Η πρόσφατη επίσημη επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην Ουκρανία, ήταν ένα ιστορικό γεγονός βαρύνουσας σημασίας για τη ζωή και πορεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας ανά την οικουμένη, αλλά επίσης και για την Πατριαρχία του. Να θυμίσω πως φέτος μετρά τριακονταετία ευκλεούς Πατριαρχίας, γεμάτη από επιτυχίες και ευλογίες, ρηξικέλευθες αποφάσεις και πρωτοβουλίες «ων ουκ έστιν αριθμός».

Δεν έλειψαν βέβαια οι προκλήσεις και οι έχθρητες όχι μόνο από υπεναντίους, αλλά δυστυχώς και από μερικούς ακόμα που έχουν ευεργετηθεί τα μέγιστα από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τη Μητέρα Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως.

Η ανακήρυξη της Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας πριν από τρία χρόνια έθεσε τέρμα σε μία πολύχρονη χαίνουσα πληγή όχι μόνο για την Ουκρανία, αλλά για την καθ’ όλου Εκκλησία, έχοντας εξαντλήσει ο Πατριάρχης όλα τα περιθώρια χρόνου, υπομονής και προσπαθειών. Κάποτε όμως έπρεπε να κάνει το σταυρό του και να προχωρήσει αψηφώντας τις αντιδράσεις, τις απειλές, τις δολοπλοκίες, τις λιβελογραφικές επιθέσεις όχι μόνο από τους Ρώσους και τους ρωσόπληκτους και ρωσοκίνητους δορυφόρους, με ξεκάθαρο ανθελληνικό και αντιπατριαρχικό μένος στην Ελλάδα, αλλά και ενταύθα, οι οποίοι ακόμα και τους τελευταίους μήνες με λυσσώδη μανία επιχείρησαν να τορπιλίσουν και την επίσκεψή του στην Ουκρανία, αλλά υπολόγισαν λάθος γιατί ο Βαρθολομαίος δεν πτοείται από τέτοιους τύπους.

Θλιβερή και η περίπτωση Μητροπολίτη της Ελλαδικής Εκκλησίας, ο οποίος τις παραμονές της επίσκεψης του Πατριάρχη στην Ουκρανία είχε προσκαλέσει στη Μητρόπολή του Ρώσο ιεράρχη υβριστή του Οικουμενικού Πατριάρχη και της Μητρός Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως και συλλειτούργησαν σε πανίερο και πανελλαδικό προσκύνημα αγιοτόκου νήσου. Βέβαια το ερώτημα είναι: Πότε θα επιληφθεί η θεσμική εκπροσώπηση της Ελλαδικής Εκκλησίας, ο Αρχιεπίσκοπος και η Σύνοδος, τέτοιες συμπεριφορές λοιμικής, που παίζουν το παιγνίδι των Ρώσων για να διαιρέσουν την Εκκλησία της Ελλάδος;

Ολους αυτούς τους «κεντηρίωνες» του Γένους τους μέριασε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ορθώς και σοφώς ποιήσας, ως μη όντες, κοινώς ανύπαρκτους και προχώρησε και στη χορήγηση της Αυτοκεφαλίας, αλλά και στην επίσκεψή του στην Ουκρανία, η οποία ήταν κατά πάντα επιτυχής και ειρηνική.

Είναι πολύ ενδιαφέροντα τα όσα είπε ο Πατριάρχης στην ομιλία του στο συλλείτουργο στο Κίεβο αναφορικά με την ιστορική του απόφαση χορήγησης του Τόμου της Αυτοκεφαλίας, έχοντας πρώτα εξαντλήσει με υπομονή πολλή και μεγαθυμία, όπως ανέφερα και πιο πάνω, όλα τα περιθώρια καταλλαγής και συνεννόησης: «Ανευ της συνδρομής ή της συναινέσεως ή της προτροπής οιουδήτινος, ως είχε μόνον αύτη το ιεροκανονικόν και απαράγραπτον χρέος, ενέκυψεν μεθ’ ιερότητος εις το υφιστάμενον εκκλησιαστικόν πρόβλημα. Ήλπιζεν μετά σιωπής και εγκαρδίου προσευχής εις την αποκατάστασιν των πραγμάτων. Έδωκεν επί χρόνους πολλούς την ευκαιρίαν εις άπαντα τα εμπλεκόμενα μέρη, άνευ βίας και συναισθηματικού φόρτου, διά την απάλειψιν των ακροτήτων, την φυσικήν ωρίμανσιν και καταλλαγήν των διεστώτων, την επαναφοράν της εκκλησιαστικής ζωής εις ενότητα. Εκάλεσεν εν αθορυβία και μακράν της εφημέρου δημοσιότητος τους ιθύνοντας νόας εις την αγίαν οδόν του εν Χριστώ διαλόγου προς διέξοδον εκ του ζημιογόνου αδελφοκτόνου σχίσματος. Η μακροθυμία και η ανοχή, αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, ουδόλως εις την Εκκλησίαν ταυτίζεται με την απαξίωσιν, την εκχώρησιν, την λησμοσύνην, την εγκατάλειψιν. Η επ’ ελπίδι μετανοίας, επιστροφής και ανατάξεως των λυπηρών αποκλίσεων αναμονή της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας δεν δύναται να αποτελή μομφήν και ψόγον εναντίον της, αλλ’ αντιθέτως εγκαύχησιν αυτής εν Κυρίω διά την σταθεράν παραμονήν της εντός της Χριστοφόρου Οδού, ήτοι εις την άρσιν του κόπου, του μόχθου και των αβλεπτημάτων των εκασταχού τέκνων αυτής».

Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο πως το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι η Πρωτόθρονη και Πρωτοεύθυνη Εκκλησία, ο υπερασπιστής και εγγυητής της ενότητας και καθολικότητας της Εκκλησίας με Ευχαριστιακές και Εκκλησιολογικές διαστάσεις. Να τονίσω για άλλη μία φορά πως μόνο ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχει το ιστορικό, εκκλησιολογικό και κανονικό προνόμιο και δικαίωμα χορήγησης Αυτοκεφαλίας σε μία Τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία και ουδείς άλλος, όσο κι αν λυσσομανούν μερικοί να αποστερήσουν από τον Οικουμενικό αυτό το προνόμιο για να σφετεριστούν την Πρωτιά της Ορθόδοξης Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, θιασώτες της λεγόμενης «Τρίτης» Ρώμης, όντες αυλόδουλοι κρυφοί και φανεροί του Κύριλλου, του Ιλαρίωνα, του Πούτιν και των δορυφόρων τους.