ΤΑΜΠΑ. ΦΛΟΡΙΔΑ. Σύσσωμη η ελληνοαμερικανική κοινότητα πενθεί για την απώλεια του επιχειρηματία, φιλανθρώπου και ευεργέτη Νίκου Ανδριώτη, ο οποίος έφυγε από την ζωή το Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου, σε ηλικία 82 ετών, μετά από περαιτέρω επιπλοκές που παρουσίασε η κατάσταση της υγείας του.

Σύμφωνα με την οικογένειά του, ο Νίκος Ανδριώτης νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Mount Sinai Queens με πνευμονία, η οποία ήρθε να επιβαρύνει τα ήδη σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η κατάστασή του επιβαρύνθηκε ραγδαία, με αποτέλεσμα να αφήσει την τελευταία του πνοή.

Ο Νίκος Ανδριώτης άφησε πίσω τα αδέλφια του Θεοδόση και Ανδριάνα Ανδριώτη, Γαβριήλ και Αικατερίνη Ανδριώτη, Μιχαήλ και Ειρήνη Ανδριώτη, Γεώργιο και Κατερίνα Ανδριώτη, Κωνσταντίνο και Αρίστη Ανδριώτη, τα ανίψια, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους στις ΗΠΑ και την Ελλάδα.

Λίγη ώρα μετά την εκδημία του Νίκου Ανδριώτη, ο αδελφός του, Γιώργος, σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον «Εθνικό Κήρυκα», εμφανώς συγκινημένος, τον χαρακτήρισε ως «στυλοβάτη της οικογένειας» και «ένα φωτεινό μυαλό», υπερτονίζοντας την προσφορά του στην οικογένειά του, την κοινωνία, την Κοινότητα του Αγίου Δημητρίου και τη Νίσυρο.

«Είμαστε μια οικογένεια με έξι αδέλφια και θα ήθελα να μιλήσω εκ μέρους όλων. Για όλα τα αδέλφια και για όλη την οικογένεια, ο Νίκος, πέρα από αδελφός, ήταν πατέρας και φίλος. Ηταν ο στυλοβάτης της οικογένειας και ο χαμός του θα είναι πραγματικά αδυσώπητος για εμάς. Πάντα θα τον σκεφτόμαστε ως ένα φωτεινό μυαλό, που προσέφερε όσο λίγοι στην κοινωνία, την Ομογένεια, την Κοινότητα του Αγίου Δημητρίου αλλά και τη Νίσυρο, όσο δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί. Λίγοι άνθρωποι μπορούν δείξουν την προσφορά και το έργο του», ήταν τα λόγια του Γιώργου Ανδριώτη.

Σύμφωνα με την οικογένεια, το ανοικτό προσκύνημα για τον Νίκο Ανδριώτη πραγματοποιείται την Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου και την Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Αστόριας (30-11 30th drive Astoria), από τις 5 έως τις 8 το βράδυ.

Η Νεκρώσιμος Ακολουθία θα τελεστεί επίσης στον Αγιο Δημήτριο, την Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου στις 10 το πρωί, ενώ η ταφή θα γίνει στο νεκροταφείο του Αγίου Μιχαήλ (72-02 Astoria Blvd., East Elmhurst), με τις διαδικασίες να έχει αναλάβει το Γραφείο Τελετών Αντωνόπουλου.

Η οικογένεια συστήνει, αντί ανθέων, να προσφερθεί δωρεά για τις ανάγκες του Προγράμματος Ενισχυτικής Διδασκαλίας «Νίκος Ανδριώτης» στον Αγιο Δημήτριο Αστόριας (The Nick Andriotis Tuition Assistance Program at St. Demterios of Astoria). Το αντίτιμο να σταλεί στην αναφερόμενη ονομασία και στη διεύθυνση St. Demetrios Astoria School 30-03 30th Drive, Astoria, NY 11102.

