ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. («ΝΥΤ»). Την ημέρα που δέχθηκε επίθεση το Καπιτώλιο, 139 Ρεπουμπλικανοί στη Βουλή ψήφισαν για να αμφισβητήσουν την καταμέτρηση του Εκλογικού Σώματος. Ιδού πώς συνέβη αυτό:

Πέντε ημέρες μετά την επίθεση στο Καπιτώλιο πέρυσι, τα Ρεπουμπλικανικά μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων ετοιμάστηκαν για αντίδραση.

Τα δύο τρίτα από αυτούς -139 συνολικά- είχαν ψηφίσει στις 6 Ιανουαρίου 2021, για να αμφισβητήσουν την καταμέτρηση του Εκλογικού Σώματος που θα σφράγιζε την ήττα του Ντόναλντ Τραμπ, τη στιγμή που οι ταραχοποιοί, αποφασισμένοι να διατηρήσουν τον Πρόεδρο στην εξουσία, με τη βία εισέβαλαν στην αίθουσα. Τώρα, ο ένας μετά τον άλλον νομοθέτες προειδοποιούσαν κατά τη διάρκεια μιας τηλεδιάσκεψης ότι εάν οι Ρεπουμπλικανοί δεν απαιτούσαν λογοδοσία, οι ψηφοφόροι θα τους τιμωρούσαν για την επίθεση του όχλου.

«Θέλω να μάθω αν θα ερευνήσουμε πώς φτάσαμε εδώ, εσωτερικά, μέσα στο δικό μας κόμμα και θεωρήσουμε ανθρώπους υπεύθυνους», δήλωσε η βουλευτής Νάνσυ Μέις (Nancy Mace) της Νότιας Καρολίνας, σύμφωνα με ηχογράφηση της κλήσης που έλαβε η «New York Times».

Οταν ένα άλλο μέλος παρακάλεσε το κόμμα να ενωθεί πίσω από ένα «ξεκάθαρο μήνυμα» ότι ο κ. Τραμπ είχε πραγματικά χάσει, ο εκπρόσωπος Κέβιν Μακάρθι από την Καλιφόρνια, ο ηγέτης των Ρεπουμπλικανών, συμφώνησε κατηγορηματικά: «Πρέπει να το κάνουμε».

Πάνω από 20 μήνες μετά, έχει συμβεί το αντίθετο. Οι ψήφοι για την απόρριψη των εκλογικών αποτελεσμάτων έχουν γίνει ένα σήμα τιμής εντός του κόμματος, σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και προϋπόθεση για πρόοδο, καθώς οι αμφιβολίες για τις εκλογές έχουν φτάσει να καθορίσουν τι σημαίνει να είσαι Ρεπουμπλικανός Τραμπ.

Το πιο εκτεταμένο από τα κόλπα του κ. Τραμπ για να ανατρέψει την ήττα του, οι αντιρρήσεις για τα αποτελέσματα του Κολεγίου Eκλεκτόρων από τόσους πολλούς Ρεπουμπλικανούς της Βουλής έκαναν περισσότερα από οποιαδήποτε μήνυση, ομιλία ή συγκέντρωση για να χαράξουν στην κομματική ορθοδοξία τον μύθο των κλεμμένων εκλογών. Οι ενέργειές τους εκείνη την ημέρα νομιμοποίησαν την άρνηση του κ. Τραμπ να παραχωρήσει, έδωσαν νέα πνοή στους ισχυρισμούς του για συνωμοσία και απάτη και απέδωσαν θεσμικό βάρος στις αμφιβολίες σχετικά με το κεντρικό τελετουργικό της αμερικανικής δημοκρατίας.

