Από σήμερα το πρωί η Γερμανία άρχισε να επιβάλλει ελέγχους στα χερσαία σύνορά της, καταργώντας ουσιαστικά τη συνθήκη Σένγκεν, που προβλέπει ελεύθερη διακίνηση προσώπων και προϊόντων μεταξύ των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Πρόκειται ασφαλώς για μια σπασμωδική κίνηση (κάποιοι θεωρούν ότι κατά βάσιν έχει επικοινωνιακό χαρακτήρα) στη σκιά των πρόσφατων δυσμενών αποτελεσμάτων στις περιφερειακές εκλογές της Γερμανίας όπου η ακροδεξιά αποκόμισε σημαντικά οφέλη, πατώντας πάνω στο μεταναστευτικό.
Μπορείτε να σκεφτείτε τι μπορεί να συμβεί αν κάθε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης αποφασίσει να λάβει τα δικά της μέτρα, ακολουθώντας το παράδειγμα της Γερμανίας, για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των παράτυπων μεταναστών; Είναι βέβαιο ότι θα προκληθεί χάος και το χειρότερο από όλα το οικοδόμημα της ΕΕ θα υποστεί ένα νέο πλήγμα.
Και μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση υπάρχει και η Ελλάδα η οποία έχει τα εξής ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: αφ’ ενός αποτελεί το σύνορο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αφ΄ ετέρου το σύνορο αυτό είναι θαλάσσιο, που σημαίνει ότι δεν μπορεί να ελεγχθεί κατά τρόπο αποτελεσματικό, όπως δηλαδή μπορεί να γίνει με τα χερσαία σύνορα.
Αν δηλαδή το παράδειγμα της Γερμανίας το ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θα διαμορφωθεί η εξής κατάσταση: οι παράτυποι μετανάστες που θα θέλουν να μεταβούν στην Ευρώπη να περνούν μέσω θαλάσσης με σχετική άνεση (όπως δηλαδή γίνεται τώρα) στην Ελλάδα και στη συνέχεια να εγκλωβίζονται στη γενέτειρα διότι οι υπόλοιποι θα σφραγίσουν τα χερσαία σύνορά τους.
Σε αυτό το παιχνίδι που ο καθένας θα παίζει μόνος του η Ελλάδα θα είναι ο αδύναμος κρίκος. Η Ευρωπαϊκή Ενωση όμως δεν δημιουργήθηκε για να είναι το κάθε κράτος μόνο του αντιμέτωπο με κολοσσιαία προβλήματα. Δημιουργήθηκε για να αντιμετωπίζονται αυτά από κοινού, για να υπάρχει αλληλεγγύη.
Η συνοχή του ευρωπαϊκού οικοδομήματος δοκιμάστηκε την προηγούμενη δεκαετία από την οικονομική κρίση. Θα έπρεπε δε να είχε αντλήσει σημαντικά διδάγματα από εκείνη την περίοδο. Αν κρίνουμε όμως από τη στάση της ΕΕ απέναντι στο μεταναστευτικό, στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο μάλλον δεν διδάχθηκαν και πολλά πράγματα.