Μάικλ Σωτήρχος.

Δεν είναι συχνά, λοιπόν, όπως συμβαίνει με άλλες μειονότητες, που ένας ομογενής μας βρίσκεται σε αυτή την ιστορική αίθουσα της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, ενώπιον έμπειρων γερουσιαστών και καλείται να αποδείξει ότι διαθέτει τα προσόντα για να εκπροσωπήσει τον Πρόεδρο και την Αμερική στην Ελλάδα. Και μάλιστα σε αυτούς τους φουρτουνιασμένους καιρούς.

Ωστόσο, δεν μετράνε μόνον οι διπλωματικές ικανότητες του υποψηφίου, κι άλλες χρήσιμες εμπειρίες στη ζωή.

Μετρά και ο άνθρωπος. Οι αρχές και οι αξίες του. Η καρδιά του.

Και ο Τσούνης απέδειξε ότι τα διαθέτει αυτά σε αξιοσημείωτο βαθμό.

«Πάνω απ’ όλα», είπε στην εισήγησή του, «θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στους γονείς μου, οι οποίοι μετανάστευσαν σε αυτή τη χώρα από την Ελλάδα για να χτίσουν μια καλύτερη ζωή για τους ίδιους και την οικογένειά μας».

(…) «Δεν θα ήμουν εδώ εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν προσέφεραν ευκαιρίες στους μετανάστες, όπως η μητέρα και ο πατέρας μου ή σε Αμερικανούς πρώτης γενιάς όπως εγώ. Με ταπεινότητα αντιμετωπίζω το γεγονός ότι είμαι υποψήφιος του Προέδρου και το βλέπω ως ευκαιρία να ανταποδώσω αυτά που τόσα πολλά προσέφερε αυτή η χώρα σε εμένα και την οικογένειά μου».

Είναι καταπληκτικό να σκεφτεί κανείς ότι ένα παιδί μεταναστών επιστρέφει στην πατρίδα των γονιών του ως πρέσβης της χώρας που τους φιλοξένησε και μάλιστα της Αμερικής.

Και είναι επίσης συγκινητικό και δείγμα της ανατροφής του ότι το παιδί αυτό δεν τους ξέχασε.

Αυτός προφανώς είναι και ο λόγος που επιθυμεί να επιστρέψει ως πρέσβης στη χώρα των γονιών του, στη χώρα που ο ίδιος και η οικογένειά του πέρασαν πολλά καλοκαίρια διακοπών και που μιλάει και την γλώσσα της.

Και ούτε ξέχασε τον αγώνα, την αγωνία και τις θυσίες των γονιών του.

Και γι’ αυτό, σε αυτή, σε μία από τις κορυφαίες στιγμές της ζωής του, τους θυμάται και τους ευγνωμονεί.

Τι μεγάλη δικαίωση!

Οσον αφορά εμάς τους υπόλοιπους, η επιτυχία ομογενών, αυτών τουλάχιστον που γνωρίζουν και δεν λησμονούν τις ρίζες τους, έχει επίσης μεγάλη σημασία γιατί αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση για τα παιδιά μας.

Γιατί συμβάλλουν στην διατήρηση της ελληνικής τους συνείδησης.

Γιατί διαπιστώνουν ότι, εκτός από τα αρνητικά, έχουμε και σημαντικές επιτυχίες ως ομογενείς.

Οπως η υποψηφιότητα και η πιθανή έγκριση της υποψηφιότητας του Γιώργου Τσούνη ως ο επόμενος Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα!