Ολα τα κρασιά του Χρήστου Αϊβαλή είναι ανάρπαστα. Πριν τελειώσει η φετινή χρονιά, δεν έχουν καν κρασιά για τα Χριστούγεννα. Σίγουρα οι Ελληνες της Αμερικής γνωρίζουν τα κρασιά του, αφού εξάγονται και στην Αμερική και σε πολλές άλλες χώρες και η ζήτηση είναι πολύ μεγάλη. Είναι το ακριβότερο οινοποιείο με τη μεγαλύτερη και πιο ακριβή γκάμα. Μερικά από τα κρασιά του είναι ανάμεσα στα πρώτα καλύτερα σε όλη την Ελλάδα. Ο Χρήστος Αϊβαλής μιλώντας μαζί μας στο «Περιοδικό» είναι ενθουσιασμένος, γιατί οι ξένοι μένουν έκπληκτοι από την ποιότητά «όχι μόνο του δικού μας Κτήματος, αλλά και πολλών άλλων συναδέλφων οινοποιών και όλοι πείθονται πια, ότι η Ελλάδα φτιάχνει πολύ καλά κρασιά». Ενας ενθουσιώδης κοσμοπολίτης, εργάτης του αμπελιού, λάτρης της καλής ζωής και του κρασιού, επεδίωξε το 1977 να ιδρύσει ένα οινοποιείο το «Κτήμα Αϊβαλή», στο Πετρί Νεμέας και να αναδείξει την ποικιλία του Αγιωργίτικου, ώστε να αντιστρέψει την εικόνα που το παρουσιαζόταν μέχρι τότε στη διεθνή αγορά. Σήμερα μαζί με τον γιο του Σωτήρη, που σπούδασε στη Βουργουνδία, λατρεύουν τη γη τους και τα αμπέλια τους ακολουθώντας ένα αυστηρό πρωτόκολλο καλλιεργητικής μεθοδολογίας, όπως αποφυγή ποτίσματος, λίπανσης, αυστηρό κλάδεμα, χαμηλές στρεμματικές αποδόσεις.

Το οινοποιείο της Νεμέας δημιουργεί τα κρασιά του, συλλέγοντας σταφύλι από τα συνολικά 130 στρέμματα καλλιεργούμενων αμπελώνων, εκ των οποίων τα 70 στρέμματα είναι ιδιόκτητα και τα υπόλοιπα 60 στρέμματα ανήκουν σε συνεργαζόμενους παραγωγούς, με τους οποίους υφίσταται συμβολαιακή σχέση και εκμισθώνουν τις εκτάσεις τους στο Κτήμα. Το Κτήμα Αϊβαλή έχει κατά κύριο λόγο εξαγωγικό προσανατολισμό, διαθέτοντας τις ετικέτες του σε Ηνωμένες Πολιτείες, Γερμανία, Αυστρία, Γαλλία, Καναδά, Ταϊβάν, Κύπρο αλλά και στην Ιταλία.

Οι κυριότερες αγορές είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες μέσω του «Dionysos Imports» και η Γερμανία, ενώ συνολικά εξάγεται το 65% των παραγόμενων οίνων.

Κύριε Αϊβαλή, βρίσκεστε ακόμα στον τρύγο. Τι συνέβη στη Νεμέα;

Ο κ. Χρήστος Αϊβαλής.

Τον τρύγο όταν ήμουν παιδί τον ξεκινούσαμε 1η Οκτωβρίου. Τώρα τον ξεκινάμε και από τις 7 Σεπτεμβρίου που σημαίνει ότι άλλαξαν οι συνθήκες. Υπάρχει περισσότερη ζέστη, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, που το βλέπουμε από τους βαθμούς των κρασιών. Παλαιότερα στη Νεμέα έβλεπες 12 ½ και έλεγες, ότι είναι υψηλόβαθμο, σήμερα βλέπεις και 14 ½ και 15. Τώρα είμαστε στον τρύγο για το Αγιωργίτικο. Είναι μια δύσκολη χρονιά η φετινή. Η Νεμέα επλήγη σε ένα μεγάλο μέρος της από ένα ισχυρότατο παγετό, το πρώτο δεκαπενθήμερο του Απριλίου, φτάνοντας η θερμοκρασία τους -7 βαθμούς Κελσίου. Από εκεί και πέρα περιποιηθήκαμε τον αμπελώνα μας, δεν τον εγκαταλείψαμε, είχαμε μια απώλεια της τάξεως του 20-25%. Μετά είχαμε μια ανομβρία την Ανοιξη και στη συνέχεια μια τρομερή παρατεταμένη ξηρασία, ειδικά εδώ στη Νεμέα, μέχρι τώρα. Αυτό επέτεινε την ταλαιπωρία, γιατί τέτοιος καύσωνας ήταν ασυνήθιστος για το μεσογειακό κλίμα της χώρας μας. Το θετικό ήταν, ότι είχαμε ένα μεγάλο εύρος θερμοκρασιών από το πρωί μέχρι το βράδυ. Στις 6 το πρωί στη Νεμέα είχαμε 14-15 βαθμούς οπότε αυτό ανακούφισε το αμπέλι.