Την ίδια στιγμή, ο πρόεδρος της Κοινότητας του Αγίου Δημητρίου Αστόριας, Νίκος Παπαϊωάννου, σε επικοινωνία του με τον «Ε.Κ.», εξέφρασε την θλίψη των μελών για την απώλεια του Νίκου Ανδριώτη, ενώ γνωστοποίησε πως την Πέμπτη, ένεκα της κηδείας, το Ημερήσιο Σχολείο του Αγίου Δημητρίου θα παραμείνει κλειστό, ως ελάχιστος φόρος τιμής στη μνήμη, αλλά και τη διαχρονική προσφορά του Νίκου Ανδριώτη, με την εναρκτήρια ημέρα να μετατίθεται για την Παρασκευή.

«Δεν πιστεύω ότι θα περάσει ξανά από τον Αγιο Δημήτριο άνθρωπος σαν το Νίκο Ανδριώτη. Από τότε που τον ήξερα στήριζε αδιαλείπτως την εκκλησία, το σχολείο και σύσσωμη την Κοινότητα. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια είχε κλονιστεί η υγεία του και ήδη αισθανόμασταν την απουσία του. Δεν αναφέρομαι, ασφαλώς, μόνο στην οικονομική συνεισφορά του -άλλωστε βοηθούσε ανθρώπους αθόρυβα, χωρίς κανένας να γνωρίζει τίποτα- αλλά μας έλειψε επίσης η σοβαρότητα και η υπευθυνότητά του. Μας έλειψαν οι συμβουλές του. Ηταν η κολώνα μας. Ανάλογα συναισθήματα εξέφραζα μόνο όταν έχασα τον πατέρα μου πριν από 15 χρόνια. Ηταν ένας άνθρωπος που, αν τον γνώριζες, θα αντιλαμβανόσουν ότι είχε πολύ μεγάλη καρδιά. Ηθελε το σχολείο του Αγίου Δημητρίου να είναι στην κορυφή. Θεωρούσε όλους τους μαθητές ‘παιδιά του’.  Στήριξε το ενισχυτικό πρόγραμμα διδασκαλίας και, όταν χρειαζόταν, βοηθούσε τα παιδιά με δικά του χρήματα. Εάν τον χαρακτήριζα με μια λέξη, θα έλεγα ότι ο Νίκος Ανδριώτης είναι ανεπανάληπτος», τόνισε ο κ. Παπαϊωάννου.

Στην λιτή ανακοίνωσή της στα κοινωνικά δίκτυα, η κοινότητα του Αγίου Δημητρίου εξέφρασε τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια, τονίζοντας πως ο Νίκος Ανδριώτης ήταν «ενορίτης, ευεργέτης και υποστηρικτής της κοινότητας».

Ποιος ήταν ο Νίκος Ανδριώτης

Ο Νίκος Ανδριώτης, επιχειρηματίας και φιλάνθρωπος, ήταν ο ύψιστος συντελεστής της δημιουργίας του σχολικού συγκροτήματος της Κοινότητας στη σημερινή του μορφή. Επί της προεδρίας του στην Κοινότητα ιδρύθηκε το πρώτο ελληνικό Γυμνάσιο-Λύκειο στην Αμερική, αναγνωρισμένο και από το υπουργείο Παιδείας της Ελλάδος.

Ως πρόεδρος της κοινότητας αρχικά, αλλά και αργότερα, αγωνίστηκε, παρά τις λυσσαλέες αντιδράσεις μερικών, για να πραγματοποιηθεί αυτό το όνειρό του. Για πολλά χρόνια, ο Νίκος Ανδριώτης, ο οποίος υπηρέτησε και ως πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής, εργάστηκε με επιτυχία για την πρόοδο του Σχολείου.

