Είδα τις εικόνες σήμερα από το Προεδρικό Μέγαρο. «Γεια σου Κυριάκο». «Γεια σου Αλέξη». «Δημήτρη άργησες, ανησυχήσαμε». Ανθρώπινοι διάλογοι μεταξύ κανονικών ανθρώπων. Μεταξύ ανθρώπων που όλο το προηγούμενο διάστημα, όμως, ήταν έτοιμοι να βγάλουν ο ένας τα μάτια του αλλουνού (όχι όλοι βέβαια για να είμαστε δίκαιοι). Δεν γίνεται να είναι η προεκλογική περίοδος στο σημερινό ύφος και ήθος; Οχι, δεν γίνεται. Μακάρι να γινόταν.

«Βγήκαν τα μαχαίρια»

Ούτε το μνημόσυνο (τις εκλογές της 25ης Ιουνίου) δεν περίμεναν οι σύντροφοι και «έβγαλαν τα μαχαίρια». Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο βασιλιάς του real estate Δημήτρης Παπαδημούλης (που τα τελευταία χρόνια παριστάνει τον ευρωβουλευτή) πρότεινε να υπάρχει μια νέα ηγετική ομάδα δίπλα στον Αλέξη για να τον… προσέχει. Ουσιαστικά ο έμπειρος κτηματομεσίτης είπε με εύσχημο τρόπο ότι ο Αλέξης θα πρέπει σιγά-σιγά να πακετάρει από την πλατεία Κουμουνδούρου και να εγκατασταθεί μόνιμα στο φτωχικό που νοικιάζει στο Σούνιο. Δεν άρεσε όμως αυτό σε κάτι άλλους συντρόφους, στη Δούρου και στον Παππά (που χωρίς τον Αλέξη αρχηγό μπορεί να έχει γενικότερα ντράβαλα με τη Δικαιοσύνη και όχι μόνο) και του επιτέθηκαν. Αγοράζω ποπ κορν και περιμένω με ενδιαφέρον τη συνέχεια.

Λερναία Υδρα

Και πάνω που λες «τουλάχιστον γλιτώσαμε από το (από)κομμα του Γιάνη» και από τις ασυναρτησίες για Δημητρούλες και λοιπά εναλλακτικά νομίσματα, εμφανίζεται η ΝΙΚΗ και η Ζωή. Ούτε με Λερναία Υδρα να είχαμε να κάναμε.