Για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρονικό διάστημα μικρότερο των τριών μηνών, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε σήμερα στη Νέα Υόρκη με τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν. Είχε προηγηθεί η συνάντηση των δύο ανδρών στις αρχές Ιουλίου στο Βίλνιους της Λιθουανίας.

Το αν τα χρόνια προβλήματα της γενέτειρας με τους Τούρκους αρχίσουν να επιλύονται χάρη σε αυτές τις συναντήσεις (διότι θεωρητικά σε ένα μεγάλο βαθμό αυτός είναι ο σκοπός τους) κανείς δεν μπορεί να το πει. Σε κάθε περίπτωση όμως και μόνο ότι υπάρχει διάλογος με τους Τούρκους είναι θετικό.

Η γεωγραφία τα έχει φέρει έτσι που η Τουρκία ήταν, είναι και θα παραμείνει γείτονας της Ελλάδας. Η Αθήνα και ο εκάστοτε πρωθυπουργός της επιβάλλεται να συνομιλούν με τον αρχηγό του τουρκικού κράτους. Επιβάλλεται να υπάρχει επικοινωνία στο ανώτατο επίπεδο. Ας θυμηθούμε τι είχε συμβεί κατά το διάστημα πριν από τη συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στο Βίλνιους, όταν για ενάμιση περίπου χρόνο επικρατούσε ψυχροπολεμικό κλίμα ανάμεσα στους δύο άνδρες. «Μητσοτάκης γιοκ» είχε πει χαρακτηριστικά ο Τούρκος Πρόεδρος, προσθέτοντας ότι δεν είχε καμιά πρόθεση να ξανασυναντηθεί στο εξής με τον Ελληνα Πρωθυπουργό.

Η παντελής απουσία διαλόγου, όμως, κάνει τα προβλήματα όχι να επιλύονται αλλά να γίνονται συνεχώς χειρότερα. Ωστόσο, αυτό δεν είναι προς όφελος καμιάς εκ των δύο πλευρών. Από το ψυχροπολεμικό κλίμα και ακόμα περισσότερο από τον πόλεμο δεν κέρδισε κανείς. Ο Πρωθυπουργός στις συναντήσεις που έχει με τον Τούρκο Πρόεδρο χρειάζεται τη στήριξη όλων. Η αντιπολιτευτική διάθεση, που είναι θεμιτή, ας περιορίζεται σε όλα τα άλλα ζητήματα, και όχι στα ευαίσθητα εθνικά, καθώς εκτός όλων των άλλων, γίνεται όπλο στη φαρέτρα των αντιπάλων.