Για μια ακόμα φορά, την 77η, οι ηγέτες των περισσότερων χωρών του Κόσμου θα συγκεντρωθούν στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών, εδώ στην ανατολική πλευρά του Μανχάταν, για να μιλήσουν από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης, να ανταλλάξουν απόψεις με συναδέλφους τους, να δουν και να τους δουν.

Κάθε χρόνο σχεδόν οι συγκεντρωμένοι ηγέτες αντιμετωπίζουν και κάποιο μεγάλο πρόβλημα που απειλεί την παγκόσμια ειρήνη, το βασικό αγαθό δηλαδή που ο ΟΗΕ ιδρύθηκε να προστατεύσει μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Φέτος, βέβαια, το μεγάλο διεθνές πρόβλημα είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία. Πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι ο ένας ομιλητής μετά τον άλλον θα έχουν κάτι να πουν γι’ αυτό, ανάλογα με τη θέση που ο καθένας έχει πάρει.

Οι ομιλίες του Πούτιν ή του εκπροσώπου του, καθώς και των ηγετών της Αμερικής, της Κίνας και της Ουκρανίας θα προσελκύσουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ολοι θα προσέχουν να δουν αν υπάρχει κάποια διαφοροποίηση στις μέχρι τώρα θέσεις τους.

Φέτος, ωστόσο, θα πρέπει να τεθεί επί τάπητος και ο ρόλος της Τουρκίας τόσο στις σχέσεις της με την Ρωσία, όσο και για την απειλή που αποτελεί για την ειρήνη στην Ανατολική Μεσόγειο.

Και το βήμα της Γενικής Συνέλευσης αποτελεί μια άριστη ευκαιρία για να γίνει αυτό, γιατί προσφέρει τη δυνατότητα να φτάσει το μήνυμα σε πολλούς αρχηγούς κρατών και σε εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον Κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας, που παρακολουθούν τις εργασίες του ΟΗΕ.

Αποτελεί ίσως την τελευταία ευκαιρία να καταδικαστεί μπροστά σε ένα διεθνές ακροατήριο η επεκτατική πολιτική του Ερντογάν και να προειδοποιηθεί για τις συνέπειες που θα είχε για την χώρα του κάτι τέτοιο.

Ηδη η Ουάσιγκτον έστειλε ένα πανίσχυρο, πρακτικής σημασίας μήνυμα με την άρση του εμπάργκο πώλησης όπλων στην Κύπρο που ίσχυε, άδικα, για δεκαετίες. Και το μήνυμα είναι σαφές: Τέλος η ανοχή. Η Τουρκία θα πληρώσει μεγάλο τίμημα, όπως το πληρώνει και η Ρωσία, σε περίπτωση πρόκλησης σύρραξης με την Ελλάδα και την Κύπρο.

Κι αυτό θα πρέπει να ακουστεί από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.