Αγαπητή Σταυρούλα,

Είμαι 27 χρόνων αρραβωνιασμένη εδώ και 4 χρόνια και σε σχέση εδώ και 7 χρόνια. Ο αρραβωνιαστικός μου είναι εξαιρετικός άνθρωπος και με αγαπάει πολύ, όπως και εγώ. Το μόνο -αλλά πολύ σημαντικό- πρόβλημα που έχω μαζί του είναι ότι είναι πολύ αναβλητικός γενικά, αλλά κυρίως σε οτιδήποτε αισθάνεται ότι τον πιέζει ή δεν του αρέσει να κάνει. Γι’ αυτό και σε ό,τι έχει να κάνει με την κοινή μας ζωή έχει αναλάβει ελάχιστα πρακτικά πράγματα, για παράδειγμα να πληρώνει κάποιους λογαριασμούς και αυτά πρέπει να του τα θυμίζω εγώ. Η αναβλητικότητά του έχει αρχίσει να με κουράζει πολύ, γιατί όλα γίνονται τελευταία στιγμή κι εγώ είμαι άνθρωπος που χρειάζομαι να υπάρχει πρόγραμμα για να νιώθω ασφάλεια. Με έχει κουράσει και το γεγονός ότι δεν μπορώ να βασιστώ πάνω του για πράγματα όπως το να πάει να ψωνίσει ή να βοηθήσει στις δουλειές του σπιτιού. Ακόμη κι αν συμφωνήσει ότι θα το κάνει, το αναβάλει συνεχώς και πολλές φορές αναγκάζομαι να το κάνω εγώ.

Στην αρχή της σχέσης μας ήμασταν και οι δύο πολύ νέοι και τότε ίσως να μου άρεσε αυτή η ανεμελιά του. Πίστευα ότι με τον καιρό θα τον βοηθούσα να βελτιωθεί σε αυτόν τον τομέα, αλλά διαπιστώνω ότι δεν θέλει να το αλλάξει. Πώς θα μπορούσα να τον βοηθήσω να καταλάβει ότι η αναβλητικότητά του είναι πρόβλημα και πώς θα μπορούσε να το ξεπεράσει;

Φανή

Αγαπητή Φανή,

Πολλές φορές πίσω από την αναβλητικότητα μπορεί να κρύβονται ψυχολογικοί παράγοντες ή προσωπικές αδυναμίες. Υπάρχουν άνθρωποι που συνηθίζουν στην αναβλητικότητα γιατί φοβούνται την αποτυχία ή την σύγκριση. Αλλοι πάλι μπορεί να αναβάλλουν πράγματα που τους δημιουργούν υπερβολικό άγχος, που νιώθουν ότι δεν μπορούν να τα διαχειριστούν ή πράγματα που δεν τους είναι ευχάριστα να κάνουν. Η αναβλητικότητα μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στη σχέση, ιδιαίτερα όταν ο ένας από τους δύο αναγκάζεται να αναλάβει και τις ευθύνες ή τις υποχρεώσεις του άλλου, όταν εκείνος τις αναβάλει συνεχώς. Κάτι ανάλογο φαίνεται πως συμβαίνει και στη δική σας σχέση.

Το πρώτο βήμα είναι να θέσετε τα δικά σας όρια. Να κάνετε μία ξεκάθαρη και ήρεμη συζήτηση μαζί του, χωρίς να τον κατηγορείτε, όπου θα του εκφράσετε ξεκάθαρα τα προβλήματα που δημιουργούνται για εσάς και πώς αισθάνεστε για το γεγονός ότι αναγκάζεστε να κάνετε περισσότερα από όσα σας αναλογούν, επειδή εκείνος δεν τα κάνει. Ζητήστε του να προτείνει λύσεις, να ορίζει εκείνος τον χρόνο που πρέπει να ολοκληρωθεί κάτι που αφορά στην κοινή σας ζωή και να σας προτείνει τρόπους να τον στηρίξετε ώστε να γίνει λιγότερο αναβλητικός σε ό,τι χρειάζεται να ολοκληρωθεί σε ορισμένο χρόνο.

Ωστόσο, δεν είναι εύκολο να αλλάξει η συμπεριφορά του αρραβωνιαστικού σας, αν μέχρι τώρα αυτός είναι ο τρόπος που συνήθως λειτουργεί. Αν ο άνθρωπος αυτός δεν είναι δυσλειτουργικός με την εργασία του ή με τον κοινωνικό του περίγυρο, αν δηλαδή το χαρακτηριστικό του αυτό δεν τον εμποδίζει στην καθημερινή ζωή του δημιουργώντας του προβλήματα σε βαθμό που να το συνειδητοποιήσει και να θέλει να το αλλάξει, τότε ίσως θα πρέπει να δείτε το πρόβλημα μέσα από μία άλλη οπτική. Θα πρέπει να ξεκαθαρίσετε μέσα σας ποια είναι τα συναισθήματά σας για τον άνθρωπό σας και τι θα επιλέγατε στην περίπτωση που εκείνος δεν αλλάζει συμπεριφορά. Θα μπορούσατε να ζήσετε μαζί του, να δεχτείτε την κατάσταση, να αντέξετε την αναβλητικότητά του; Παρ’ όλο που στην αρχή μιας σχέσης μπορεί κανείς να γοητευτεί από ένα χαρακτηριστικό του άλλου που ο ίδιος δεν έχει, όπως για παράδειγμα εσείς που είστε άνθρωπος του προγράμματος από την ανεμελιά του αρραβωνιαστικού σας, στην πορεία μπορεί να μην αντέχει το διαφορετικό και να αναζητά αυτό που του είναι οικείο, αυτό που του δημιουργεί ασφάλεια.

Επομένως, σκεφτείτε τι θα μπορούσατε να αλλάξετε και εσείς η ίδια αν πραγματικά έχετε βαθιά συναισθήματα για τον αρραβωνιαστικό σας, ώστε να αντέξετε και οι δύο την διαφορετικότητα του άλλου. Μην ελπίζετε ότι θα φέρετε τον άλλον στα μέτρα σας. Ισως χρειαστεί να πλησιάσετε κι εσείς τα δικά του.