Πριν από μερικές ημέρες, στο πρωτοσέλιδο μια κουτσομπολίστικης εφημερίδας υπήρχε η ιστορία ενός Ελληνα ηθοποιού (όχι πρώτης γραμμής) τον οποίο «το σύστημα έχει εγκαταλείψει» και αυτός «αναγκάζεται να ζει σε άθλιες συνθήκες». Μάλιστα, κατά δήλωσή του εδώ και μήνες «καπνίζει αποτσίγαρα που βρίσκει στο δρόμο» αφού την βγάζει μόνο με περίπου 200 ευρώ το μήνα. Από την ίδια κιόλας ημέρα τα κανάλια (συγκεκριμένα οι μεσημεριανές κουτσομπολίστικες εκπομπές) έπιασαν δουλειά.

Ως γνήσιοι μεταπράτες της ανθρώπινης δυστυχίας έστειλαν κάμερες στο υπόγειο διαμέρισμά του για να αποτυπώσουν τη φτώχεια και τη δυσχερή του θέση (πουλάνε αυτά ως γνωστόν) εξαπολύοντας μύδρους (γενικά και αόριστα) κατά του «συστήματος» που δεν τον στηρίζει.  Δεν χρειάζεται όμως να έχεις ειδικές γνώσεις για να καταλάβεις ότι ο άνθρωπος αυτός έχει μια κάποια συναισθηματική και ψυχική αστάθεια και χρήζει βοηθείας από ειδικούς. Θα μου πείτε «το είδες εσύ αυτό και δεν το είδαν όλοι αυτοί που τον κάλεσαν στις εκπομπές τους»; Αυτοί και αν το είδαν. Και αντί να τον βοηθήσουν κατάλαβαν ότι έτσι ανυπεράσπιστος που είναι θα τον εκμεταλλευτούν ακόμα περισσότερο. Και αυτό ακριβώς έκαναν.

Με πρόσχημα δήθεν την «ανάδειξη του θέματος» για την «ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης» αλλά και του ανάλγητου «συστήματος» τον επαινούσαν δήθεν για την «αξιοπρεπή στάση» του την ώρα που τον ρωτούσαν για αποτσίγαρα που βρίσκει στο δρόμο και τα καπνίζει.

Ντράπηκα για λογαριασμό τους.