Ωστόσο, η εξέγερση που κατέκλυσε το Καπιτώλιο επισκίασε τόσο τη συζήτηση στο εσωτερικό που ο έλεγχος εκείνης της ημέρας παρέβλεψε πώς το Κογκρέσο έφτασε σε αυτή την ιστορική ψηφοφορία. Μια ανακατασκευή από τη «ΝΥΤ» αποκάλυψε κάτι περισσότερο από απλή πίστη σε έναν μεγάλο ηγέτη. Αντίθετα, η ενορχήστρωση των αντιρρήσεων της Βουλής ήταν μια ιστορία ευφυούς τέχνης στις πωλήσεις και υπολογισμένης υπεκφυγής, σε φόντο δημογραφικής αλλαγής σε ολόκληρη τη χώρα που διεύρυνε το χάσμα μεταξύ των κομμάτων.

Ενώ οι περισσότεροι Ρεπουμπλικανοί της Βουλής είχαν ενισχύσει τους ισχυρισμούς του κ. Τραμπ για τις εκλογές μετά την ήττα του, μόνο η δεξιά πλευρά της κοινοβουλευτικής ομάδας συνέχισε να απηχεί δυνατά τους ισχυρισμούς του κ. Τραμπ για απάτη τις ημέρες πριν από τις 6 Ιανουαρίου, σύμφωνα με τη «ΝΥΤ». Περισσότεροι Ρεπουμπλικανοί νομοθέτες φάνηκαν να αναζητούν έναν τρόπο να καθησυχάσουν τον κ. Τραμπ και τους υποστηρικτές του χωρίς να επικυρώσουν επισήμως τους έκτακτους ισχυρισμούς του. Σε επίσημες δηλώσεις που δικαιολογούσαν τις ψήφους τους, περίπου τα τρία τέταρτα βασίστηκαν στα επιχειρήματα ενός χαμηλού προφίλ βουλευτή από τη Λουιζιάνα, του αντιπροσώπου Μάικ Τζόνσον, του πιο σημαντικού αρχιτέκτονα των αντιρρήσεων του Κολεγίου των Εκλεκτόρων.

Την παραμονή των ψηφοφοριών στις 6 Ιανουαρίου, παρουσίασε στους συναδέλφους του αυτό που αποκάλεσε «τρίτη επιλογή». Κατηγόρησε τον τρόπο με τον οποίο ορισμένες πολιτείες είχαν αλλάξει τις διαδικασίες ψηφοφορίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, λέγοντας ότι ήταν αντισυνταγματικό, χωρίς να υποστηρίξει τους παράξενους ισχυρισμούς των πιο ένθερμων υποστηρικτών του κ. Τραμπ. Οι Ρεπουμπλικανοί επικριτές του το χαρακτήρισαν δούρειο ίππο που επέτρεψε στους νομοθέτες να ψηφίσουν μαζί με τον πρόεδρο, ενώ κρύβονταν πίσω από μια πιο υποστηρίξιμη υπόθεση.

Ακόμη και βουλευτές που ήταν από τους πιο θορυβώδεις υποστηρικτές του «σταματήστε την κλοπή» κατέφυγαν στις στενές και δικηγορικές αξιώσεις του κ. Τζόνσον, αν και η λεπτή επιχειρηματολογία του χάθηκε από τον όχλο που εισέβαλε στο Καπιτώλιο, και με την πάροδο του χρόνου ήταν το όραμα των ταραχοποιών -ότι μια συνωμοσία των Δημοκρατικών είχε εξαπατήσει την Αμερική- που επικράτησε σε πολλούς Ρεπουμπλικανικούς κύκλους.

Αυτό έκανε την αντίρρηση πολιτικά επικερδή. Οι Ρεπουμπλικανοί «αντάρτες» έχουν ανταμείψει τους αντιρρησίες με υποστήριξη από τη βάση, μονοπάτια για υψηλότερα αξιώματα και χρήματα για την εκστρατεία. Οι υποστηρικτές εταιρειών άνοιξαν ξανά τα ταμεία τους σε βουλευτές που κάποτε κατήγγειλαν ως απειλές για τη δημοκρατία. Και σχεδόν όλοι οι αντιρρησίες που επιδιώκουν επανεκλογή είναι τώρα έτοιμοι να επιστρέψουν στο Κογκρέσο το επόμενο έτος, όταν οι Ρεπουμπλικανοί αναμένεται να έχουν την πλειοψηφία στη Βουλή.