Σε χρονιάρες μέρες θα ήθελα πολύ να μιλήσω για ευχάριστα πράγματα και να δώσω τις καλύτερες ευχές μου στην Ομογένεια για ένα πιο ανθρώπινο νέο έτος, αλλά τα δυσάρεστα γεγονότα στην περιοχή μας που δημιουργούνται από το φασιστικό και εγκληματικό καθεστώς της Τουρκίας δεν με αφήνουν. Το μόνο που μπορώ να κάνω, ως είθισται τέτοιες μέρες, είναι να προβλέψω.

Κατ’ αρχάς θα πρέπει να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα. Πολλοί ειδικοί και πολιτικοί, ανάμεσά τους και Ελληνες, ανακάλυψαν τελευταίως ότι η Τουρκία άλλαξε πολιτική και μιλάνε και γράφουν για μια πολιτική που την αποκαλούν αναθεωρητική. Προφανώς, κάποιοι τώρα ξυπνούν από το βαθύ λήθαργο, κάποιοι άλλοι το κάνουν τώρα για να εξιλεωθούν για τα εγκλήματα που τόσα χρόνια κάλυπταν σκοπίμως και τέλος κάποιοι άλλοι γιατί διαπιστώνουν ότι η Τουρκία απομακρύνεται από το δυτικό μαντρί, παρά του ότι ανέκαθεν, από την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μέχρι και τις μέρες μας, ακολουθούσε πολιτική της προσκολλήσεως για ίδιον όφελος, ενώ η πολιτική τους στην πράξη δεν διέφερε από αυτήν των τζιχαντιστών ή των χιτλερικών, σε ό,τι αφορά τη συμπεριφορά τους προς τον άνθρωπο και ήταν και παραμένει πάντα εγκληματική και επεκτατική. Τα παραδείγματα είναι πολλά και τα πιο τρανταχτά είναι οι γενοκτονίες του Ελληνισμού στην περιοχή της Μικράς Ασίας, των Αρμενίων, των Κούρδων για να αναφέρω τα πρόσφατα εγκλήματα για τα οποία δεν κλήθηκε να πληρώσει ποτέ από τους «ευγενείς» δυτικούς και τους λενινιστές με αντάλλαγμα την προσωρινή ικανοποίηση κάποιων συμφερόντων. Μερικοί, μάλιστα και κάποιοι εδώ στην Ελλάδα, νομίζουν πως το πρόβλημα σχετίζεται μόνον με τον Ερντογάν και πως εάν γίνουν «εκλογές» και φύγει ο Ερντογάν όλα θα είναι μέλι γάλα.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε επανειλημμένως μιλήσει για τον κίνδυνο προς την Ελλάδα που προέρχεται από την ανατολή και όχι από το βορρά. Από τότε είχε καταγγείλει την Τουρκία για την επεκτατική της πολιτική και τα βήματα για την αντιμετώπιση της απειλής είχαν αρχίσει να επιταχύνονται. Αλλωστε, προϊόν επεκτατικής πολιτικής είναι η κατοχή σχεδόν της μισής Κύπρου την οποίαν μάλιστα η Τουρκία θεωρεί και τουρκική! Καθώς και μεγάλες εκτάσεις στα βόρεια της Συρίας όπου και καταγίνεται στις προσφιλείς συνήθεις πράξεις της, διαπράττοντας ειδεχθή εγκλήματα σε βάρος των τοπικών πληθυσμών. Αυτά καταγγέλλει ακόμα και ο ΟΗΕ. Αυτή τη σωστή διαπίστωση του Ανδρέα αργότερα αγνόησε ακόμα και η ύστερη ηγεσία του ΠΑΣΟΚ που πίστευε(;) πολύ αφελέστατα ότι είναι δυνατόν να εξευρωπαΐσει τους αιμοδιψείς Αττίλες της Τουρκίας που συγγενεύουν με αυτά του χιτλερισμού, ξεχνώντας την παροιμία: «ο λύκος την τρίχα αλλάζει και όχι το μυαλό». Ως αποτέλεσμα, σήμερα τα βρίσκουμε μπροστά μας, με την Τουρκία να μας απειλεί απροκάλυπτα χωρίς να είμαστε σε θέση να αντιδράσουμε όπως αρμόζει σε τέτοιες περιπτώσεις.

