Δεν το χωράει ανθρώπου νους. Σε μια εποχή που με απλές εφαρμογές στο κινητό μας τηλέφωνο που διατίθενται δωρεάν μπορούμε να ξέρουμε ανά πάσα ώρα και στιγμή πού βρίσκεται το αστικό λεωφορείο την ώρα που το περιμένουμε στη στάση, πού βρίσκεται η παραγγελία που κάναμε στην πιτσαρία της γειτονιάς μας, πού βρίσκεται το ταξί που θα έρθει να μας πάρει, ένα βασικό σιδηροδρομικό σταθμαρχείο της χώρας (η Λάρισα δεν είναι οποιοσδήποτε σταθμός, από εκεί περνάνε τα πάντα) δεν ήξερε ότι για αρκετά λεπτά δύο τρένα κινούνταν με ιλιγγιώδη ταχύτητα στην ίδια ράγα και είχαν μπει σε πορεία σύγκρουσης.

Είναι προφανές ότι ο σταθμάρχης (που παραδέχθηκε το λάθος του) φέρει τη βασική ευθύνη για την τραγωδία. Είναι όμως και ευθύνη της πολιτείας να λαμβάνει μέτρα ώστε οι επιπτώσεις των όποιων ανθρωπίνων λαθών δεν θα είναι σαν αυτές που βιώνουμε σήμερα. Ας υποθέσουμε ότι ο σταθμάρχης δεν έκανε λάθος αλλά πάθαινε καρδιακή προσβολή. Ας υποθέσουμε ότι το σταθμαρχείο έπιανε φωτιά. Τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις; Απλά συγκρούονται τα τρένα και θρηνούμε θύματα; Ετσι γίνεται στον κανονικό κόσμο; Δεν νομίζω. Κάποτε όμως και η Ελλάδα πρέπει να γίνει κανονικός κόσμος, παντού σε όλους τους τομείς.

Ρεβάνς

Εν τω μεταξύ, κάποιοι δεν μπορούν να κρύψουν τη χαρά τους (δυστυχώς) διότι το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη τους δίνει τη δυνατότητα για πολιτική ρεβάνς, να πατσίσουν με κάποιο τρόπο τα θύματα από τη φωτιά στο Μάτι. Είναι ντροπή και μόνο που το σκέφτονται, όχι που δεν μπορούν να το κρύψουν.