NEA YOΡΚΗ. Πρόσφατα στην προεκλογική εκστρατεία, ο Ντόναλντ Τραμπ μίλησε για την επιθετική του στάση απέναντι στην Κίνα, τοποθετώντας τον εαυτό του ως σκληρό διαπραγματευτή σε έναν βάναυσο εμπορικό πόλεμο.
Όμως, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Νew York Times», το οποίο υπογράφει ο ομογενής Νικόλας Νιάρχος, τα νέα απομνημονεύματα του Χέρμπερτ ΜακΜάστερ (HR McMaster), ενός από τους συμβούλους εθνικής ασφάλειας του Τραμπ κατά τη θητεία του στον Λευκό Οίκο, δίνει διαφορετική εκδοχή για τον τρόπο που χειριζόταν τα θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Πιο συγκεκριμένα, όπως γράφει ο ΜακΜάστερ στο «At War With Ourselves», ο Τραμπ ήταν απρόβλεπτος που υπονόμευε τον εαυτό του προς όφελος των ανταγωνιστών του στην παγκόσμια σκηνή.
Τον Νοέμβριο του 2017, ο πρόεδρος Τραμπ επισκέφτηκε την Κίνα στο τρίτο σκέλος ενός 13ήμερου ταξιδιού στην Ασία. Στη Μεγάλη Αίθουσα του Λαού, ο Πρόεδρος ξέφυγε από τα σημεία συζήτησης. Συμφώνησε με τον Σι ότι οι στρατιωτικές ασκήσεις στη Νότια Κορέα ήταν «προκλητικές» και «σπατάλη χρημάτων» και πρότεινε ότι η Κίνα μπορεί να έχει νόμιμη αξίωση στα νησιά Σενκάκου της Ιαπωνίας.
Σε άλλο σημείο του βιβλίου ο ΜακΜάστερ αναφέρει ότι βρήκε τον Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο να γράφει ένα χαρούμενο σημείωμα προς τον Πούτιν με βάση ένα άρθρο της «New York Post» που ανέφερε ότι ο Ρώσος Πρόεδρος είχε δυσφημίσει το αμερικανικό πολιτικό σύστημα αλλά αποκαλούσε τον Τραμπ «καλό ακροατή».
Ο Τραμπ ζήτησε από τον ΜακΜάστερ να το στείλει στο Κρεμλίνο. Η στιγμή όμως δεν ήταν κατάλληλη: έρχονταν στο φως στοιχεία ότι ο Πούτιν είχε σκηνοθετήσει μια δολοφονία σε βρετανικό έδαφος. Ο ΜακΜάστερ δεν προώθησε το σημείωμα, εξηγώντας αργότερα σε έναν εξοργισμένο Τραμπ ότι η επιστολή του θα «ενίσχυε την αφήγηση ότι είσαι με κάποιο τρόπο στην τσέπη του Κρεμλίνου».
Γενικά στο βιβλίο ο Τραμπ εμφανίζεται να μην μπορεί να επικεντρωθεί στις ενημερώσεις και απαντά σε σοβαρά προβλήματα με ανόητες προτάσεις. «Γιατί δεν βομβαρδίζουμε τα ναρκωτικά;» ρωτάει όταν η συζήτηση στρέφεται στο Μεξικό.
Επιπλέον, εν όψει των προεδρικών εκλογών του 2024, ο ΜακΜάστερ αμφισβητεί εάν ο 78χρονος Τραμπ μπορεί ακόμα «να εκτελέσει καλά την μερικές φορές εξαντλητική δουλειά του προέδρου». Σημειώνει ότι το 13ήμερο ταξίδι στην Ασία τον «κούρασε» και τέντωσε την υπομονή του – και αυτό έγινε πριν από επτά χρόνια.