Κύριε Διευθυντά,

Τρομερά πράγματα γίνονται σε αυτόν τον πόλεμο της Ουκρανίας, που εδώ και δύο μήνες σχεδόν συνεχίζεται χωρίς να φαίνεται να έχει τέλος. Ο Πούτιν που άρχισε αυτόν τον πόλεμο πίστευε ότι θα τον τελείωνε μέσα σε μία εβδομάδα, όμως αποδείχθηκε ότι δεν είναι αυτός που θέλει να πιστεύουν οι πάντες ότι είναι, οι δε Ουκρανοί βγήκαν καλύτεροι των περιστάσεων και απέδειξαν με τον πατριωτισμό τους και την αυτοθυσία τους ότι ο Πούτιν είναι μια ψευτοχάρτινη τίγρης που ακόμα και τη ναυαρχίδα του βούλιαξαν. Τώρα αυτός ο πόλεμος, ο οποίος είναι του Πούτιν πόλεμος, έχει επηρεάσει σίγουρα όλη την ανθρωπότητα προς το χειρότερο, αλλά υπάρχουν και μερικοί οι οποίοι τα καταφέρνουν και βγαίνουν κερδισμένοι, όπως είναι ας πούμε ο Τούρκος πρωθυπουργός που καταφέρνει τα απίστευτα.

Τώρα με τον πόλεμο, ενώ όλη η Ευρώπη είναι υπέρ των κυρώσεων κατά της Ρωσίας ο Ερντογάν λέει ότι δεν συμφωνεί με τις κυρώσεις, αν και κατακρίνει την εισβολή που έκανε ο Πούτιν. Ομως, επειδή δεν είναι υπέρ των κυρώσεων έγινε το απίστευτο. Οι Ρώσοι στράφηκαν προς την Τουρκία ομαδικώς, οι ολιγάρχες Ρώσοι βρήκαν καταφύγιο στην Τουρκία, οι Ρώσοι τουρίστες κατέφυγαν όλοι στην Τουρκία, οι αντιμαχόμενες παρατάξεις Ρώσοι και Ουκρανοί κατέφυγαν στην Τουρκία για να συνομιλούν και να τα βρουν.

Η Τουρκία τελικά κράτησε τους πυραύλους τους S-400 που ζητούσαν οι Αμερικανοί να τους σταματήσει και εκεί που τους είχαν σε αποπομπή, τώρα με τον τωρινό πόλεμο τους χαϊδεύουν πάλι, οι Αμερικανοί, και οι Τούρκοι τα βρήκαν και με τους Αμερικανούς και με τους Εβραίους.

Εν τω μεταξύ, κατέχουν το 38% του κυπριακού κράτους και δεν συμβαίνει τίποτε, δηλαδή θέλω να πω ότι πάντοτε τα καταφέρνουν όπως τα θέλουν αυτοί και θα καταλήξω λέγοντας πότε θα βρεθεί κάποιος να πει στον Ερντογάν ότι έως εδώ και μη παρέκει, όπως είπαν οι Ουκρανοί στον Πούτιν, ή όπως είπαν οι Ελληνες στον Μουσολίνι το 1940.

Δημήτριος Γεωργόπουλος

Κουίνς, ΝΥ