Το 2000 η κοινότητα του Αγίου Δημητρίου τον τίμησε με το «Οδύσσειο Βραβείο» σε αναγνώριση των πολύτιμων υπηρεσιών του σ’ αυτήν και, ιδιαίτερα, στο σχολικό της σύστημα. Και είναι χαρακτηριστικό το μήνυμα που είχε στείλει τότε για το Λεύκωμα της εκδήλωσης, ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής, Ιάκωβος. Εγραψε: «Αγαπητοί μου, το μήνυμα τούτο δεν γράφεται για το Αlbum. Γράφεται και μάλιστα με χαρούμενη πέννα, που χοροπηδά από ευχαρίστηση, για τον Νίκο Ανδριώτη. Εναν ζωντανό, ζωντανότατο άνθρωπο. Χωρίς πολύ ύπνο. Πάντα ξύπνιο, που πάντα βλέπει όνειρα. Δεν χρειάζεται τη νύχτα, για να του τα δώσει. Του τα δίνει η ονειρογεννήτρα Νίσυρος. Του γεμίζει τον σκοτεινό ουρανό της ανυπομονησίας του με χρυσά αστέρια η Αστόρια. Γι’ αυτό και δεν περπατά. Τρέχει. Βλέπει τον ποταμό πάντα μπροστά του και τη θάλασσα. Δεν πιστεύει στο ‘μπροστά γκρεμός και πίσω ρέμα’. Οταν το ρέμα δεν του πάει, το κινεί αυτός. Δεν του αρέσουν τα στεκούμενα νερά. Τα ταράζει συνεχώς. Με κάτι μεγαλόγραμμα σχέδια. Είναι φιλόδοξος. Δόξες του θεωρεί την πετυχημένη δουλειά, τη μετακίνηση βουνών που του κλείνουν το δρόμο. Είναι ορμητικός σαν τον μανιασμένο άνεμο. Οταν κοπάζει, καταλαγιάζει κι εκείνος.

Καθώς βλέπετε δεν τον εγκωμιάζω. Τον περιγράφω, όπως θα το ‘θελε και ο ίδιος. Αλλά δεν έχει και εκλογή. Αν είχε θα ήταν εκρηκτικός, κατά το σύνηθες. Μόνον, όταν τον ονομάζω ‘πρόεδρο των προέδρων’ σιωπά, ίσως, γιατί τον συγκεφαλαιώνω με τον τίτλο αυτό. Υπήρξε πράγματι πρόεδρος, πάνω πάντα στη σκαλωσιά, στο σκαρφάλωμα προς την πράξη, την κινητοποίηση και την τελείωση του έργου. Το μήνυμά μου ποιο είναι; Θέλω να τον κρατήσετε πάντα στην πρωτοπορία της δημιουργικής δουλειάς. Οπως είναι: Με τους ενθουσιασμούς του και τις εκρήξεις του. Γι’ αυτό και τον τιμώ σήμερα μαζί σας. Του αξίζει. Νίκα, Νίκο!».

Τη χρονιά που η κοινότητα τον τίμησε με το «Οδύσσειο Βραβείο» ο Νίκος Ανδριώτης δώρισε 100.000 δολάρια για την ίδρυση του «Nick A. Andriotis Assistance Fund» για παιδιά με οικονομικές ανάγκες.

Ο Νίκος Ανδριώτης γεννήθηκε στο χωριό Νικιά της Νισύρου τον Νοέμβριο του 1940 και το 1956, σε ηλικία 16 χρονών, μετανάστευσε στην Αμερική. Ολα του τα χρόνια διέμενε στην Αστόρια την οποία και αγάπησε υπερβολικά.

Η πρώτη του δουλειά ήταν στο ασανσέρ ενός ξενοδοχείου στην 49η Οδό, μεταξύ 6ης και 7ης Λεωφόρου του Μανχάταν. Ηξερε τότε ελάχιστα Αγγλικά.

Μετά από το ξενοδοχείο εκείνο ασχολήθηκε με τα εστιατόρια, όπου εργάστηκε ως σερβιτόρος. Στη συνέχεια, έγινε ο ίδιος επιχειρηματίας στο χώρο των ακινήτων. Για πολλά χρόνια, και μέχρις ότου κλονίστηκε η υγεία του, διετέλεσε συνεργάτης του ομογενή εκατομμυριούχου, Στάθη Βαλιώτη, στην εταιρεία «Αlma Realty Company» του τελευταίου.

