Επειδή «το οφειλόμενον εκάστω αποδιδόναι» με ιδιαίτερη τιμή, θα ήθελα να αποδώσω «Τα εύσημα» στον Εντιμότατον Πρέσβη της Ελλάδος στο Πεκίνο, γιατί και με τη δική του στήριξη, στον πολυχώρο «Solana Beinjing», ο Πήγασος και άλλοι μυθικοί ήρωες στα πλαίσια της τρισδιάστατης ψηφιακής τέχνης διασκεδάζουν καθημερινά πάνω από 70.000 επισκέπτες μέχρι τώρα.

Διαβάζοντας όλα όσα ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, και από πληροφορίες του πρακτορείου «ΑΠΕ-ΜΠΕ», αισθάνθηκα υπερηφάνεια, γιατί οι εκεί επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν και να διασκεδάσουν με τα κατορθώματα των μυθικών ηρώων, να διδαχθούν και να βιώσουν το μεγαλείο και την αρετή των Αρχαίων Ελλήνων. Υστερα από αυτά που οργανώθηκαν στο Πεκίνο, αισθάνομαι ιδιαίτερη ικανοποίηση , γιατί έχοντας την ευθύνη τότε (2005-2019) του Γραφείου Παιδείας της Αρχιεπισκοπής, με τη συμμετοχή αξιόλογων συνεργατών μου ως και την πολύτιμη βοήθεια  φίλων Πανεπιστημιακών του ΑΠΘ, εκδώσαμε το 2017-2018 την «Ελληνική Ιστορία και Πολιτισμό» και στη συνέχεια την «Ελληνική Αρχαία Μυθολογία» για να βοηθήσουμε το διδακτικό έργο των δασκάλων μας.

Να μάθουν τα παιδιά μας τα κατορθώματα των ηρώων και των μυθικών θεών και να διασκεδάζουν αλλά και να μπορούν να διδαχθούν από αυτόν το μυθικό κόσμο, όπως διδάσκονται όλα τα παιδιά σε όλο το κόσμο. Δυστυχώς τα παιδιά μας δεν είχαν αυτή την ευκαιρία. Γιατί; «Τις είδε, τις γνωρίζει τι έστιν αλήθεια, πού βρίσκονται τα βιβλία αυτά.». Αραγε σε ποια αποθήκη φιλοξενούνται; Γιατί στερούνται τα παιδιά μας απ’ αυτή την ιστορική πολιτισμική διδακτική; Φαίνεται ότι η άγνοια, και η αμάθεια των γεγονότων, να έχει οδηγήσει την παιδεία και ιδιαίτερα την πολιτισμική Παιδεία στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας». Είναι καιρός, ύστερα από τα γεγονότα του Πεκίνου να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Να απαλλαγούν τα σχολεία μας από μια «μεσαιωνική μικροπαπική νοοτροπία». Ας γίνει αντιληπτό ότι η Αρχαία Ελληνική Μυθολογία δεν είναι ματαιοδοξία. Οι Διονυσιακές λατρείες δεν οδηγούν στον «οστρακισμό» ούτε της πνευματικότητας αλλά ούτε και των εορτών της Ορθοδοξίας.

Χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί τα κατορθώματα των μυθικών Θεών από την αρχαία Μυθολογία ταξίδευσαν στο Πεκίνο. Η έκθεση του Πεκίνου ίσως προβληματίσει την Ομογένεια να διαπιστώσει πόσο ωφέλιμη και πόσο απαραίτητη είναι η διδασκαλία και η γνώση της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας, η οποία χαροποιεί, διασκεδάζει και σαγηνεύει τους μαθητές. Τα σχολεία της Ομογένειας πρέπει να εκσυγχρονιστούν, να προσαρμοστούν στις σύγχρονες ανάγκες με τις νέες διδακτικές πρακτικές να αποκτήσουν μια ελληνόγλωσση εκπαίδευση και πολιτισμική παιδεία που να είναι θρονιασμένη ανάμεσα στην δικαιοσύνη και την ελευθερία.

Πρόσφατα γεγονότα τα οποία έφεραν στο φως την κατάσταση που συμβαίνει σε κοινοτικό σχολείο ιστορικής κοινότητας, ίσως να αποτελεί «την αρχή του Μίτου της Αριάδνης». Ας ελπίσουμε ότι θα βρεθεί ένας άλλος «Θησέας», ώστε να ξαναβρεθεί ο δρόμος για την έξοδο! Οι «πατερούληδες», οι «αργόσχολοι» ως και οι «προστάτες» να αφήσουν τα σχολεία ελεύθερα να λειτουργούν στα πλαίσια της παιδαγωγικής ευπρέπειας και των ανθρωπίνων αξιών. Το μοντέλο με το υπάρχον σύστημα λειτουργίας δεν μπορεί να ανταποκριθεί πλέον στη νέα εποχή και στις σύγχρονες απαιτήσεις. Θα υπάρξει κλυδωνισμός γι’ αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Οι «φερόμενοι ως υπεύθυνοι» δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες απαιτήσεις ώστε να υπάρξει κοινωνική και οικονομική αναβάθμιση στο όλο σύστημα λειτουργίας των σχολείων. Από την άλλη πλευρά επιβεβαιώνεται, όπως λέγεται καθημερινά, η ανικανότητα και η αποτυχία στην όλη πρακτική διδακτική. Οι ανισότητες που συνεχίζουν να διευρύνονται στο σχολικό περίγυρο έχουν οδηγήσει στο τέλμα. Απαιτείται να παγιωθεί η εργασιακή ειρήνη με τρόπο ορθολογικό και σύγχρονο, στα πλαίσια της ισονομίας, της ισοτιμίας και της αγάπης, όπως συνηθίζεται να λέγεται για να υπάρξει «διακονία» και λατρεία. Με όλα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας για τη λειτουργία των σχολείων, η Ομογένεια δεν μπορεί να παραμένει θιασώτης μιας «αρρωστημένης» κατάστασης που έχει αρχή, αλλά δεν φαίνεται να έχει τέρμα.

