Ο πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Αλέξανδρος Καρλούτσος, ο οποίος έχει προσφέρει πολλές και μεγάλες υπηρεσίες στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Αρχιεπισκοπή Αμερικής επί μισό αιώνα, μίλησε στον «Εθνικό Κήρυκα» για την εκατονταετηρίδα της Αρχιεπισκοπής. Αναφέρθηκε με αγάπη, σεβασμό και μνημοσύνη στους γονείς του και στον ήρωα ιερέα πατέρα του, τον αείμνηστο π. Μιχαήλ Καρλούτσο, ο οποίος χήρεψε στην ηλικία των 36 ετών και μόνος του ανέθρεψε τα παιδιά του. Την εκδημία της μητέρας του που τον άφησε ορφανό στην ηλικία των εννέα ετών, για τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο, τη γνωριμία του με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, για τη συγκέντρωση του ποσού των τριακοσίων εκατομμυρίων για την Εκκλησία.

Ο π. Αλέξανδρος τυγχάνει αφοσιωμένος και ένθερμος υποστηρικτής του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Είπε πως «χρειαζόμαστε όραμα το οποίο να είναι προσγειωμένο στην κληρονομιά της Μητέρας Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως και την ένδοξη λάμψη της Ελλάδας, η οποία είναι το Ορθρινό αστέρι του Δυτικού Κόσμου».

Στην ερώτηση «π. Αλέξανδρε, ποιες είναι οι σκέψεις σας για την εκατοστή επέτειο της Αρχιεπισκοπής;», απάντησε πως «σκέπτομαι και αναπολώ αμφοτέρους τους τολμηρούς, πρωτοπόρους οραματιστές κληρικούς και λαϊκούς οι οποίοι ίδρυσαν και υπηρέτησαν την Εκκλησία μας στην Αμερική. Είχαν ‘φλόγα’ για την Πίστη όπως αυτή αντικατοπτρίστηκε στην εικόνα της Πεντηκοστής με τις ‘πύρινες γλώσσες’ σε κάθε ένα έκαστο των Αποστόλων του Κυρίου. Είμαστε σήμερα άξιοι των θυσιών και του οράματός τους; Εχουμε φλόγωση; Αντί να παραδειγματιζόμαστε από τις πύρινες γλώσσες των προπατόρων μας έχουμε απλώς επαναπαυθεί στις στάχτες κι όχι στη φλόγα της Πίστεως».

Υπογράμμισε πως «πρέπει να κρατήσουμε το όραμα ζωντανό διότι χωρίς αυτό θα εξαφανιστούμε. Οταν με ρωτούν οι άνθρωποι πώς συγκεντρώσατε τριακόσια (300) εκατομμύρια δολάρια για τις διακονίες και τους σκοπούς της Εκκλησίας, τους απαντώ με μία απλή αλήθεια για τη συγκέντρωση χρημάτων: ο πλούτος πάντοτε κυνηγά το όνειρο, αλλά ποτέ δεν αρκεί για τις ανάγκες».

Ο π. Αλέξανδρος συμπλήρωσε πως «χρειαζόμαστε όραμα το οποίο να είναι προσγειωμένο στην κληρονομιά της Μητέρας Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως και την ένδοξη λάμψη της Ελλάδας, η οποία είναι το Ορθρινό αστέρι του Δυτικού Κόσμου».

Ο π. Αλέξανδρος γνώρισε την Αρχιεπισκοπή παιδιόθεν καθότι ο αείμνηστος πατέρας του ήταν ιερεύς, ο π. Μιχαήλ Καρλούτσος, για τον οποίον μίλησε σε αγάπη πολλή, σεβασμό και μνημοσύνη λέγοντας, πως «ο πατέρας μου χήρεψε στην ηλικία των 36 ετών, αμέσως μετά που έφυγε από την Εκκλησία του Παλαιού Ημερολογίου και εντάχθηκε ως ιερεύς στην Ελληνική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής ως ιερεύς το 1958». Τόνισε πως «τον Αρχιεπίσκοπο τον οποίον γνώρισα περισσότερο και στον οποίον οφείλω πολλά, ήταν ο αείμνηστος εμβληματικός Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος ο οποίος ήταν ο κατ’ εξοχήν οραματιστής Αρχιεπίσκοπος και πνευματική πολιτική προσωπικότητα, ο οποίος βοήθησε να μπει η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία στο προσκήνιο του Αμερικανικού Εθνους».

