Δεν είναι τίποτα λιγότερο από μία ιστορική εξέλιξη στις σχέσεις των Ελλήνων του εξωτερικού με τη μητέρα πατρίδα, την Ελλάδα, η διαφημιστική εκστρατεία της ελληνικής κυβέρνησης και συγκεκριμένα του αρμόδιου υπουργού για εκλογικά θέματα Μάκη Βορίδη, με την οποία μας καλεί να εγγραφούμε ώστε να μπορέσουμε να ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα στις επόμενες εκλογές που θα γίνουν στην γενέτειρα.

Το δικαίωμα αυτό δεν το έχουμε μόνον εμείς που γεννηθήκαμε στην Ελλάδα, αλλά και ο κάθε ομογενής που γεννήθηκε στις ΗΠΑ και πληροί τους όρους του σχετικού νόμου.

Παρακολουθώ την εκστρατεία αυτή -η οποία σημειωτέον «τρέχει» φυσικά και στις δικές μας εκδόσεις, έντυπες και ηλεκτρονικές- και μου έρχονται δάκρυα στα μάτια από την συγκίνηση.

Ποιος θα το πίστευε ότι θα ερχόταν κάποτε αυτή η μέρα!

Οταν η εφημερίδα τούτη με σειρά σχολίων ανέδειξε το θέμα της παροχής ψήφου της Ελλάδας στους αποδήμους της, πριν δεκαετίες, πολλοί πίστευαν ότι χάνουμε τον χρόνο μας και σπαταλάμε την φαιά ουσία μας.

Και πράγματι, ενώ διάφοροι πολιτικοί λεκτικά υποστήριζαν αυτό μας το δικαίωμα, στην πράξη το μετέφεραν στις καλένδες.

Αποτελούσε μία από τις πολλές υποσχέσεις τους, στο πλαίσιο του θαυμασμού που δήθεν εξέτρεφαν περιστασιακά για εμάς τους ομογενείς, χωρίς αντίκρισμα.

Καθώς περνούσαν τα χρόνια παρακολουθούσαμε ότι όλο και μεγάλωνε ο αριθμός των χωρών που παρείχαν ψήφο στους αποδήμους συμπατριώτες τους με αποτέλεσμα να αυξάνεται και η αγανάκτησή μας.

Υπήρχε το παράλογο -και δυστυχώς συνεχίζει σε πολλές περιπτώσεις, όπως π.χ. στην δική μου- να μπορεί κάποιος να ψηφίζει στον τόπο που γεννήθηκε στην Ελλάδα, όπως όλοι οι Ελληνες, αλλά να μην μπορεί να ψηφίσει από τον τόπο που ζει.

Ετσι, ιδίως στα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ, γέμιζαν αεροπλάνα της «Ολυμπιακής» με ομογενείς, στους οποίους παρείχαν φθηνά εισιτήρια για να ταξιδέψουν  στην Ελλάδα και να ψηφίσουν.

Οταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανήγαγε το θέμα της παροχής ψήφου στους απόδημους σε μία από τις βασικές του προεκλογικές υποσχέσεις, δεν ήταν λίγοι αυτοί που έλεγαν ότι θα αποτελούσε και αυτό μία υπόσχεση για την υφαρπαγή ψήφων, χωρίς ποτέ να την υλοποιήσει ως πρωθυπουργός.

Και όμως. Αμέσως μετά τις εκλογές ο Μητσοτάκης ξεκίνησε την διαδικασία της παροχής ψήφου. Και ενώ εκείνος ήθελε να δώσει τα ίδια δικαιώματα για τους απόδημους -όπως ισχύει για τους εντός Ελλάδας, αλλά να ψηφίζουμε στους τόπους διαμονής μας- ο Αλέξης Τσίπρας απαιτούσε την επιβολή όρων που απέκλεισε ένα μεγάλο ποσοστό, αν όχι το μεγαλύτερο, από το να ψηφίζει.

Για να περάσει το νομοσχέδιο αυτό από την Βουλή απαιτούνται τα 2/3 των ψήφων, δηλαδή 200. Και η ΝΔ διαθέτει 158.

Αρα έπρεπε ο Πρωθυπουργός να αποφασίσει αν θα περνούσε το νομοσχέδιο αυτό έστω και κουτσουρεμένο ή δεν θα περνούσε καθόλου.

Πολλοί ομογενείς, από δικαιολογημένη πίκρα, είχαν ταχθεί υπέρ του «τίποτα». Θυμάμαι ότι σε μία ομιλία μου στο Μόντρεαλ μπροστά σε ένα αρκετά μεγάλο ακροατήριο είχα δεχτεί, σε έντονο ύφος, μια ερώτηση για το  μειωτικό, όπως σωστά το αποκάλεσε, νομοσχέδιο για τον απόδημο Ελληνισμό.

Του απάντησα λοιπόν, ότι η θεωρία του «όλα ή τίποτα» δεν με έβρισκε σύμφωνο, όπως είχα υποστηρίξει και σε άρθρο μου. Ας αρπάξουμε την ευκαιρία, του είπα, τώρα που μας δόθηκε, με την ελπίδα ότι θα την βελτιώνουμε αργότερα.

Σήμερα είναι πιο σαφές από ποτέ ότι ο Μητσοτάκης είχε δίκαιο.

Ποιος να το φανταζόταν ότι θα ερχόταν η μέρα που η ίδια η Ελλάδα θα έκανε διαφημιστική εκστρατεία να μας πείσει να ψηφίζουμε στις επόμενες εκλογές από τα μέρη που ζούμε.

Αναμφισβήτητα πρόκειται για μία ιστορική εξέλιξη στις σχέσεις Ελλάδας με τον απόδημο Ελληνισμό. Και πρόκειται για μία ευκαιρία την οποία πρέπει να αρπάξουμε, και να χρησιμοποιήσουμε ως μοχλό πίεσης για την βελτίωση αυτού του νόμου και για την ικανοποίηση των άλλων προβλημάτων που έχουμε.

Τώρα μπορούμε να περάσουμε από την κριτική για τα «στραβά» στην Ελλάδα, στην βελτίωσή τους, με την συμμετοχή μας στις πολιτικές διαδικασίες.

Η εκστρατεία αυτή απευθύνεται επίσης στους γεννημένος στις ΗΠΑ ομογενείς γι’ αυτό και γίνεται και στην αγγλική γλώσσα.

Πιθανόν ο αριθμός αυτών που θα ανταποκριθούν να μην είναι και τόσο μεγάλος, καθώς οι όροι που τίθενται -όπως το να έχει μείνει κάποιος δύο χρόνια στην Ελλάδα τα τελευταία 35 χρόνια- είναι σχεδόν απαγορευτικός.

Εντούτοις, ας αξιοποιήσουν την ευκαιρία όσοι πληρούν τους όρους, ακόμα και αν δεν ψηφίσουν.

Δεν είμαστε όλοι που ψηφίζουμε στις αμερικανικές εκλογές, αν και έχουμε το δικαίωμα της ψήφου.

Απευθύνω έκκληση, λοιπόν, σε όσους πληρούν τους όρους, να εγγραφούν και να ψηφίσουν.

Επαναλαμβάνω πως είναι τεράστιας σημασίας το γεγονός ότι δίνεται η δυνατότητα στους απόδημους να συμβάλλουν στη διαμόρφωση μιας νέας Ελλάδας.

Η Ελλάδα έρχεται πολύ πιο κοντά μας.

Ας ανταποκριθούμε.