Οι Τούρκοι στην περιοχή μας συμπεριφέρονται διαχρονικά ως κατακτητές, όπως ήταν και οι Γερμανοί της Χιτλερικής Γερμανίας άλλοτε. Ως αποτέλεσμα εκατομμύρια πολιτών στενάζουν υπό την μπότα των Τουρκο-τζιχαντιστών και μάλιστα δεν το κρύβουν, μας το λένε φωναχτά καθημερινά. Μόλις προχθές ο Ερντογάν αναφέρθηκε στους αγώνες τους από το 1453 και τις κατακτήσεις τους και πως ο αγώνας των κατακτήσεών τους συμβολίζονται και με τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί! Και ως κατακτητές πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε. Είναι ένα ξένο σώμα στην περιοχή ανεπίδεκτο εκπολιτισμού, που ευθύνεται για τις πάμπολλες αιματοχυσίες που συμβαίνουν διαχρονικά στην ευρύτερη περιοχή και οι κατακτητές το γνωρίζουν αυτό, ότι, δηλαδή, είναι ένα ξένο σώμα απομονωμένο και εχθρικό προς τον περίγυρό του, και γι’ αυτό ξεπαστρεύουν διαχρονικά τους ιθαγενείς στην περιοχή για να επιβιώσουν.

Η Δύση πρέπει να γνωρίζει ότι όλα αυτά τα χρόνια τρέφει μέσα στον κόρφο της ένα φαρμακερό φίδι και όσο το διατηρεί άλλο τόσο κινδυνεύει να την δαγκώσει. Η ράτσα αυτή, εκτός μιας πολύ μικρής μειοψηφίας, δεν είναι σαν καμιά άλλη και δεν φταίει γι’ αυτό η θρησκεία της. Και άλλες χώρες ακολουθούν αυτή τη θρησκεία αλλά καμιά τους δεν συμπεριφέρεται όπως η Τουρκία, η οποία εκμεταλλευόμενη το θρήσκευμα των πολιτών στην Τουρκία καθώς και σε άλλες χώρες προσπαθεί να αναβιώσει νέους θρησκευτικούς πολέμους που το μόνο που κατάφεραν να προσφέρουν στην ανθρωπότητα ήταν ο διχασμός της. Οι κάτοικοι αυτών των χωρών είναι γηγενείς και διαθέτουν τον δικό τους πολιτισμό και δεν αισθάνονται την ανασφάλεια που χαρακτηρίζει τους Τούρκους. Οι Τούρκοι δεν συμβιβάστηκαν ποτέ με την ειρηνική συμβίωσή τους, ως οι επισκέπτες οφείλουν να κάνουν. Συμπεριφέρονται μόνον ως κατακτητές στην περιοχή, σε ό,τι αφορά τους ντόπιους πληθυσμούς και αδυνατούν να αποβάλουν τα αιμοσταγή βιώματα της καταγωγής τους. Αναρωτιέται κανείς τι θα έπρεπε, τέλος πάντων, να συμβεί για να συνέλθουν; Δεν περνάει μέρα που να μην απειλούν και να μην παρανομούν προωθώντας μάλιστα και ως «διεθνές δίκαιο» την επεκτατική τους πολιτική. Οι γηγενείς στην Τουρκία στενάζουν υπό την μπότα των φασιστοειδών γκριζολυκότουρκων και περιμένουν τη Δύση να ξυπνήσει και να τους συνδράμει στους αγώνες τους. Δύση ακούς; Η καμπάνα χτυπάει και για σένα. Μπορεί να αγοράζεσαι για κάποιο χρόνο αλλά δεν μπορεί να αγοράζεσαι διαχρονικά και να θέλεις να θεωρείσαι και ως εστία διαφωτισμού, ειρήνης και ελευθερίας.

* Ο Θεόδωρος Στάθης έζησε για χρόνια στις ΗΠΑ. Είναι πρώην βουλευτής Λάρισας με το ΠΑΣΟΚ, ενώ διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού και υπουργός Γεωργίας. Είναι διδάκτωρ του Columbia University και πρόεδρος του Ιδρύματος Μεσογειακών Μελετών.