Η Νεμέα και το Αγιωργίτικο έδειξαν μια αξιοζήλευτη ανθεκτικότητα με απώλειες, αλλά μέχρι τώρα κατά γενική ομολογία παρόλη την ταλαιπωρία του αμπελιού πάμε στην ωρίμανση και τα σταφύλια μας θα είναι πολύ καλά, αλλά θα είναι λιγότερα από άλλες χρονιές. Δηλαδή 30% προς τα κάτω.

Ποιες είναι οι προβλέψεις σας για τις κλιματικές συνθήκες, και πώς θα πρέπει να διαχειρίζεστε από δω και μπρος το α�πέλι;

Προβλέψεις για τις κλιματικές συνθήκες δεν μπορώ να κάνω. Από ό,τι ακούω από μετεωρολόγους οι προβλέψεις για το παγκόσμιο κλίμα δεν είναι καλές. Μεγάλες ξηρασίες προβλέπονται για τα επόμενα 30 χρόνια, αλλά ξέρω ότι ο αμπελώνας έχει ζήσει 3.500 χιλιάδες χρόνια! Τα αμπέλια μέσα στην ιστορία έχουν υποστεί άπειρες κλιματικές αλλαγές, απίστευτες ξηρασίες, αλλά επειδή το αμπέλι εγκλιματίζεται και προσαρμόζεται, όπως και ο άνθρωπος, ελπίζω, ότι μαζί με την τεχνολογία και πολλά άλλα όπλα, που διαθέτουμε στα χέρια μας, κυρίως τη νοημοσύνη μας, όλα θα πάνε στην κατεύθυνση εκείνη, της επιβίωσής μας.

Είπατε πως το αμπέλι έχει προσαρμοστικότητα. Πώς μεταφράζεται αυτό στη ζωή ενός αμπελιού;

Εχει τεράστια προσαρμοστικότητα και εγκλιματίζεται παντού. Το αμπέλι, το Cabernet η το Syrah, οι οποίες είναι γαλλικές ποικιλίες, έχουν καλλιεργηθεί θαυμάσια στα πολύ θερμά και ξηρά κλίματα, όπως της Αυστραλίας, της Χιλής, της Αργεντινής, προσαρμόζονται όμως και στην Βόρεια Εύκρατη ζώνη, όπως και στις πιο ψηλές ζώνες. Η Αλσατία είναι ψυχρό μέρος, παρόλα αυτά έχουμε τα εξαιρετικά κρασιά της Αλσατίας, όπου ζουν αμπέλια. Είναι πολύ έξυπνο το αμπέλι, και έχει ανθρωπομορφισμό. Τα δικά μου αμπέλια δεν τα ποτίζω, γιατί θέλω να κάνω ποιοτικά κρασιά, δεν τα λιπαίνω και βλέπεις πως από μια θερμοκρασία και μετά, όταν ταλαιπωρούνται, γυρίζουν το φύλλο τους απέναντι από τον ήλιο που τα χτυπάει, για να μην υπάρχει η υδατοεξάτμιση από τους πόρους τους και να σώσουν το κλίμα τους. Οταν φτάσουν σε οριακά επίπεδα αποκόπτουν και τους χυμούς από το σταφύλι, για να επιβιώσουν. Εχει μια ευφυία απίστευτη το αμπέλι, γι’ αυτό και τόσες χιλιάδες χρόνια επιβιώνει.

Είναι φημισμένη η Νεμέα για τα κρασιά της. Εχετε κάποια στοχευμένη στρατηγική οι οινοποιοί να τα προωθήσετε στην διεθνή σκηνή;

Τα κρασιά μας δεν επαρκούν. Η Νεμέα πρέπει να κάνει κρίσιμη ποιοτική μάζα και να γίνουμε γνωστοί σε όλο τον πλανήτη. Ο στόχος μας είναι να δώσουμε υπεραξία σ’ αυτόν τον τόπο και υπεραξία δίνεις από το παραγόμενο προϊόν στο οινοποιείο. Αλλά για να κάνει καλά κρασιά το οινοποιείο, πρέπει να πείσουμε και τον παραγωγό και του δώσουμε εκείνες τις τιμές, ώστε να κάτσει σπίτι του, να δουλέψει σωστά, να μας κάνει τα σταφύλια που πρέπει, για να κάνουμε και εμείς τα ανάλογα κρασιά. Η Νεμέα είναι ο μεγαλύτερος αμπελότοπος της Ελλάδας στα Βαλκάνια. Είναι ένας ιδιαίτερος τόπος με πολλά μικροκλίματα και πάρα πολλές και διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες, βγάζει πολύ διαφορετικά κρασιά με μεγάλη διαφοροποίηση.

