Κύριε Διευθυντά,
Ο μαθητόκοσμος του σχολείου του Τιμίου Σταυρού, στο Μπρούκλιν, με τη γιορτή του για το τέλος της σχολικής χρονιάς, μας έδωσε ένα μεγάλο μήνυμα αισιοδοξίας. Πραγματικά ήταν μια γιορτή αλλιώτικη από τις άλλες. Με τα τραγούδια του ελληνικού συγκροτήματος των Ολύμπιανς, που ήταν μεγάλες επιτυχίες σε κάποιους, όχι και τόσο μακρινούς χρόνους, με επιτυχίες των Σκαθαριών [Μπήτλις], με κλασσικές μελωδίες του Μότσαρτ, του Μπετόβεν, του Γιόχαν Στράους, μας ταξίδεψαν στο παρελθόν, για να πάρουμε δύναμη για το μέλλον. Ενα μέλλον στο οποίο η Ανθρωπότητα κινδυνεύει από την κλιματική αλλαγή, τις Βιβλικές καταστροφές, τις ανίατες και θανατηφόρες αρρώστιες, που εμφανίζονται χωρίς διακοπή, η μία μετά την άλλη, την έλλειψη βασικών αγαθών, τους πολέμους για την επιβίωση.
Όλες οι γενεές των θεατών, που γευτήκαμε τη μουσική πανδαισία της γιορτής του σχολείου, βεβαιωθήκαμε ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα και χαρά.
Αυτά τα θεϊκά δώρα μάς χάρισαν απλόχερα οι όμορφες φωνούλες των μαθητών και μαθητριών. Σκοπός τους ήταν να μας κάνουν να ξεχάσουμε όλους τους φόβους και την αγωνία μας, για τον κόσμο που θα ζήσουν αυτά τα παιδιά, τα εγγόνια τους, οι ερχόμενες γενεές. Τις σωστές κοινωνίες, τους όμορφους κόσμους τους φτιάχνουν υγιή μυαλά και άνθρωποι γεμάτοι φροντίδα και αγάπη, ο ένας για τον άλλο.
Και βέβαια η πιο συγκινητική και εντυπωσιακή στιγμή της γιορτής ήταν, όταν ένα ολόκληρο σχολείο, Ελληνοαμερικανικό, άρχισαν να χορεύουν το «Ζορμπά», τον Έλληνα, με τους ήχους της μοναδικής μουσικής του Μίκη Θεοδωράκη.
Ολα τα παιδιά ήταν χαμογελαστά, αλλά σοβαρά, προσεκτικά, πειθαρχημένα, αφοσιωμένα στο σκοπό τους, τη σωστή εκτέλεση του χορού. Και πέτυχαν. Μας ενθουσίασαν όλους, μικρούς, νέους, ηλικιωμένους. Τα γελαστά πρόσωπα των μαμάδων και των μπαμπάδων, έλαμπαν από υπερηφάνεια για τα παιδιά τους. Για μας τους παλαιότερους ήταν κάτι πάρα πολύ συγκινητικό. Ηταν η γιορτή της αισιοδοξίας και της χαράς, μέσα σε όλη την πνευματική φτώχεια που ζούμε εδώ και δύο χρόνια.
Συγχαρητήρια στους εκπαιδευτικούς, που με την αφοσίωση, την αγάπη, τον νεανικό ενθουσιασμό τους κρατάνε τη δάδα της σωστής μόρφωσης αναμμένη. Παιδεία δεν είναι μόνο οι τυπικές γνώσεις. Παιδεία είναι και η μουσική και ο χορός. Μπράβο παιδιά!
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Αικατερίνη Κολλάρου
Αστόρια, ΝΥ