Πιθανόν να τον ήθελαν νεκρό στο πραξικόπημα που έγινε εναντίον του. Σίγουρα τον ήθελαν να ηττηθεί στις προχθεσινές επαναληπτικές εκλογές στην Τουρκία και να ξεχαστεί στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Ωστόσο, και στις δύο περιπτώσεις απέτυχαν. Και τώρα ο 69χρονος Ερντογάν φαίνεται ότι θα είναι «πρόεδρος για ζωή». Πιο ισχυρός από οποιονδήποτε άλλον Τούρκο ηγέτη, ίσως και αυτού ακόμα του Κεμάλ Ατατούρκ, και που ανεμπόδιστα θα μπορεί να υλοποιήσει το όραμά του, εντός και εκτός Τουρκίας.

O Ερντογάν, λογικά, δεν θα έπρεπε να είχε επανεκλεγεί στην προεδρία μετά από 20 χρόνια στην ηγεσία και με ένα τόσο μεγάλο αριθμό προβλημάτων που αντιμετώπιζε: Πληθωρισμός που υπερβαίνει το 100%. Σεισμός με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς. Μια μυστηριώδη ασθένεια που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει την προεκλογική εκστρατεία για μέρες. Και για πρώτη φορά είχε όλα τα κόμματα οργανωμένα εναντίον του.

Κι όμως, έλαβε το 52,13% των ψήφων έναντι 47,87% του αντιπάλου του.

Και έτσι κατατάχθηκε, όπως γράφει και η «Wall Street Journal», σε «έναν από τους μακροβιότερους ηγέτες στην πρόσφατη πολιτική ιστορία, εξασφαλίζοντας έναν σημαντικό ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις για πολλά χρόνια».

Ο γιος του καπετάνιου φεριμπότ από την Μαύρη Θάλασσα έγινε ένας νέος Σουλτάνος!

Είναι σημαντικό πάντως για εμάς να γνωρίζουμε ότι ο θρίαμβος του Ερντογάν στηρίχθηκε λιγότερο στις επιτυχίες του στην εσωτερική πολιτική και περισσότερο σε ένα μείγμα ισλαμισμού και εθνικισμού -όχι θετικό και για το μέλλον του Οικουμενικού Πατριαρχείου- που καλλιέργησε σε εκατομμύρια Τούρκων, κυρίως στην ενδοχώρα. Ενα μείγμα-δυναμίτης για την χώρα του και το εξωτερικό.

Για να διατηρήσει -τουλάχιστον- την υποστήριξή τους, θα πρέπει να συνεχίσει την αντιδυτική ρητορική του ενάντια στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ, αλλά και στην Ελλάδα.

Και, πάντως, είναι τόσο ισχυρός που δεν θα έχει να δώσει λόγο σε κανέναν πλέον για τις πράξεις του.

Κάπως έτσι, τηρουμένων των αναλογιών, εξελίσσεται και η κατάσταση στην Ελλάδα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος θα αναδειχθεί, όπως προβλέπεται, μετά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου σε έναν πανίσχυρο πρωθυπουργό που ανάλογό του δεν είχε η Ελλάδα για δεκαετίες.

Δυο πεπειραμένοι, πανίσχυροι ηγέτες σε Ελλάδα και Τουρκία, που ο ένας γνωρίζει τον άλλον, που έχουν φτάσει ακόμα και κοντά στον πόλεμο, αλλά που τελικά τον απέφυγαν.

Αυτό το γεγονός μπορεί να αποτελέσει μια ιστορική ευκαιρία για τις δύο χώρες, εάν επιχειρήσουν να λύσουν κάποια από τα προβλήματα που τις χωρίζουν συμβάλλοντας έτσι στην ειρηνική συνύπαρξη και την ευημερία των λαών τους.