ΛΟΝΔΙΝΟ. Από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο Πανεπιστήμιο του Μπαθ και από εκεί στη βρετανική πρωτεύουσα για μια επαγγελματική και προσωπική πορεία ζωής που μετρά πλέον περίπου 6,5 χρόνια. Εκεί ανοίχτηκε στη Μαρία Τσεσμετζή ο κόσμος του μάρκετινγκ και, αν και δεν έλειψαν οι δυσκολίες, οι φόβοι και τα άγχη, σήμερα όπως εξομολογείται η ίδια είναι πολύ ευχαριστημένη από τη δουλειά και τη ζωή της στην πόλη του Λονδίνου.

Στο τρίτο έτος των προπτυχιακών της σπουδών η Μαρία άρχισε να σκέφτεται την επιλογή ενός μεταπτυχιακού διπλώματος, καθώς και το πεδίο πάνω στο οποίο θα την ενδιέφερε να το κάνει, με το μάρκετινγκ να αποτελεί σχεδόν μονόδρομο για την ίδια και τα «θέλω» της.

«Αφού είδα τις επιλογές μου, μίλησα με τους καθηγητές μου, οι οποίοι με παρότρυναν να δοκιμάσω την εμπειρία του εξωτερικού και σε ηλικία είκοσι ενός ετών ξεκίνησα να προχωρώ τις απαραίτητες διαδικασίες για να κάνω την αίτησή μου σε πανεπιστήμια της Αγγλίας. Το είδα και ως μία ευκαιρία να ταξιδέψω και να γνωρίσω μία άλλη χώρα. Φυσικά εκτός από αυτό είχα ακούσει πολλούς άλλους Ελληνες οι οποίοι ήταν πολύ ευχαριστημένοι από τις σπουδές τους στην Αγγλία και διέπρεψαν».

Ηταν το 2017 όταν ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της και αρχική της επαγγελματική επιδίωξη ήταν η ενασχόληση με το «fashion marketing». Η έλλειψη εμπειρίας κατέστησε την ανεύρεση εργασίας δύσκολη υπόθεση, ωστόσο μία άλλη πόρτα στο κομμάτι αυτή τη φορά των πωλήσεων το οποίο, όπως εξηγεί η Μαρία, κατείχε καλά, έμελλε να σημάνει την είσοδο της νεαρής κοπέλας στην εργασιακή αγορά της Μεγάλης Βρετανίας. Η Μαρία εργάστηκε ως υπεύθυνη πωλήσεων σε μία φοιτητική εστία για περίπου τέσσερα χρόνια, ενώ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο εργάζεται πλέον πάνω στο B2B μάρκετινγκ.

Για το μεσοδιάστημα είπε χαρακτηριστικά: «Σίγουρα προσπαθούσα και ήθελα να κάνω περισσότερες αιτήσεις ώστε να βρω μία δουλειά στο μάρκετινγκ αλλά ο κορωνοϊός ήταν μία δύσκολη περίοδος όπου πολλοί φοβόμασταν ότι αφήνοντας την δουλειά που είχαμε μπορεί να βρισκόμασταν χωρίς δουλεία». Και πρόσθεσε: «Σήμερα όμως είμαι ευχαριστημένη με τη δουλειά μου. Και αν μου ζητούσες μία συμβουλή αυτή θα ήτανε ‘μην τα παρατάς, θα έρθει η σωστή στιγμή και για σένα’».

Παράλληλα, τα τελευταία τρία χρόνια εργάζεται στο ελληνικό παροικιακό σχολείο του Λονδίνου. «Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν περίμενα ότι θα έκανα γιατί πίστευα πως δεν έχω υπομονή με τα παιδιά, αλλά τα αποτελέσματα με διέψευσαν καθώς μου αρέσει πολύ. Είναι μία συνεχής γνώση και για μένα και για τους μαθητές. Επιπλέον νιώθω χαρά που μεταλαμπαδεύω την ελληνική γλώσσα και κουλτούρα στα ελληνόπουλα της δεύτερης και τρίτης γενιάς», παραδέχτηκε η Μαρία.

Η 28χρονη σήμερα Μαρία θυμάται ακόμη τις πρώτες μέρες στην Αγγλία, το πόσο της είχε αρέσει τόσο το Λονδίνο όσο και το Μπαθ, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε το πρώτο διάστημα με τη γλώσσα. «Κατά τα άλλα μου είχανε κάνει εντύπωση τα πάρκα στην Αγγλία και το ποσό χαλαρά περπατάνε οι Αγγλοι χωρίς ομπρέλα στη βροχή», ανέφερε.

«Ημουνα πολύ φοβισμένη αλλά και χαρούμενη ταυτόχρονα.»

Στο Λονδίνο με την αν μη τι άλλο πολυπληθή ελληνική κοινότητα, η Μαρία εξηγεί ότι οι φιλίες με Ελληνες ομοεθνείς έχουν αποδειχθεί από την εμπειρία της οι πιο στέρεες. Την ίδια ώρα βέβαια το κλίμα και το φαγητό της Ελλάδας δεν παύουν να της λείπουν.

Και μετά έρχεται η κλασική ερώτηση: θα επέστρεφες;

«Αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς να το ξέρεις, αλλά τη δεδομένη στιγμή νομίζω ότι δεν θα άλλαζα την ζωή που έχω εδώ για να επιστρέψω στην Ελλάδα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν την έχω στην καρδιά μου. Με την πρώτη ευκαιρία προσπαθώ να βρίσκομαι εκεί!», κατέληξε.