ΒΟΣΤΩΝΗ. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο πριν από λίγους μήνες προέβη στην Αγιοκατάταξη του Οσίου Βησσαρίωνα, ο οποίος είχε καταταγεί στην καρδιά του λαού της Φθιώτιδας και της Ελλάδας γενικότερα ως άγιος προτού ακόμα αποφανθεί η Σύνοδος του Πατριαρχείου. Η Μητρόπολη Φθιώτιδος έχει την ιδιαίτερη ευλογία να έχει ως ποιμενάρχη της τον Μητροπολίτη Συμεών, εκ των πλέον νέων ηλικιακά ιεραρχών αλλά με σοφία πολλή και φρόνημα εκκλησιαστικό.

Ο Σεβασμιώτατος Συμεών μίλησε με ξεχωριστή προθυμία και εκτίμηση στον «Ε.Κ.» και είπε πως «για τον λαό μας αποτελεί μεγάλη δικαίωση, διότι η Μητέρα Εκκλησία επικύρωσε την καθολική πίστη και αδιατάρακτη βεβαιότητα του λαού μας για την αγιότητα του Οσίου Βησσαρίωνος. Ο Οσιος Βησσαρίων είχε ανακηρυχτεί άγιος από τον λαό μας ακόμη και πριν από την κοίμησή του. Κατά την Εξόδιο μάλιστα Ακολουθία του, το 1991, ο μακαριστός μέγας προκάτοχός μου κυρός Δαμασκηνός με συγκίνηση ανέφερε: «σήμερα, χριστιανοί μου, κηδεύουμε έναν άγιο». Δεν έπαψε ποτέ να νιώθει τον Οσιο ως τον άγιο της εποχής μας και όταν το 2006 βρέθηκε το άφθαρτο σκήνωμά του αυτή η πίστη περί της αγιότητας τεκμηριώθηκε με αδιάσειστο αισθητό τρόπο και έγινε καθολική συνείδηση όχι μόνο του Φθιωτικού αλλά ολοκλήρου του ελληνικού λαού. Ο λαός μας το περίμενε πώς και πώς αυτό το χαρμόσυνο άγγελμα της αγιοκατατάξεως».

Αναφορικά με τον Αγιο Βησσαρίωνα είπε πως «γεννήθηκε στο Πεταλίδι της Μεσσηνίας το 1905, γόνος πτωχής υπερπολύτεκνης οικογένειας, ακολούθησε την μοναστική οδό στην Ιερά Μονή Παναγίας Δήμιοβας και τα έτη 1931 και 1933 έλαβε στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας τους βαθμούς του διακόνου και του πρεσβυτέρου, κατόπιν από το 1935 έως το 1955 διακόνησε στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων και από το 1955 έως το 1991 στην Ιερά Μονή Αγάθωνος της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος. Ολη του την διακονία, σε Μεσσηνία, Θεσσαλιώτιδα και Φθιώτιδα, την διήλθε παντού ‘ευεργετών και ιώμενος’. Δεινός ασκητής, άνθρωπος της αδιάλειπτης προσευχής και της νηστείας, αυστηρός και σκληρός με τον εαυτό του και επιεικής με τον κάθε άλλο, περιόδευε ακατάπαυστα, αναλώθηκε στο μυστήριο της μετανοίας και στην στήριξη των αδυνάτων σκορπίζοντας ελεημοσύνη, παρηγορία και ελπίδα. Πατέρας των πτωχών και των περιφρονημένων αυτού του κόσμου, άγιος της ανεξικακίας και της συγχωρητικότητας. Εκοιμήθη οσιακά το 1991, ενώ το 2006, κατά την εκτέλεση αναγκαίων εργασιών στην Μονή, αποκαλύφθηκε άφθαρτο το σκήνωμά του, ακόμη και το ευαγγέλιο που είχε στα χέρια του, ακόμη και τα ιερατικά του άμφια, τα υποδήματά του, τα πάντα. Αφθαρτα, μυροβλύζοντα και εξαγιασμένα. Αποτελεί το σκήνωμά του σημείο ευλογίας και πλήθος θαυμαστών σημείων τεκμηριώνει την αγιότητά του».