«Η κατάργηση των ταξικών διαφορών -λέγει ο Οργουελ- και η αποκατάσταση της δικαιοσύνης, όπως ό,τι είχε οραματιστεί, είναι χαμένο και απραγματοποίητο».

Η σιωπή δεν είναι πάντοτε χρυσός, όταν μάλιστα αφήνει το χρόνο να κυλά και τα παιδιά του Ελληνισμού, της Ομογένειας, να μην γνωρίζουν την πολιτισμική κουλτούρα της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας και να μεγαλώνουν μέσα σε ένα κόσμο ως «πολιτισμικά νεκρά».

Η «Αλήθεια» που έφτασε σε ΝΥ και Σικάγο, άφησε μέσα από τις σελίδες της να βγουν στο φως οι αγωνίες και οι προβληματισμοί  για όλα όσα συμβαίνουν σήμερα στο σχολικό περίγυρο. Μπόρεσε να αναδείξει για πολλοστή φορά με εντιμότητα και ευπρέπεια την ανάγκη της διδασκαλίας της πολιτισμικής μας παιδείας και την Αρχαία Ελληνική Μυθολογία επισημαίνοντας τη χρησιμότητά τους. Συγχρόνως δε και τις ευθύνες όλων αυτών «των παροικούντων εν Ιερουσαλήμ». Τα σχολεία πρέπει να λειτουργούν στο πνεύμα της αυτονομίας και στα πλαίσια «της φρόνιμης ελευθερίας». Ποτέ, ουδέποτε, πρέπει να οδηγηθούμε στην κατάσταση εκείνη, ώστε να αναφωνήσουμε «Ζήτω το Κτήμα των Ζώων», όπως γράφει ο Οργουελ. Δεν έχουμε άλλο χρόνο. Πρέπει να ταξιδέψουν, και να πετάξουν ο «Πήγασος και ο Φαέθων με τον Απόλλωνα» στη Νέα Υόρκη, ώστε να λάμψει του ηλίου το φως!

Να έρθει ο Δίας και οι μυθικοί θεοί, ο Ερμής ο αγγελιοφόρος και «ψυχοπομπός», ο Διόνυσος του κρασιού και του γλεντιού, να τους διασκεδάσει, για να καθοδηγήσουν στο μυθικό κόσμο τους «κοινούς θνητούς».

«Η ελληνική γλώσσα, το κάλλιστον των φωνημάτων» όπως λέγει ο Κοραής, να μην «οστρακιστεί». Οχι άλλη απογοήτευση.

Με ορθολογισμό, αγάπη και στρατηγική ας ενώσουμε τη φωνή μας να μην υπάρξει ιδεολογικό γλωσσικό παραστράτημα για την ελληνική μας γλώσσα, την ιστορία, τον πολιτισμό, με ένα σκοπό, για την Ελληνική μας παιδεία και τον πολιτισμό.

Να διαφυλαχτεί το «Ομόγλωσσον», η πίστη και η αλήθεια που αποτελούν ένα «δοξαστικό» μέσα στον υπέροχο εκείνο κόσμο της Ορθοδοξίας.

Οι Μυθικοί Ηρωες είναι ανάγκη να ταξιδεύσουν για να τους γνωρίσει η Ομογένεια.

Ο «Εθνικός Κήρυκας» ακούει;

Το ζητά η Ιστορία της Ομογένειας. Τα παιδιά μας περιμένουν.

Το Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά του Ελληνισμού, τα παιδιά της Ομογένειας, να μην νιώθουν ότι είναι κατώτερα των άλλων νέων του Κόσμου.

Θα αποτελεί ένα «δοξαστικό», μια μυσταγωγία σε μια δύσβατη πορεία της ελληνικής μας παιδείας, για την ιστορία και τον Πολιτισμό …στην πνευματικότητα και στη διατήρηση των ανθρωπίνων αξιών!

* Ο Δρ Ιωάννης Ευθυμιόπουλος είναι Πρώην Γενικός Διευθυντής Παιδείας Αρχιεπισκοπής Αμερικής (2005-2019)