«Ο αποπεμφθείς από την προεδρία της Βουλής Κέβιν Μακάρθι (Kevin McCarthy) πήρε ένα οδυνηρό μάθημα: Υπάρχει ένα τίμημα όταν βοηθάτε να πυρποληθεί ένα ίδρυμα και μετά να ζητάτε από την πυροσβεστική να έρθει να σώσει το γραφείο σας».

Αυτό το παράδειγμα δημοσίευσε χθες η εφημερίδα «Τhe Washington Post» θέλοντας να δείξει ότι ο πρόεδρος της Βουλής λειτουργούσε εν πολλοίς ως μαριονέτα μίας σκληρής ομάδας ακραίων Ρεπουμπλικανών και πως ήξερε από την πρώτη στιγμή ότι θα τον εκθρόνιζαν αν δεν ικανοποιούσε τα αιτήματά τους.

Ηταν έτσι αναμενόμενο μία κάποια στιγμή να μην αντέξει άλλο τους εκβιασμούς που πέρασε εννέα μήνες ως πρόεδρος της Βουλής προσπαθώντας να κατευνάσει αυτή την ομάδα, υποκύπτοντας στα αιτήματά τους με τρόπους που βλάπτουν τη Βουλή ως θεσμό.

Το έλεγαν ανοικτά και το διαφήμιζαν τόσο ο βουλευτής Ματ Γκέιτζ που κατέθεσε τελικά και την πρόταση κατά του προέδρου και η βουλευτής Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν, που από την πρώτη στιγμή ήθελε να συσταθεί έρευνα κατά του Τζο Μπάιντεν για να κατηγορηθεί.

Της δεύτερης το αίτημα ικανοποιήθηκε αν και η αρμόδια Επιτροπή δεν έχει κανένα στοιχεία ενοχής κατά του Αμερικανού Προέδρου. Ο δεύτερος όμως ήθελε σώνει και καλά να σταματήσει τη λειτουργία της κυβέρνησης. Ηθελε να φανεί «ποιος είναι το αφεντικό εκεί μέσα»!

Αλλά ο Μακάρθι είχε φτάσει στα όριά του. Δεν μπορούσε να φέρει πάνω του μία ευθύνη χάους στη λειτουργία της κυβέρνησης και ενέκρινε φέρνοντας προς ψήφιση τον προσωρινό προϋπολογισμό δαπανών, αφαιρώντας όμως ρυθμίσεις για να ικανοποιήσει τους ακραίους συναδέλφους του.

Ετσι σημειώθηκε μία εξέλιξη άνευ προηγουμένου στην ιστορία του αμερικανικού Κογκρέσου καθώς ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος της Βουλής μετατράπηκε σε θύμα των αδελφοκτόνων συγκρούσεων στην παράταξή του και παύθηκε από το αξίωμά του.

Χρειάστηκαν μόνο οκτώ Ρεπουμπλικανοί εναντίον του για να εκθρονιστεί. Οι υπόλοιποι ήταν Δημοκρατικοί.

Επειτα από διάλογο που σημαδεύτηκε από σκληρές συγκρούσεις στελεχών της αμερικανικής δεξιάς στο ημικύκλιο, 216 μέλη του Σώματος ψήφισαν υπέρ της αποπομπής του, συμπεριλαμβανομένων οκτώ Ρεπουμπλικανών, έναντι 210 οι οποίοι τάχθηκαν κατά.

Ακόμη κι αφού ανακοινώθηκε το –ιστορικό– αποτέλεσμα, ο Κέβιν Μακάρθι παρέμεινε χαμογελαστός, πλαισιωμένος από μέλη του κόμματός του, που τον επαινούσαν και του έσφιγγαν το χέρι.

Τώρα όμως η Βουλή μπαίνει σε περίοδο αναταραχής. Για την εκλογή Μακάρθι είχαν χρειαστεί 14 ψηφοφορίες. Για τον επόμενο πρόεδρο μένει να το δούμε.

Φαίνεται ότι ορισμένοι νομοθέτες έχουν μπει στην πολιτική για να ταράξουν τα νερά. Αυτό δεν είναι a priori κακό. Ωστόσο, ανεξάρτητα από ό,τι πιστεύουν ή επικαλούνται, ο τρόπος που επιλέγουν δεν είναι πάντα ο ενδεδειγμένος. Και κυρίως βλάπτονται οι πολίτες. Δυστυχώς!