Ο σαδιστής και τύραννος, κατά τον Νομπελίστα Τούρκο συγγραφέα Ορχάν Παμούκ (Orhan Pamuk), Ερντογάν προσπάθησε με ελεεινά ψεύδη να συγκινήσει τη διεθνή κοινότητα διά του βήματος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) και να αναδείξει, συγχρόνως, εαυτόν ως έναν ευαίσθητο άνθρωπό που νοιάζεται για τους πρόσφυγες, δείχνοντας φωτογραφίες μικρών παιδιών που πνίγηκαν μαζί με τους γονείς τους στα τουρκικά ύδατα από ενέργειες δήθεν των Ελλήνων!

Ο σφαγέας του κουρδικού λαού, ο άνθρωπος που διατηρεί τα κατοχικά του στρατεύματα στην Κύπρο, αυτός που απειλεί καθημερινά την Ελλάδα με πόλεμο και σκοτώνει μαζί με τους Αζέρους τους Αρμένιους, ενώ εργαλειοποιεί τους πρόσφυγες για να μπουκώσει την Ευρώπη με πρόσφυγες, προσπάθησε να το παίξει ειρηνοποιός!

Στις ΗΠΑ, καθώς και στην Ευρώπη, ο Ερντογάν έχει εξελιχθεί σε έναν τελείως αναξιόπιστο σύμμαχο στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, ιδίως λόγω της εθελοντικής του προσάρτησης στην αγκαλιά του Πούτιν και συστράτευση μαζί του σε αγώνα εναντίον της Δύσης, ενώ σε κάθε διεθνή συνέλευση εκλιπαρεί για μια χειραψία με τον πρόεδρο Μπάιντεν καθώς και με άλλους δυτικούς ηγέτες.

Τελευταία, με τις απειλές προς την Ελλάδα, με δηλώσεις όπως: «θα έρθουμε ένα βράδυ και θα καταλάβουμε τα νησιά σας και θα πάθετε αυτά που πάθατε στη Σμύρνη» άρχισε να ξυπνά όλο και περισσότερους Ευρωπαίους ηγέτες από το βαθύ λήθαργο και για πρώτη φορά οι εν λόγω ηγέτες άρχισαν να αναφέρονται με πολύ συγκεκριμένο τρόπο στις παρανομίες της Τουρκίας που διαπράττει παραβιάζοντας την κυριαρχία ελληνικών εδαφών, καθώς και την αγνόηση και παραβίαση του Δικαίου της Θάλασσας, κάνοντας έρευνες για υδρογονάνθρακες  σε θαλάσσιες περιοχές της Κύπρου και της Ελλάδος.

Περιμένουμε να δούμε τώρα και τα ανάλογα μέτρα κατά της Τουρκίας που πρέπει να ληφθούν από την Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ), με στόχο την αντιμετώπιση της πολεμοχαρούς Τουρκίας. Με τη Γαλλία τα πράγματα έχουν εξελιχτεί από καιρό και έχουν πάρει τον καλό δρόμο, περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει η Γερμανία, η Ισπανία, η Ιταλία και μερικές άλλες χώρες της ΕΕ σε σχέση ιδίως με τα εξοπλιστικά προγράμματα της Τουρκίας. Θα σταματήσουν να την εξοπλίζουν με όπλα με τα οποία η Τουρκία απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο;

Το ίδιο συμβαίνει και με τις ΗΠΑ, οι οποίες επιδιώκουν μεν να κρατήσουν την Τουρκία στην αγκαλιά της Δύσης, διαπιστώνουν όμως συγχρόνως πως, με την πολιτική των εκβιασμών της και την ταύτισή της με τους τρομοκράτες και τους αποσταθεροποιητές αυταρχικούς ηγέτες, τύπου Πούτιν, Χαμενεϊ του Ιράν κτλ., υπονομεύει την ασφάλεια και συνεργασία εντός της Δύσης και ότι έχει παραγίνει το κακό και έχουν αρχίσει, ως εκ τούτου, και οι ΗΠΑ να έχουν δεύτερες σκέψεις ως προς τις τουρκικές προθέσεις.

Το βλέπουμε αυτό να συμβαίνει με τη στάση των ΗΠΑ απέναντι στην Ελλάδα και το είδος θα έλεγα της συνεργασίας που αναπτύσσει με την Ελλάδα με χαρακτηριστικά που απαντώνται ανάμεσα σε στρατηγικούς εταίρους. Το βλέπουμε να συμβαίνει με τη στάση της απέναντι στην Κύπρο, ειδικά με την τελευταία απόφασή τους να άρουν το εμπάργκο όπλων προς την Κύπρο. Οι ΗΠΑ διαπιστώνουν για πολλοστή φορά τον κίνδυνο να διαλυθεί η πτέρυγα του ΝΑΤΟ στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο ως αποτέλεσμα της πολιτικής της Τουρκίας. Κάτι που θα αποτελούσε μια σημαντική υπηρεσία της Τουρκίας προς τον Πούτιν που επιδιώκει να αυξήσει την επιρροή του στην περιοχή.

