ΟΛΜΠΑΝΙ, ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ («ΝΥΤ») – Η Ντρου Ντίξον (Drew Dixon) πέρασε 22 χρόνια χωρίς να μιλάει γι’ αυτό που της συνέβη.
Αλλά το 2017, εντάχθηκε σε μια ομάδα γυναικών δίνοντας φωνή για πρώτη φορά σε μερικές από τις χειρότερες εμπειρίες της ζωής τους. Για την κ. Ντίξον, αυτό σήμαινε ότι είχε πει δημόσια στην «New York Times» έναν από καιρό αποσιωπημένο ισχυρισμό ότι ο μεγιστάνας των Μέσων Ενημέρωσης Ράσελ Σίμονς (Russell Simmons) την είχε βιάσει.
Αλλά δεν υπήρχε ποινική υπόθεση ή μήνυση εναντίον του κ. Σίμονς: Η παραγραφή και για τα δύο είχε παρέλθει εδώ και πολύ καιρό κατά τη διάρκεια των δύο δεκαετιών. Η κυρία Ντίξον παρέμεινε σιωπηλή. Σύντομα ωστόσο η ίδια θα έχει την ευκαιρία να αναθεωρήσει την επιδίωξη της υπόθεσής της.
Η Πολιτειακή Βουλή ψήφισε τη Δευτέρα με συντριπτική πλειοψηφία τον νόμο «Adult Survivors Act», ο οποίος δίνει τη δυνατότητα στα ενήλικα θύματα, 18 χρόνων ή μεγαλύτερα την εποχή της φερόμενης κακοποίησης, όπως η κ. Ντίξον, μια εφάπαξ ευκαιρία να υποβάλουν αγωγές αστικού δικαίου στη Νέα Υόρκη, ακόμη και αν τυχόν παραγραφές έχουν εξαντληθεί.
Το νομοσχέδιο, το οποίο αναμένεται να υπογραφεί από την κυβερνήτη Κάθυ Χόκουλ (Κathy Hochul), αντικατοπτρίζει τον Νόμο για τα Παιδιά Θύματα της Νέας Υόρκης και δίνει στους ενήλικες θύματα περιθώριο ενός χρόνου για να υποβάλουν μήνυση.
Οι υποστηρικτές του μέτρου το περιέγραψαν ως πράξη «αποκατάστασης δικαιοσύνης» που θα επιτρέψει στα θύματα κάποιο επίπεδο λογοδοσίας και αποζημίωσης, ενώ θα αποτρέψει άτομα και ιδρύματα από το να κάνουν τα στραβά μάτια στο μέλλον.
Η ψήφιση του νομοσχεδίου έρχεται σε αντίθεση με τη σεξιστική φήμη του Καπιτωλίου, όπου ιστορίες σεξουαλικής παρενόχλησης και επίθεσης έχουν στοιχειώσει εδώ και καιρό τους διαδρόμους, οδηγώντας στη σύσταση Ομάδας Εργασίας για τη Σεξουαλική Παρενόχληση, η οποία αποτελείται από πρώην νομοθετικούς υπαλλήλους που λένε ότι έχουν βιώσει ή ανέφεραν σεξουαλική παρενόχληση στο Αλμπανι.
Και με πολιτικά πρόσωπα υψηλού προφίλ, όπως ο πρώην κυβερνήτης Αντριου Κουόμο και ο γενικός εισαγγελέας Ερικ Σνέιντερμαν (Eric Schneiderman), να παραιτούνται μετά από καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση, φαίνεται πιθανό ότι η ίδια η κυβέρνηση της Νέας Υόρκης μπορεί να έχει κάποια νομική ευθύνη εάν το νομοσχέδιο γίνει νόμος.
Ο νόμος για τους επιζώντες ενηλίκους πέρασε από την Πολιτειακή Γερουσία, αλλά είχε σταματήσει στη Βουλή, κάτι που οι υποστηρικτές ήλπιζαν να αποφύγουν φέτος. Για το σκοπό αυτό, διεξήγαγαν μια ένθερμη εκστρατεία υπέρ του μέτρου, καλώντας και γράφοντας νομοθέτες, και επανειλημμένα ταξιδεύοντας μέχρι το Αλμπανι για συνεντεύξεις Τύπου.
Τον Απρίλιο, το νομοσχέδιο πέρασε ομόφωνα από τη Γερουσία της Πολιτείας και την Δευτέρα από τη Βουλή με ψήφους 140 υπέρ και 3 κατά.
Ο νόμος για τα παιδιά θύματα, ο οποίος ψηφίστηκε το 2019, δημιούργησε ένα παρόμοιο παράθυρο αναδρομής για άτομα που ήταν κάτω των 18 ετών τη στιγμή της εικαζόμενης κακοποίησης. Κατέληξε σε περισσότερες από 10.000 αγωγές που υποβλήθηκαν, σύμφωνα με το Γραφείο Διοίκησης Δικαστηρίων, το οποίο λειτουργεί το κρατικό δικαστικό σύστημα.
Οι συνήγοροι πάλεψαν για 13 χρόνια για να περάσει αυτή η νομοθεσία, πολεμώντας τη θεσμική αντίθεση από τους Προσκόπους της Αμερικής και την Καθολική Εκκλησία, μεταξύ άλλων, που φοβούνταν τη νομική έκθεση. Είχαν δίκιο να ανησυχούν: και οι δύο αναζήτησαν προστασία κατά της πτώχευσης, εν μέρει λόγω της οικονομικής επιβάρυνσης των αγωγών.