Οταν τον ρωτήσαμε «όλες αυτές τις δεκαετίες που υπηρετείτε την Αρχιεπισκοπή και από πολλές νευραλγικές θέσεις, πού θα εντοπίζατε κάποια γεγονότα ιδιαίτερης σημασίας τα οποία σημάδεψαν την πορεία της;», ο π. Αλέξανδρος είπε, πως «η σύζυγός μου Ξανθή κι εγώ αρχίσαμε τη διακονία μας τον Σεπτέμβριο του 1970 υπηρετώντας με τον π. Βύρωνα Παπανικολάου και την πρεσβυτέρα Ξανθίππη Παπανικολάου, οι οποίοι μας βοήθησαν στα πρώτα μας βήματα στην ιερατική μας διακονία. Μας βοήθησαν να αγκυροβολήσουμε και προσγειωθούμε στην ιερατική μας μορφοποίηση ως σύζυγοι. Στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος μου ζήτησε το 1974 να γίνω Διευθυντής Νεολαίας της Αρχιεπισκοπής. Οταν το 1977 ο πρόεδρος Κάρτερ δεν τον προσκάλεσε στην ορκωμοσία του, ο Αρχιεπίσκοπος με κάλεσε στο γραφείο του και μου ανέθεσε να δημιουργήσω ανοικτή γραμμή επικοινωνίας μεταξύ του Λευκού Οίκου και της Αρχιεπισκοπής. Μου είπε ότι όλοι με αγαπούσαν αλλά μου ανέθεσε μία σπουδαία θέση η οποία σήμαινε ότι σύντομα οι άνθρωποι θα άρχιζαν να με κουτσομπολεύουν και μου έδωσε την εξής συμβουλή: «Εάν δεν θέλεις οι άνθρωποι να μιλούν για σένα να μην λες τίποτε σοβαρό, να μην κάνεις τίποτε αξιόλογο και να μην είσαι για τίποτε αξιόλογος» και συμπλήρωσε πως «εξακολουθώ να βρίσκω ανακούφιση στα λόγια του».

Στην ερώτηση «όλα αυτά τα χρόνια πόσα χρήματα συγκεντρώσατε για την Αρχιεπισκοπή και τα προγράμματά της συμπεριλαμβανομένου και του Αγίου Νικολάου;» ο π. Αλέξανδρος απάντησε πως «όπως ήδη σας είπα λίγο πριν ο αριθμός είναι 300 εκατομμύρια. Φυσικά 95 εκατομμύρια για τον Ναό και Εθνικό Προσκύνημα, 24 για τον Ελληνορθόδοξο Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Νιου Χάμπτον Ν.Υ. και 300 χιλιάδες για το παρεκκλήσιο το οποίο δεν είναι συγκεκριμένης δικαιοδοσίας στο Καμπ Ντέιβιντ (Camp David) το οποίο ξεκίνησε από τον πρόεδρο Ρόναλντ Ρέιγκαν και εγκαινιάσθηκε από το πρόεδρο Τζορτζ Μπους, τον πρεσβύτερο».

Συμπλήρωσε πως «επίσης συγκέντρωσα άλλα ποσά για το Κληροδότημα της Ηγεσίας των 100, για το Ταμείο Πίστη: ‘Για την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό’, για το ‘Κληροδότημα Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος’ και μερικά άλλα σπουδαία έργα όπως την αναπαλαίωση του Ιερού Κουβουκλίου του Τάφου του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα και φυσικά για τη Θεολογική μας Σχολή του Τιμίου Σταυρού».

