Κύριε Διευθυντά,

Από τις άδειες χελιδονοφωλιές και τα λιγοστά τζιτζίκια που έχουν απομείνει εκεί κάτω στις αμυγδαλιές δίπλα στους καταπράσινους και φορτωμένους από καρπό αμπελώνες επιστρέφουμε όλοι μαζί εδώ πίσω στη δεύτερη πατρίδα μας, την Αμερική, από τον παππού, τη γιαγιά μέχρι το πιο μικρό εγγόνι στη μεγάλη χώρα που μας δίνει δύναμη και χαμόγελα σχεδόν όλο το χρόνο με τις λιακάδες, τους βοριάδες και τα χιονόνερα του χειμώνα. Περνούν τα χρόνια και αλλάζουν οι καιροί με άλλες ιδέες και καινούργιες μορφές που δεν δίνουν σιγουριά για το μέλλον της ελληνικής γλώσσας και τη συνέχεια της θρησκείας και της αθάνατης παραδόσεως των αρχαίων Ελλήνων από τη χώρα των Αθηναίων που μας έδωσε τη Δημοκρατία με τον Αριστείδη τον Δίκαιο μέχρι εκεί κάτω στη χώρα των Σπαρτιατών με τον Λεωνίδα και το αθάνατο Μολών Λαβέ, που δείχνει την παλληκαριά και την πίστη στην πατρίδα. Μεγαλώσαμε, κύριε Διευθυντά, εδώ στη μεγάλη χώρα την Αμερική που μας έδωσε όλα τα καλά, περισσότερα από αυτά που είχαμε στην πατρίδα μας. Και πρέπει να πατούμε στο χώμα με σεβασμό και απόλυτη αγάπη για τους συνανθρώπους και γειτόνους, όχι μόνο Ελληνες αλλά γενικά όλους τους ταλαίπωρους αγωνιστές για τη συνέχεια της δικαιοσύνης και της προόδου για όλο τον κόσμο.
Καλό Χειμώνα!

Σας ευχαριστώ

Κυριάκος Στρατηγάκης
Γιόνκερς, ΝΥ