Εχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε το κύκλωμα των εκβιαστών που εξαρθρώθηκε στην Αθήνα. Τα αρχηγικά μέλη, λέει, (έχει σημασία αυτό, υπήρχε δομή, δεν ήταν τίποτα τυχαίοι) προσέγγιζαν καταστηματάρχες, κυρίως στην περιοχή της Αθήνας, στους οποίους προσέφεραν και παρείχαν «προστασία» με σκοπό να αποφύγουν βλάβη της επιχείρησης, μέσω της αποτροπής βεβαίωσης διοικητικών παραβάσεων.

Στη συνέχεια, σε περίπτωση που οι φουκαράδες με τα καταστήματα δεν δέχονταν να υπαχθούν στο καθεστώς της «προστασίας» κατ’ εντολή των αρχηγικών μελών, οι υπάλληλοι διενεργούσαν στοχευμένους ελέγχους στα καταστήματά τους προκειμένου να εξαναγκαστούν να υποκύψουν στις εκβιάσεις. Παράλληλα δε, με διάφορους τρόπους τα αρχηγικά στελέχη (τα μεγάλα κεφάλια) τους απειλούσαν με κάθε τρόπο.

Για όσους βέβαια υπάγονταν το καθεστώς της «προστασίας» το σκηνικό άλλαζε: οι υπάλληλοι παρείχαν πληροφορίες σχετικά με επικείμενους ελέγχους καταστημάτων, που γνώριζαν μέσω των υπηρεσιών τους, στα αρχηγικά μέλη, οι οποίοι στη συνέχεια ενημέρωναν τους καταστηματάρχες προκειμένου να είναι προετοιμασμένοι.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι υπάλληλοι λάμβαναν χρηματικά ποσά προκειμένου να παραβλέπουν διαπιστωθείσες παραβάσεις, καθώς και για να βεβαιώνουν ψευδή γεγονότα σε δημόσια έγγραφα, ενώ σε πολλές περιπτώσεις δεν μετέβαιναν για τη διενέργεια των απαιτούμενων ελέγχων και συνέτασσαν ψευδή έγγραφα.

Μαφία κανονική δηλαδή. Το κακό είναι ότι το με τα ισχύοντα στην Ελλάδα όλα αυτά τα καλόπαιδα δεν πρόκειται να υποστούν καμιά σοβαρή ποινή. Είμαι δε βέβαιος ότι και στη φυλακή να βρεθούν για κάποιο μικρό διάστημα θα συνεχίζουν κανονικά να μισθοδοτούνται από τις υπηρεσίες τους.