Στην ερώτηση «από όλα αυτά τα χρηματικά ποσά που συγκεντρώσατε λάβατε ποσοστά;» ο π. Αλέξανδρος απάντησε πως «οφείλω να υπογραμμίσω ότι ποτέ δεν έλαβα ποσοστά ή μπόνους από την Αρχιεπισκοπή για τη διακονία μου εξεύρεσης χρηματικών ποσών».

Ερωτηθείς πότε και σε ποια ηλικία συνειδητοποίησε την κλήση του προς την ιεροσύνη, είπε «η μητέρα Ολγα πέθανε όταν ήμουν εννέα χρονών. Πιστεύω ότι ο σύντομος χρόνος της πάνω σ’ αυτή τη Γη με έκανε να αναζητήσω κάτι μακράς διαρκείας και μόνιμο. Το περατό της με έκανε να αναζητήσω το Απειρο και η πίστη και το παράδειγμα του πατέρα μου ως ιερεύς με ενέπνευσαν να ακολουθήσω στα βήματά του. Είμαι ο περήφανος γιος του πρωτοπρεσβυτέρου Μιχαήλ Καρλούτσου, ο οποίος χήρεψε στην ηλικία των 36 ετών, ανέθρεψε έξι παιδιά και υπηρέτησε την Αρχιεπισκοπή μας στην ενδοχώρα της Αμερικής».

Απαντητικά στην ερώτηση «τι είναι η ιεροσύνη για εσάς;» είπε: «η ιεροσύνη για μένα είναι το οξυγόνο μου. Οπως κάποιος αναπνέει για να ζήσει, προσπαθώ να χρησιμοποιώ κάθε αναπνοή μου για να ζω την ιερατική μου ζωή. Εχω ευλογηθεί να έχω τη σύζυγό μου την Ξάνθη επί 52 χρόνια η οποία είναι η πυξίδα μου. Είναι πραγματικά ο άνεμος κάτω από τα φτερά μου».

Όταν τον ρωτήσαμε «έχοντας αποκτήσει όλη αυτή την πολυετή εμπειρία, επιφάνεια και ανέλιξη, αν ξεκινούσατε τη ζωή σας σήμερα τι θα γινόσασταν;», ο π. Αλέξανδρος απάντησε πως «πραγματικά δεν μπορώ να φαντασθώ τον εαυτό μου οτιδήποτε περισσότερο ή λιγότερο από ό,τι απλώς είμαι: Ο π. Αλεξ, σύζυγος, πατέρας, παππούς, αδελφός και φίλος. Ποτέ δεν ήθελα κάτι περισσότερο ή λιγότερο».

Αναφορικά με το «πότε και πώς γνωρισθήκατε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο;», είπε ότι «γνώρισα τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο το 1983 και με σύστησε στον τότε Μητροπολίτη Φιλαδελφείας ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος, ο οποίος ήταν ο ανάδοχος του Βαρθολομαίου».

Στην ερώτηση «τι σημαίνει ότι η Αρχιεπισκοπή Αμερικής είναι Εκκλησιαστική Επαρχία του Οικουμενικού Πατριαρχείου;», είπε: «Η Αρχιεπισκοπή είναι η ηγέτιδα Επαρχία της Μητρός Εκκλησίας. Αν και είναι η ηγέτιδα Επαρχία, δεν είναι Αρχηγός. Αρχηγός πρέπει να είναι μόνο το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Πρέπει να παραμείνουμε πάντοτε η πιστή Θυγατέρα. Γι’ αυτό είμαι ικανοποιημένος που γνωρίζω ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος, ο πνευματικός υιός του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, θα παραμείνει πάντοτε πιστός στον οικουμενικό Πατέρα μας και επίσης στη Μητέρα μας Εκκλησία».