Το Αγιωργίτικο έχει το πολύ μεγάλο προσόν έναντι των άλλων, ότι είναι μια ποικιλία πολύ βελούδινη, οι τανίνες της έχουν ευγένεια και μπορεί να καταναλωθεί και πρώιμα και με παλαίωση.

Ποιες είναι ετικέτες του Κτήματος Αϊβαλή;

Εχουμε το «Νεμέα» (Αγιωργίτικο), το «Μονοπάτι» (Αγιωργίτικο), ένα κρασί premium, το Le Sang de la Pierre (Aγιωργίτικο), το Deux Dieux (Αγιωργίτικο – Syrah), το «Τέσσερα» ένα Αγιωργίτικο από αμπέλι 150 ετών, τον «Αρμακά» ένα κρασί από τα τρία ακριβότερα ελληνικά κρασιά στην αγορά, που είναι blend από Αγιωργίτικο, Syrah, Merlot, Malbec, την «Πέρα Μεριά» από Ασύρτικο – Μοσχούδι Ρίου – Πατρών, το Ασύρτικο (Ασύρτικο), το Αγιωργίτικο Ροζέ (Αγιωργίτικο – Μοσχοφίλερο, Chardonnay από τον Ασπρόκαμπο.

Τι νόημα έχει το κρασί στη ζωή σας;

Είναι η ζωή μου. Είμαι αφιερωμένος. Γεννήθηκα μέσα στα αμπέλια του πατέρα μου. «Πόνεσα» από τη δουλειά και τον μόχθο. Δουλεύαμε από μικροί τότε. Είμασταν «το περιουσιακό στοιχείο του αμπελιού». Δεν είχαμε καν κουλτούρα του κρασιού. Την απόκτησα και εγώ σιγά σιγά, αγοράζοντας, πίνοντας κρασιά, ταξιδεύοντας στο εξωτερικό… με μάγεψε όλο αυτό και αφιέρωσα την ζωή μου. Εχω μια σχέση αλληλεξάρτησης. Με αντέχει και το αντέχω. Πίνω δυο μπουκάλια κρασί την ημέρα και είμαι ευλογημένος, γιατί έχω απόλυτη υγεία και ανθεκτικότητα. Ούτε καν με ζαλίζει. Είναι ένα μαγικό ποτό. Δεν μπορώ να φανταστώ άνθρωπο, να γευματίζει χωρίς κρασί. Τον θεωρώ ότι είναι άτυχος ή δεν έχει γνώση του τι χάνει. Ο πολιτισμός επάνω σε ένα τραπέζι είναι το κρασί.

Οι Ελληνες στην Ελλάδα εκτιμούν αυτό που πίνουν;

Ναι, τα τελευταία χρόνια πίνουν περισσότερο ποιοτικό κρασί. Στην Ελλάδα που είναι και χώρα που έχει πάρα πολλά αμπέλια υπήρχε η κουλτούρα του βαρελιού που είχαμε στο σπίτι. Η κατανάλωση όμως δεν είναι μετρήσιμη εκεί. Ο καθένας είχε το «οικόσιτο» αμπέλι. Είχαμε και για χρόνια την «ρετσινιά» της Ρετσίνας. Τι είχε η Ελλάδα; Ρετσίνα. Στα μέσα της δεκαετίας του ‘80 όμως έγινε μια επανάσταση εναντίον γενικά των μαζικών κρασιών που απευθυνόντουσαν σε ένα κόσμο που δεν μπορούσε και δεν ήθελε να εξελιχτεί. Σήμερα είμαστε μια χώρα πολύ ποιοτική, μια χώρα που ανταγωνίζεται πολύ δυνατά, μεγάλες παραγωγικές και ποιοτικές χώρες.

Ενα μήνυμά σας θα το εκτιμούσαν ιδιαίτερα οι ομογενείς…

Να εμπιστευτούν οι ομογενείς τα ελληνικά κρασιά. Εχουμε την ανάγκη τους και αυτοί τη δική μας. Θέλει αγώνα να πείσουμε τον Αμερικανό, ότι τα κρασιά μας έχουν εξαιρετική ποιότητα και αναλογικά είναι πολύ φτηνά, γι’ αυτό επιζητούμε την υποστήριξη των αδελφών μας στην Αμερική, όχι με την έννοια την οικονομική, αλλά για να δώσουμε αξία στα δικά μας, τα ελληνικά προϊόντα.

Επικοινωνία: Σταθερό: 2752021175, Αϊβαλής Χρήστος: 6934324302, Αϊβαλής Σωτήρης: 6972271531, mail: [email protected]