ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. («ΑΡ»). Αν η άνοδος των ωκεανών δεν ανησυχεί αρκετά, προσθέστε αυτό στους κινδύνους που αντιμετωπίζει η Νέα Υόρκη: Η μητρόπολη βυθίζεται σιγά σιγά κάτω από το βάρος των ουρανοξυστών, των σπιτιών, της ασφάλτου και της ίδιας της ανθρωπότητας. Νέα έρευνα εκτιμά ότι το έδαφος της πόλης βυθίζεται με μέσο ρυθμό 1 έως 2 χιλιοστά ετησίως, κάτι που αναφέρεται ως «καταβύθιση».

Αυτή η φυσική διαδικασία συμβαίνει παντού καθώς το έδαφος συμπιέζεται, αλλά η μελέτη που δημοσιεύτηκε αυτόν τον μήνα στο περιοδικό «Earth’s Future» προσπάθησε να εκτιμήσει πώς το τεράστιο βάρος της ίδιας της πόλης επισπεύδει τα πράγματα.

Περισσότερα από 1 εκατομμύριο κτίρια είναι απλωμένα στους πέντε Δήμους της πόλης. Η ερευνητική ομάδα υπολόγισε ότι όλες αυτές οι κατασκευές αθροίζουν περίπου 1,7 τρισεκατομμύρια τόνους (1,5 τρισεκατομμύρια μετρικούς τόνους) σκυροδέματος, μετάλλου και γυαλιού -περίπου τη μάζα 4.700 κτιρίων Empire State- που πιέζουν τη Γη.

Ο ρυθμός συμπίεσης ποικίλλει σε όλη την πόλη. Οι ουρανοξύστες του Midtown του Μανχάταν είναι σε μεγάλο βαθμό χτισμένοι σε βράχους, οι οποίοι συμπιέζονται πολύ λίγο, ενώ ορισμένα μέρη του Μπρούκλιν, του Κουίνς και του κέντρου του Μανχάταν βρίσκονται σε πιο χαλαρό έδαφος και βυθίζονται πιο γρήγορα, αποκάλυψε η μελέτη.

Ενώ η διαδικασία είναι αργή, ο επικεφαλής ερευνητής Τομ Πάρσονς (Tom Parsons), του Γεωλογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ, είπε ότι τμήματα της πόλης θα βρεθούν τελικά κάτω από το νερό. «Είναι αναπόφευκτο. Το έδαφος κατεβαίνει και το νερό ανεβαίνει. Κάποια στιγμή, αυτά τα δύο επίπεδα θα συναντηθούν», είπε ο Πάρσονς, του οποίου η δουλειά είναι να προβλέπει επικίνδυνα γεγονότα από σεισμούς και τσουνάμι έως σταδιακές μετατοπίσεις του εδάφους κάτω από εμάς. Αλλά δεν χρειάζεται να επενδύσετε ακόμα σε σωσίβια, διαβεβαίωσε ο Πάρσονς.

Η μελέτη απλώς σημειώνει ότι τα ίδια τα κτίρια συμβάλλουν, αν και σταδιακά, στη μετατόπιση του τοπίου, είπε. Ο Πάρσονς και η ομάδα ερευνητών του κατέληξαν στα συμπεράσματά τους χρησιμοποιώντας δορυφορική απεικόνιση, μοντελοποίηση δεδομένων και πολλές μαθηματικές υποθέσεις. Θα χρειαστούν εκατοντάδες χρόνια -πότε ακριβώς δεν είναι σαφές- προτού η Νέα Υόρκη γίνει η αμερικανική εκδοχή της Βενετίας, η οποία βυθίζεται ως γνωστόν στην Αδριατική Θάλασσα. Ωστόσο, κάποια τμήματα της πόλης κινδυνεύουν περισσότερο.

«Υπάρχει πολύ βάρος εκεί, πολλοί άνθρωποι εκεί», είπε ο Πάρσονς, αναφερόμενος συγκεκριμένα στο Μανχάταν. «Το μέσο υψόμετρο στο νότιο τμήμα του νησιού είναι μόνο 1 ή 2 μέτρα (3,2 ή 6,5 πόδια) πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας – είναι πολύ κοντά στην ίσαλο γραμμή και γι’ αυτό αποτελεί μια βαθιά ανησυχία».

Επειδή ο ωκεανός ανεβαίνει με παρόμοιο ρυθμό καθώς η ξηρά βυθίζεται, το μεταβαλλόμενο κλίμα της Γης θα μπορούσε να επιταχύνει το χρονοδιάγραμμα για τμήματα της πόλης να εξαφανιστούν κάτω από το νερό. «Δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουμε να χτίζουμε κτίρια. Δεν σημαίνει ότι τα κτίρια είναι τα ίδια η μόνη αιτία γι’ αυτό. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες», είπε ο Πάρσονς. «Ο σκοπός ήταν να το επισημάνουμε εκ των προτέρων πριν γίνει μεγαλύτερο πρόβλημα».

Ηδη η πόλη της Νέας Υόρκης κινδυνεύει από πλημμύρες λόγω των τεράστιων καταιγίδων που μπορεί να προκαλέσουν τη διόγκωση του ωκεανού στην ενδοχώρα ή να πλημμυρίσει γειτονιές με καταρρακτώδεις βροχές. Η προκύπτουσα πλημμύρα θα μπορούσε να έχει καταστροφικές και θανατηφόρες συνέπειες, όπως απέδειξε η υπερθύελλα «Sandy» πριν από μια δεκαετία και τα ισχυρά ακόμα υπολείμματα του τυφώνα «Ida» πριν από δύο χρόνια.

«Από επιστημονική άποψη, αυτή είναι μια σημαντική μελέτη», δήλωσε ο Aντριου Κρατσζκιέβιτς (Andrew Kruczkiewicz), ανώτερος ερευνητής στο Climate School του Πανεπιστημίου Columbia, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα.