ΤΟΡΟΝΤΟ. Ο Αρχιεπίσκοπος Καναδά Σωτήριος με την ευκαιρία της εορτής των Τριών Ιεραρχών και των Ελληνικών Γραμμάτων έστειλε εγκύκλιο σε όλες τις κοινότητες του Καναδά, με τίτλο «Με τι γεμίζουμε την ψυχή του παιδιού»;

Γράφει χαρακτηριστικά ο Αρχιεπίσκοπος Σωτήριος, ανάμεσα στα άλλα, και τα εξής: «Είναι φυσικός νόμος. Όπου υπάρχει κενό γεμίζει. Τίποτε δεν μένει αδειανό. Η ψυχή του κάθε παιδιού είναι κενή, αδειανή. Πρέπει να γεμίσει. Εάν δεν γεμίσει με σωστά πράγματα, τότε θα γεμίσει με βλαβερά πράγματα.

Ο άνθρωπος ‘φύσει του ειδέναι ορέγεται’. Η φύση του ανθρώπου ζητάει, διψάει την μάθηση. Την απάντηση σ΄ αυτή την όρεξη, την ζήτηση, την δίψα του ανθρώπου για μάθηση, την δίδει η παιδεία. Η σωστή παιδεία γεμίζει το κενό στο νου, στην ψυχή, στην καρδιά του ανθρώπου με γνώσεις και με χαρακτήρα. Ποτέ η παιδεία δεν πρέπει να είναι ξερή μετάδοση γνώσεων. Πρέπει να διαμορφώνει χαρακτήρα».

Σε άλλο σημείο, αναφέρει πως «ειδικότερα να μιλήσουμε για την Ελληνική Παιδεία, την Ελληνορθόδοξη Παιδεία και μάλιστα εδώ στον Καναδά. Υπάρχει ένα βασικό ερώτημα στο οποίο πρέπει να δώσουμε απάντηση. Το ερώτημα είναι: Η Ελληνική Παιδεία στον Καναδά είναι πλήρης; Μήπως αφήνει κενά στην ψυχή και στο νου των παιδιών; Δυστυχώς πιστεύω, ναι. Αφήνει κενά στο νου και στην ψυχή των παιδιών. Θα περιοριστώ μόνο σε ένα.

Διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία του Καναδά, ημερήσια, απογευματινά, σαββατιανά, σωστά η Ορθόδοξη πίστη μας; Εάν ναι, τότε γιατί τα παιδιά μας δεν πηγαίνουν στην εκκλησία, δεν εκκλησιάζονται;

Για να είμαστε ειλικρινείς, στα σχολεία μας εδίδαξαν και διδάσκουν άνθρωποι ακέραιοι, Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Εδίδαξαν όμως, και ίσως και ακόμη διδάσκουν και δάσκαλοι άθεοι ή με διάφορες μη χριστιανικές φιλοσοφίες. Και πολλοί δάσκαλοι έδειξαν αδιαφορία για την Ορθόδοξη πίστη και άφησαν μεγάλο κενό στο νου και στην ψυχή των μαθητών.

Εφ’ όσον ο φυσικός νόμος είναι κάθε τι που είναι αδειανό να γεμίζει, δεν θα γεμίσουν και οι ψυχές και ο νους των παιδιών αυτών με κάτι άλλο στη θέση που έπρεπε να είναι η ορθόδοξη πίστη;».

Ο Αρχιεπίσκοπος Σωτήριος τονίζει την ευθύνη της οικογένειας, λέγοντας «μη ρίξουμε όλη την ευθύνη στα ελληνικά σχολεία, στους δασκάλους και σε όλους τους υπευθύνους. Τη μεγαλύτερη ευθύνη να γεμίζει ο νους και οι ψυχές των παιδιών με την Ορθόδοξη πίστη και με σωστές ιδέες, ώστε να αποκτήσουν σωστό χαρακτήρα, την έχει η οικογένεια, οι γονείς και ύστερα οι δάσκαλοι, οι κατηχητές και οι ιερείς μας».

Υπογραμμίζει πως «όσο κι αν ζούμε άνετα στον Καναδά χωρίς Ελληνορθόδοξη πίστη και ελληνοχριστιανική παιδεία θα χάσουμε το τρένο. Δεν θα μπορέσουμε να μείνουμε Ελληνορθόδοξοι στην ψυχή και στην καρδιά. Το εκκλησίασμα θα μικραίνει. Τα σχολεία μας θα γίνονται λιγότερα και τα παιδιά μας θα απομακρύνονται από τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Να τα σκεφθούμε αυτά πολύ καλά και να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για τη διδαχή και την εμπέδωση του Ευαγγελίου και της πίστης μας σε όλους, μικρούς και μεγάλους. Αυτό είναι το συμφέρον μας. Αυτό θέλει ο Θεός. Αυτό περιμένει η ελληνική πατρίδα».