Οι μέρες αυτές, είναι μέρες απολογισμού. Μετράμε τα θετικά και τα αρνητικά της χρονιάς που πέρασε. Μετράμε πώς χρησιμοποιούμε τον χρόνο μας. Τι κάναμε, και επίσης σημαντικό, τι δεν κάναμε από αυτά που είχαμε προγραμματίσει να κάνουμε στην αρχή του χρόνου.

Μετράμε πώς ήταν οι σχέσεις μας με την οικογένειά μας, τους φίλους μας, τους γνωστούς μας, τους ταπεινότερους από εμάς.

Μετράμε αν, και σε ποιο βαθμό, αξιοποιήσαμε την βιβλική προτροπή να συμπεριφερόμαστε προς τους άλλους όπως θα θέλαμε αυτοί να συμπεριφέρονται σε εμάς.

Μέρες λοιπόν απολογισμού. Μέρες που μας δίνεται η ευκαιρία να απομακρυνθούμε από την καθημερινότητα και να δούμε την ζωή πιο ψύχραιμα.

Να μετρήσουμε ποια είναι τα πραγματικά σημαντικά πράγματα στη ζωή και ποια δεν είναι.

Να ποιος είναι ο δικός μου πολύ σύντομος κατάλογος αυτών:

Το πιο σημαντικό πράγμα είναι η υγεία.

Αν μέχρι τώρα δεν το είχαμε σκεφτεί γιατί είμαστε υγιείς, ο κορωνοϊός θα πρέπει να μας έπεισε ότι δεν υπάρχει κανένα αγαθό πιο σημαντικό από την υγεία.

Μπορεί ο άνθρωπος να έχει τα πάντα. Εχει όμως τίποτα αν δεν είναι υγιής;

Δεύτερο, είναι ο χρόνος. Το μόνο πράγμα που δεν ανατρέπεται είναι ο χρόνος που πέρασε. Κάθε δευτερόλεπτο ή κλάσμα δευτερολέπτου που περνά, περνά ανεπιστρεπτί. Δεν επανέρχεται, δεν επιστρέφει ποτέ πια.

Ας φροντίζουμε λοιπόν να αξιοποιούμε τον χρόνο μας σωστά, παραγωγικά, με αγάπη, ειρηνικά.

Οσο είμαστε νέοι ο χρόνος έχει διαφορετική σημασία από ό,τι όταν μεγαλώσουμε. Οταν είμαστε νέοι βιαζόμαστε να μεγαλώσουμε.

Ο ορίζοντας της ζωής είναι τόσο μακρύς που φαίνεται ατέλειωτος. Η ελπίδα για ένα μακρύ ταξίδι στη ζωή, γεμάτο εμπειρίες, γεμάτο περιπέτειες δεν έχει χρονικά όρια.

Πρέπει να μεγαλώσουμε, να αρχίσουμε να μετράμε τη ζωή ανάποδα για να αξιολογήσουμε σωστά το μεγάλο δώρο που μας δίνεται, το θαύμα του χρόνου.

Οπως και το δώρο, το θαύμα της ζωής. Ενα θαύμα δηλαδή του Θεού.

Αν δεν το καταλάβουμε αυτό, αν δεν καταλάβουμε ότι είναι δώρο του Θεού, τότε δεν έχουμε καταλάβει την ζωή.

Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος του 2021. Μας χωρίζουν ώρες από το ξεφύτρωμα μιας καινούργιας ελπίδας, την άφιξη ενός Νέου Ετους. Τι θα ευχόμουν λοιπόν στον Ελληνισμό για το Νέο Ετος;

Μα τι άλλο από την ευχή του Νίκου Καζαντζάκη που βάζει στο στόμα του Κρητικού παππού την συμβουλή στον εγγονό του: Να φτάσει ο Ελληνισμός πιο πέρα από εκεί που μπορεί.

Υγιές το Νέο Ετος – Να προσέχετε.