Στην ερώτηση «τι σας λέγουν οι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι νέοι και ποία είναι μερικά ερωτήματα που σας υποβάλλουν για την Εκκλησία;», ο Μητροπολίτης Συμεών απάντησε πως «οι άνθρωποι και κυρίως οι νέοι ψάχνουν και ψάχνονται. Βρίσκονται σε μια ζάλη και σύγχυση, μουδιασμένοι από το πλήθος των προβλημάτων τους αλλά και κουρασμένοι από την συσσώρευση πληροφοριών και ειδήσεων, πολλών δε εξ αυτών ψευδών, ανυπόστατων και αντιφατικών. Οι νέοι άνθρωποι αναζητούν αλήθεια στις σχέσεις τους και νόημα στην ζωή τους και ψάχνουν πρόσωπα που θα σαρκώσουν αυτήν την αλήθεια και αυτό το νόημα. Τα καίρια ερωτήματά τους είναι βαθιά ταυτοτικά: ποιος είμαι; τι θέλω; πού πορεύομαι; πώς πορεύομαι;».

Αναφορικά πόσο υποψιασμένοι είναι οι άνθρωποι γι’ αυτό που είναι η Εκκλησία, από αυτό που δεν είναι, είπε πως «ιδιαίτερα οι νέοι μας έχουν ένα έντονο αισθητήριο γνησιότητας. Αντιδρούν στους τύπους και την εικόνα. Εικόνα και ‘δήθεν’ βρίσκουν και εκτός Εκκλησίας. Εχουν χορτάσει από περιτύλιγμα. Στην Εκκλησία θέλουν να δουν αυθεντικότητα και απλότητα. Γι’ αυτό και έχουν ενίοτε αμφισβητήσεις ή επιφυλάξεις. Αυτό είναι ένδειξη υγείας. Δεν θέλουμε από τους ανθρώπους άβουλη υποταγή και άκριτη υπακοή. Θέλουμε καρδιακή αποδοχή και ελεύθερη επιλογή της πρότασης ζωής που κομίζει ο Χριστός. ‘Οστις θέλει οπίσω μου ελθείν…’».

Για τον συνεχιζόμενο πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας, είπε πως «είναι μία κατάμαυρη σελίδα στην ζωή των Ορθοδόξων Χριστιανών. Αδελφός σκοτώνει αδελφό. Αν κάθε πόλεμος είναι εμφύλιος και αδελφοκτόνος, όπως διδάσκει ο Μέγας Βασίλειος, πόσο μάλλον όταν Ορθόδοξος επιτίθεται σε Ορθόδοξο.

Ο πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας είναι η κόλαση πάνω στη Γη. Παίγνιο δαιμόνων. Ο Διάβολος πανηγυρίζει και ο Χριστός και πάλι σταυρώνεται από δήθεν χριστιανούς.

Στην ερώτηση «τι σας έλεγαν τα παιδιά από την Ουκρανία που φιλοξενήσατε φέτος στις κατασκηνώσεις της Μητρόπολης σας;», απάντησε ότι «θα σας μεταφέρω μόνο μία εικόνα, για να καταλάβετε με τι βιώματα ήλθανε αυτά τα αγγελούδια κοντά μας: όποτε πετούσε στον ουρανό κάποιο πολεμικό αεροσκάφος για λόγους εκπαιδευτικούς, τρομάζανε από τον εφιάλτη που ξυπνούσε μέσα τους και τσιρίζανε και ψάχνανε πού έχει καταφύγιο να κρυφτούνε. Αυτά τα παιδάκια το μόνο που θέλουν είναι να επιστρέψουν στην κανονικότητα της ζωής τους. Ειρήνη, χαμόγελο και παιχνίδι ζητούν».

Για τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο είπε: «πατέρας στοργικός, εκκλησιαστικός ηγέτης με σπάνια χαρίσματα και πάνω από όλα άνθρωπος δοσμένος στην Εκκλησία και στον άνθρωπο. Είναι ο ευεργέτης μου».

Για την Ομογένεια της Αμερικής, τόνισε πως «είναι οικογένειά μας. Αισθανόμαστε τους ομογενείς ως οικογενείς. Η γνώμη μου για την ομογένεια της Αμερικής είναι βαθεία αγάπη και έντονη νοσταλγία, ιδιαίτερα όμως για τους δυτικομακεδόνες κατά σάρκα οικογενείς μου και για τους Ρουμελιώτες κατά πνεύμα οικογενείς μου. Τους κατασπάζομαι αδελφικά όλους με αγάπη Χριστού».