Αφησε το «στίγμα» του και στο Βερολίνο ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν. Το πέρασμά του αποκάλυψε και στους Γερμανούς τον προβληματικό και μεγαλομανή ηγέτη μιας χώρας που έχει εξελιχθεί σε «αγκάθι» στην περιοχή. Η δήλωσή του για το Ολοκαύτωμα, στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον καγκελάριο Ολαφ Σολτς και η «μπηχτή» που άφησε κατά της Γερμανίας ότι χρωστάει ιστορικά στο Ισραήλ γιατί κουβαλάει το βάρος του Ολοκαυτώματος, ήταν θρασύτατη και αγενής.

Υπάρχει, ωστόσο, εξήγηση γι’ αυτή την προκλητική -για τους Δυτικούς- συμπεριφορά του Τούρκου Προέδρου, όπως εύστοχα ερμήνευσε η γερμανική εφημερίδα «FAZ». Ο,τι δηλαδή η στάση του Ερντογάν και η ανοικτή υποστήριξή του προς την τρομοκρατική Χαμάς, που όλοι στο δυτικό στρατόπεδο θεωρούν παράλογη, δεν οφείλεται μόνο στον τρόπο με τον οποίο έχει αποφασίσει να ασκεί πολιτική, εκμεταλλευόμενος τη γεωπολιτική θέση της Τουρκίας, αλλά κυρίως γιατί δεν απευθύνεται σε δυτικό κοινό, αλλά στον ισλαμικό κόσμο. Και εντός και εκτός Τουρκίας, καθότι ο «σουλτάνος» δεν έκρυψε ποτέ τη φιλοδοξία του να καταστεί ο «πατερούλης» των απανταχού μουσουλμάνων, εκμεταλλευόμενος τον πόλεμο του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς στη Γάζα.

Ο Τούρκος Πρόεδρος χρησιμοποίησε το σύντομο ταξίδι του στο Βερολίνο για να εξαπολύσει από δυτικό έδαφος νέα επίθεση κατά του «άθλιου», όπως το χαρακτήρισε, Ισραήλ, να εξισώσει τους ομήρους της Χαμάς με τους τρομοκράτες στις ισραηλινές φυλακές και να κατηγορήσει το Ισραήλ ότι ισοπέδωσε τη Γάζα, ότι δολοφόνησε 13.000 Παλαιστίνιους και πως «βομβαρδίζει οίκους λατρείας, εκκλησίες και νοσοκομεία».

Το πόσο εύηχα ακούγονται αυτά στον μουσουλμανικό κόσμο, αλλά και στο εσωτερικό της Τουρκίας, διαφαίνεται μέσα από την «υποδοχή» που έτυχαν από τον τουρκικό Τύπο και κυρίως τον φιλοκυβερνητικό που τα παρουσίασε σαν ένα «σκληρό μήνυμα Ερντογάν στη Δύση από το Βερολίνο».

Με τον ανοικτό «πόλεμο» που έχει κηρύξει κατά του Ισραήλ, ο Ερντογάν δείχνει αποφασισμένος να οδηγήσει τις σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση στα άκρα. Θολωμένος από τον πόθο του να γίνει παγκόσμιος ηγέτης των μουσουλμάνων, ο Ερντογάν ρισκάρει μια ολική ρήξη που μπορεί να οδηγήσει την Τουρκία εκτός ΝΑΤΟ και μακριά από το δυτικό στρατόπεδο. Δεν μπορεί από τη μια να θεωρεί το Ισραήλ «κράτος τρομοκρατών» και να κάνει αγιογραφία της Χαμάς, υποστηρίζοντας ότι δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση αλλά νόμιμο κόμμα των Παλαιστινίων, και από την άλλη να κατηγορεί τη Δύση για συνενοχή στο «έγκλημα» και να θεωρεί τον εαυτό του ως τον ηγέτη μιας χώρας που ανήκει στη Δύση.

Αυτό το υποκριτικό παραλήρημα του Τούρκου Προέδρου -που έρχεται σαν συνέχεια της διαφοροποίησής του και των ίσων αποστάσεων που κράτησε στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία- προβληματίζει σοβαρά τους Δυτικούς εταίρους που δεν μπορούν πλέον να εμπιστευθούν τον Ερντογάν και να συνεχίσουν να τον εξοπλίζουν. Αν συνεχιστεί αυτός ο παραλογισμός θα πρέπει, κάποια στιγμή και πολύ σύντομα, να υποδείξουν στον Τούρκο Πρόεδρο ότι οι δρόμοι του με τη Δύση θα χωρίσουν…