Η Ελλάδα υποδέχθηκε με δόξα και τιμή τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, όπως άλλωστε αρμόζει στο μέγα και υψηλό λειτούργημα, καθότι είναι ο Πρώτος, άνευ ίσων, της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όπως έχω επισημάνει πολλές φορές στα άρθρα μου Ευχαριστιακής Εκκλησιολογίας.

Απλά εδώ να υπενθυμίσω πως μόνο ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχει το ιστορικό και εκκλησιολογικό προνόμιο να συγκαλεί συνάξεις και συνόδους κάθε λογής και επιπέδου, από την τακτική του Φαναρίου, Μείζονα και Υπερτελή, Πανορθόδοξη και Οικουμενική όπως εκείνης της Κρήτης τον Ιούνιο του 1996. Κι ακόμα, μόνο ο Πατριάρχης και η περί αυτόν Ιερά Σύνοδος έχει το δικαίωμα χορήγησης Αυτονομίας η Αυτοκεφαλίας σε μία τοπική Εκκλησία και ουδείς άλλος. Βέβαια, έχει και το δικαίωμα ανάκλησής τους ανά πάσα στιγμή. Καθαρές κουβέντες.

Τα όσα λένε κάποιοι βοθρώνες στην Ελλάδα, την Κύπρο και εδώ είναι κειμήλια δεισίμονος μικρόνοιας και μικροψυχίας και παίζουν απλώς το βρώμικο παιχνίδι των Ρώσων και άλλων εχθρών του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Ελληνισμού, γιατί δεν πρέπει να ξεχνούμε πως ο Πατριάρχης είναι βέβαια Οικουμενικός, αλλά είναι Ελλην το γένος.

Επισημαίνω με ξεχωριστή ικανοποίηση την προσφώνηση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου, ο οποίος είπε: «Παναγιώτατε, σας υποδεχόμεθα σήμερα ως τον Πατριάρχη του Γένους των Ορθοδόξων. Ως τον ‘άγγελο’ που προσωποποιεί τον πάνσεπτο Οικουμενικό Θρόνο, ο οποίος έχει να επιδείξει μια συνεχή διαδοχή και ακτινοβολία παγκόσμια, αλλά εν ταυτώ και μαρτυρική πορεία προς την Βασιλεία του Θεού».

Εύγε στον Ιερώνυμο, ο οποίος μπορεί να μην είπε κάτι που δεν ξέραμε, αλλά η αξία του λόγου έγκειται στο ότι τα είπε εκείνος. Είναι γεγονός ότι ο ελληνικός λαός τρέφει πολλή αγάπη και μεγάλο σεβασμό για τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τόσο λόγω του μοναδικού και υψηλού του λειτουργήματος, όσο και για την προσωπικότητά του, γιατί είναι εκ φύσεως ευγενής, προσηνής, απλός στους τρόπους συμπεριφοράς, επικοινωνιακός και ανθρώπινος. Κι εδώ που τα λέμε έλαβα αρκετά μηνύματα από πόλεις και νήσους της Ελλάδας με την έκφραση της επιθυμίας πως «κι εμείς θέλουμε να δούμε από κοντά τον Πατριάρχη».

Θεόδωρος Καλμούκος