Αυτή τη στιγμή στην επιφάνεια όλα δείχνουν ότι η Τουρκία απομακρύνεται από τη Δύση, η οποία, για παν ενδεχόμενο, παίρνει και ορισμένα μέτρα τα οποία στην πράξη μάς ευνοούν. Συμβαίνει αυτό στην πραγματικότητα; Είναι αλήθεια ότι η Τουρκία αλλάζει όχθη; Γιατί η προσπάθεια να επιδιώκει ο Ερντογάν τη χειραψία με τον Μπάιντεν και να προσπαθεί με κάθε τρόπο να εκσυγχρονίσει τα F-16 αποτελεί μια αντίφαση σε σχέση με την άποψη ότι η Τουρκία πράγματι αλλάζει όχθη. Μάλιστα, όταν ο εκσυγχρονισμός των αεροσκαφών της δεν είναι πρόγραμμα μικρής αλλά μακράς διάρκειας.

Σε κάποια περίοδο μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης και ύστερα η Τουρκία θεώρησε πως είχε έρθει η ώρα για αυτήν να αναδείξει τον εαυτόν της σε μεγάλη περιφερειακή δύναμη, τύπου Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και για το λόγο αυτό άρχισε να προβάλλει πολιτικές που ταιριάζουν σε μια επιπλέον δύναμη μέλος του ΝΑΤΟ με χαρακτηριστικά μεγάλου παίκτη. Εξ αρχής υπολόγιζε, λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης, ότι με ελιγμούς και εκβιασμούς θα κατόρθωνε να τα καταφέρει. Μέχρι δε σε ένα σημείο κατάφερνε και τα πήγαινε καλά και εκεί που η Τουρκία ήταν τόσο σίγουρη για τον εαυτό της έκανε το μοιραίο λάθος να προχωρήσει στην αγορά των S-400.

Στο σημείο αυτό κάποια πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Οι ΗΠΑ την πέταξαν έξω από το πρόγραμμα των F-35 και η χιονοστιβάδα αρνητικών εξελίξεων έβαλε τέλος στην προσπάθειά της η Τουρκία να αναδειχθεί ως μεγάλη περιφερειακή δύναμη, γιατί και η Δύση προχώρησε, συγχρόνως, σε εφαρμογή πολιτικών που περιόριζαν τη δυναμική των τουρκικών εκβιασμών για να μπορεί έτσι να διατηρεί τις πρωτοβουλίες της στο νέο γεωστρατηγικό περιβάλλον που δημιουργείτο, ιδιαίτερα με τον ερχομό του πολέμου του Πούτιν στην Ουκρανία.

Συμπέρασμα:

1. η Τουρκία των εκβιασμών δεν έχει πλέον την πέραση του παρελθόντος και με την αλλοπρόσαλλη εξωτερική πολιτική και την επεκτατική της πολιτική έχει οδηγήσει τη θέση της στην κατάσταση να είναι αμυντικά ακάλυπτη. Εξ ου και συνεχώς προσπαθεί να μας θυμίσει πόσο δυνατή είναι.
2. Ο Ερντογάν με την οικονομική του πολιτική οδήγησε τη χώρα του στο χείλος του γκρεμού της χρεωκοπίας και η επανεκλογή του θεωρείται πλέον αδύνατη.
3. Ο Ερντογάν στον πανικό του άρχισε να ξύνει πληγές ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα με στόχο την αλλαγή στάσης του εκλογικού σώματος. Κάτι όμως που δεν δείχνει να αλλάζει για αυτόν τις προοπτικές επανεκλογής του. Δεν τον βοηθά και όλη η τουρκική αντιπολίτευση εκτός των Κούρδων, γιατί και αυτή τις ίδιες πληγές με τον Ερντογάν ξύνει. Αυτό έχει και ως αποτέλεσμα και λόγω της στάσης του στο ουκρανικό να έχει απομονωθεί κατά πολύ και να προσπαθεί πλέον να εξασφαλίσει ακόμα και μια χειραψία με τον Μπάιντεν που ούτε και αυτή να προκύπτει εύκολα.

Ο πανικός του Ερντογάν είναι δεδομένος. Οι μέρες που τον περιμένουν θα είναι πολύ δύσκολες γι’ αυτόν, γι’ αυτό και οι μελλοντικές του κινήσεις δεν θα είναι, σίγουρα, απαξιωτικές των πολιτικών του, άλλωστε μάς έχει συνηθίσει στις κωλοτούμπες, αλλά πολιτικές απόγνωσης είναι το ανησυχητικό σημείο της όλης υπόθεσης. Αυτός μπορεί να έχει αποφασίσει να αυτοκτονήσει. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρξουν και αθώα θύματα.

* Ο Θεόδωρος Στάθης έζησε για χρόνια στις ΗΠΑ. Είναι πρώην βουλευτής Λάρισας με το ΠΑΣΟΚ, ενώ διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού και υπουργός Γεωργίας. Είναι διδάκτωρ του Columbia University και πρόεδρος του Ιδρύματος Μεσογειακών Μελετών.