«Δεν αστειεύομαι, μιλάω σοβαρά. Αυτό το Εθνος είναι αποφασισμένο».

Ξεχωρίζω αυτή τη φράση από τις νέες σμερινές ανατριχιαστικές δηλώσεις του Ερντογάν κατά τη διάρκεια πολεμικών ασκήσεων με αντικείμενο την «απόβαση» στα νησιά μας, τις οποίες παρακολούθησε αγναντεύοντας το Αιγαίο.

Οχι, δεν αστειεύεται ο Τούρκος Πρόεδρος. Μιλάει σοβαρά. Είναι αποφασισμένος να επιβάλει την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών ως ένα πρώτο βήμα για την εκπλήρωση των στόχων του.

Δυστυχώς, δεν αστειεύεται. Και αυτό είναι κάτι που υποστηρίζω για αρκετά χρόνια.

Συγκεκριμένα, από τότε που έθεσε υπό αμφισβήτηση τις Συνθήκες της Λωζάννης και του Παρισιού κατά την επίσκεψή του στο Προεδρικό Μέγαρο της Ελλάδος.

Αντίθετα, η μεγάλη πλειοψηφία των αναλυτών αποδίδουν τις σαφέστατα ενέργειες διεκδίκησης -π.χ. τις γεωτρήσεις- και δηλώσεις του σε άλλους λόγους και κυρίως σε λόγους πολιτικής σκοπιμότητας.

Αρνούνται δηλαδή να δουν την πραγματικότητα κατάματα, πιθανόν για το λόγο ότι είναι επώδυνη. Ομως ο ρεαλισμός αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής μιας χώρας και, δυστυχώς, ορισμένες ανακοινώσεις του ΥΠΕΞ στερούνται… πειθούς.

Τι υποστηρίζουν; Αποδίδουν τις χωρίς προηγούμενο, τουλάχιστον από την περίοδο πριν την εισβολή τους στην Κύπρο, δηλώσεις σε βάρος της Ελλάδας, στην προσπάθεια του Ερντογάν να αυξήσει την συνεχώς μειωμένη δημοτικότητά του, λίγο πριν τις εκλογές, τυλίγοντας τον εαυτό του στην τουρκική σημαία. Παίζοντας το πατριωτικό χαρτί.

Δεν αμφισβητώ ότι υπάρχει κι αυτό το στοιχείο. Σίγουρα και θέλει να πιαστεί από κάπου. Η Ελλάδα όμως δεν είναι η μόνη επιλογή του. Εχει τους Κούρδους, την Συρία, την Φινλανδία, την Σουηδία, το Ισραήλ κ.τ.λ.

Οντως η τουρκική οικονομία είναι σε ελεύθερη πτώση. Η τουρκική λίρα έχει πέσει στο χαμηλότερο σημείο της από πέρυσι, φτάνοντας 17 λίρες στο δολάριο – πριν λίγα χρόνια μόνο ήταν 3 λίρες το δολάριο.

Ο πληθωρισμός τον Μάιο έφτασε στο αστρονομικό ποσοστό του 75%. Και αυτά είναι τα επίσημα στοιχεία.

Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να μην πέσει η δημοτικότητά του;

Αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει εμάς δεν είναι τα κίνητρα της πολιτικής του. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η ίδια η πολιτική του, είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής του.

Και θα πρέπει να είναι ηλίου φαεινότερο ποια είναι η πολιτική του, και η πολιτική της Τουρκίας – ποιος Τούρκος πολιτικός θα τολμήσει να κάνει πίσω τώρα. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η Τουρκία έχει μπει σε πορεία σύγκρουσης -Collision Course- με την Ελλάδα.

Οτι οι Συνθήκες εκείνες, πάνω στις οποίες στηρίχθηκε για δεκαετίες η ειρήνη μεταξύ των δύο χωρών, θεωρούνται από την Τουρκία άκυρες σε πολλά σημεία.

Και ότι επιχειρείται η επιβολή μιας νέας τάξης πραγμάτων αναφορικά με το κυριαρχικό καθεστώς, τουλάχιστον μερικών από τα νησιά, είτε να περάσουν στην Τουρκία, είτε να δημιουργηθεί ένα καθεστώς συνιδιοκτησίας με την Ελλάδα.

Πράγματα δηλαδή εξωφρενικά, αδιανόητα και αδιαπραγμάτευτα για την Ελλάδα.

Οχι, δεν αστειεύεται ο Ερντογάν. Γι’ αυτό δεν πρέπει κι εμείς να αστειευόμαστε.

Πρέπει να προετοιμαζόμαστε… Οπως και το κάνουμε.