Διετέλεσε μέλος του Κοινοτικού Συμβουλίου του Αγ. Δημητρίου, Αστόριας και πρόεδρος από το 1976 μέχρι το 1977 και από το 1979 μέχρι το 1982.

Για τη συμβολή του στο πρώτο ελληνοαμερικανικό Γυμνάσιο/Λύκειο της Κοινότητας, που λειτουργεί από το 1982 και τις προσπάθειές του για να γίνουν οι αναγκαίες κτιριακές εγκαταστάσεις, ο Νίκος Ανδριώτης, είχε δηλώσει, παλαιότερα, στον «Εθνικό Κήρυκα»: «Πολλοί πίστευαν ότι θα χρεοκοπήσουμε και θα κλείσουμε την Κοινότητα. Παρά τις δυσκολίες, εγώ πίστευα ότι θα πετύχουμε. Ηξερα ότι ο σκοπός ήταν σωστός, αναγκαίος και άγιος. Προσωπικά, πίστευα, επίσης, ότι δεν θα μπορούσαμε να κρατηθούμε, εάν δεν δώσουμε ώθηση στην ελληνική Παιδεία. Ηθελαν το Λύκειο, αλλά υπήρχαν οι συνήθεις υποψίες. Αναρωτιόντουσαν μερικοί, γιατί επιμένω τόσο πολύ για το έργο… Μήπως από εγωισμό; Από μεγαλείο; ’Η, μήπως, πρόκειται να φάω χρήματα… Ολα μπορούσα να τα δεχτώ, όχι όμως και το τελευταίο. Αυτό με εξόργιζε…».

Το έργο τελείωσε, το «θαύμα» έγινε και ο Νίκος Ανδριώτης δικαιώθηκε στο πείσμα και στην επιμονή του. Το 2017 έκανε δωρεά ένα εκατομμύριο δολάρια στο σχολείο της Αγίας Αικατερίνης.

Η τελευταία του δωρεά, ήταν ποσού δύο εκατομμυρίων ευρώ, για την ανακαίνιση των δημοτικών ιαματικών λουτρών της Νισύρου. Ο Δήμος τον ανακήρυξε Μέγα Ευεργέτη του νησιού.

Με τις ευλογίες και την έγκριση του αείμνηστου Αρχιεπισκόπου Ιακώβου, ο Νίκος Ανδριώτης πρωτοστάτησε στην αγορά και ανακαίνιση του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου της Αρχιεπισκοπής στην Αστόρια που λειτουργεί από το 1986 και στο οποίο είχε διατελέσει πρόεδρος της Εφορείας.

Ο Νίκος Ανδριώτης είχε τιμηθεί από την Εκκλησία με τον τίτλο του Αρχοντος Δεπουτάτου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και ήταν μέλος της λεγόμενης «Ηγεσίας των 100».

Στους κύκλους της Ομογένειας ήταν γνωστός και ως «πρωθυπουργός της Αστόριας». Την ονομασία αυτή του είχαν δώσει όταν κάποτε είχε υποστηρίξει με δυναμισμό τις θέσεις του υπέρ της ελληνικής Παιδείας σε μια Κληρικολαϊκή Συνέλευση που είχε γίνει στον Αγιο Φραγκίσκο.

Σε όλη του τη ζωή, υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της ελληνικής γλώσσας και της ελληνικής Παιδείας, γενικότερα και τόνιζε τη σημασία των ελληνικών σχολείων.

Εκτός από τους πολύχρονους δεσμούς του με την κοινότητα του Αγίου Δημητρίου της Αστόριας, ο Νίκος Ανδριώτης είχε διατελέσει και πρόεδρος του Συλλόγου Νισυρίων «Αγιος Ιωάννης ο Θεολόγος», ενώ επίσης είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του και στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, καθώς και στη Δωδεκανησιακή Ομοσπονδία.

Προσωπικές εμπειρίες του, αναμνήσεις και σχολιασμούς, περιέχει το βιβλίο του με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η πορεία μου χωρίς ράσο», που κυκλοφόρησε το 2016 και αποτέλεσε αντικείμενο πολλών συζητήσεων.