Κάποια πράγματα της καθημερινότητάς μας τα θεωρούμε αυτονόητα και πιστεύουμε πως θα είναι πάντοτε στη διάθεσή μας προς χρήση και εξυπηρέτηση για να διευκολύνουν τις καθ’ ημέρα εργασίες μας. Δύο από αυτά και μάλιστα πολύ βασικά είναι ο ηλεκτρισμός χωρίς τον οποίον περνούμε από το φως στο σκότος και συνωδά δεν λειτουργεί τίποτε, ούτε η τηλεόραση, ούτε οι φορτιστές των κινητών μας τηλεφώνων, αλλά ούτε και η θέρμανση αφού και ο θερμοστάτης λειτουργεί με χαμηλής έντασης ηλεκτρισμό, αλλά δεν παύει να είναι ηλεκτρισμός.

Το άλλο το πολύ βασικό και απαραίτητο επίσης είναι η σύνδεση με το διαδίκτυο ή ίντερνετ όπως επικράτησε να λέγεται. Κατά την πρόσφατη χιονοθύελλα στη Νέα Αγγλία που το χιόνι ήταν νερουλό και άρα βαρύ έσπασαν πολλά καλώδια του ηλεκτρισμού αλλά και του διαδικτύου, σε πολλές πόλεις και περιοχές συμπεριλαμβανομένης και της ημετέρας. Ευτυχώς κόπηκε μόνο η σύνδεση του ίντερνετ και μάλιστα για πάνω από δώδεκα ώρες, οπότε μονομιάς χάθηκε ο κόσμος όλος από την οθόνη του κομπιούτερ. Τι να πουν κι εκείνοι οι άνθρωποι που μέχρι τη στιγμή που γράφεται τούτο το σχόλιο, Παρασκευή πρωί 17 Μαρτίου, δεν έχουν ακόμα ηλεκτρικό ρεύμα;

Δεν συνειδητοποιούμε όσο είναι εν λειτουργία και κανονική ροή υπηρεσίες και εργαλεία που μπορεί να τα έχουμε συνηθίσει και τα θεωρούμε ως δεδομένα πως ξημερώσει, βραδιάσει θα είναι στη διάθεσή μας, έως ότου τα στερηθούμε έστω για μερικές ώρες. Κι όμως, θα πρέπει να τα σκεπτόμαστε κάθε μέρα για να τα εκτιμούμε πιο πολύ.