Αυτή τη στιγμή η απλή γνώση της ελληνοαμερικανικής ιστορίας δεν εξυπηρετεί κανένα πραγματικό σκοπό. Εκτός αν παρέχει τη βάση για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι προηγούμενες γενιές συνέβαλαν άμεσα στην αμερικανική ιστορία και τον πολιτισμό. Αυτή η υπόθεση της κοινωνικής και πολιτιστικής ανταλλαγής σίγουρα δεν ήταν ποτέ μονόδρομος. Η αμερικανική κοινωνία και κουλτούρα επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει ολόκληρο τον πλανήτη, πόσω μάλλον αυτούς που βρίσκονται εδώ σε μόνιμη βάση. Δεν είναι απλώς ότι οι σύγχρονες μελέτες για τους Ελληνες στην αμερικανική κοινωνία αγνοούν την κυριολεκτικά κοσμογονική συνεισφορά της εθνοτικής μας ομάδας. Αυτή η μονόπλευρη θεώρηση του ποιος επηρεάζει ποιον εφαρμόζεται από όλους τους ακαδημαϊκούς και άλλα δημόσια πρόσωπα σε όλους τους νεοεισερχόμενους στις αμερικανικές ακτές.

Προς το παρόν η αφομοίωση είναι το ένα και μοναδικό σημείο από το οποίο μπορούν να ξεκινήσουν σοβαρές δημόσιες μελέτες. Οι προσπάθειές μου εδώ δεν είναι κάποιο μάταιο ένδοξο κάλεσμα για δευτερεύοντα επιτεύγματα που βρίσκονται διάσπαρτα στο έθνος. Προσφέρω εδώ έναν πλήρη μετασχηματισμό στο ίδιο το σημείο εκκίνησης όταν εξετάζουμε τα επιτεύγματα των Ελλήνων στο δυτικό ημισφαίριο.

Ενώ σκεφτόμουν αυτή την αναγκαία αλλαγή εδώ και αρκετό καιρό, δεν υπήρξε παρά μόνο όταν είχα ένα παράδειγμα από τον πραγματικό κόσμο, ώστε αυτό που πολλοί θα μπορούσαν να θεωρήσουν ως τον εξιδανικευμένο προσανατολισμό μου να αποκτήσει μια ακόμη απόδειξη από τον πραγματικό κόσμο.

Ολα ξεκίνησαν αρκετά απλά. Μεταπηδούσα από το ένα βίντεο στο YouTube στο άλλο. Βρήκα τον Peter Zeihan (Πίτερ Ζέιχαν) να δίνει διάλεξη για τη μελλοντική οικονομική κατάσταση των Ηνωμένων Πολιτειών και του Κόσμου. Οπως ανακάλυψα, ο Ζέιχαν είναι ένας Αμερικανός γεωπολιτικός αναλυτής, συγγραφέας και δημόσιος ομιλητής. Ο Ζέιχαν αναλύει δεδομένα από ένα μείγμα γεωγραφίας, δημογραφικών στοιχείων και παγκόσμιας πολιτικής για να κατανοήσει τις οικονομικές τάσεις και να κάνει προβλέψεις που βασίζονται ευθέως σε αυτά τα δεδομένα. Ο Ζέιχαν, συγγραφέας τεσσάρων βιβλίων, περιοδεύει σε όλο τον κόσμο δίνοντας διαλέξεις και συμβουλεύοντας διεθνείς εταιρείες, κυβερνητικές υπηρεσίες, ακόμη και τον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών.

Στο βιβλίο του «The Absent Superpower: The Shale Revolution and a World Without America» («Η απούσα υπερδύναμη: Η επανάσταση του σχιστόλιθου και ένας κόσμος χωρίς την Αμερική»), του 2017, μεταξύ πολλών άλλων ο Ζέιχαν αναφέρει ότι «Η αμερικανική επανάσταση του σχιστόλιθου κάνει περισσότερα από το να κόψει τους μεγαλύτερους από τους εναπομείναντες δεσμούς που συνδέουν την τύχη της Αμερικής με τον ευρύτερο κόσμο. Επαναβιομηχανοποιεί τις Ηνωμένες Πολιτείες, επιταχύνει την κατάρρευση της παγκόσμιας Τάξης… που θα διαμορφώσει τις επόμενες δύο δεκαετίες». Ενώ ο Ζέιχαν προσφέρει ένα πολύ ευρύτερο σύνολο προϋποθέσεων για τους λόγους για τους οποίους οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται σε αυτή τη διαδικασία αναζωογόνησης, αμέσως συνειδητοποίησα τι μπορεί να σημαίνει η επανάσταση του σχιστολιθικού πετρελαίου για τις ελληνοαμερικανικές σπουδές.

Τώρα, για να είστε βέβαιοι, πολλοί παράγοντες συμπληρώνουν και επηρεάζουν άμεσα τη συνολική ανάλυση του Ζέιχαν. Η ακρόαση ενός ευρέος φάσματος διαλέξεων του Ζέιχαν στο YouTube και/ή η ανάγνωση των διαφόρων βιβλίων και άρθρων του προσφέρει περαιτέρω δεδομένα από τον πραγματικό κόσμο στη λεπτομερή ανάλυσή του. Ωστόσο, όπως είπα, αυτό που μου τράβηξε αμέσως την προσοχή ήταν η συζήτησή του για το σχιστολιθικό πετρέλαιο.

Oπως θα διαπιστώσει αμέσως όποιος μπει στον κόπο να ψάξει, η σημερινή κατάσταση της παραγωγής σχιστολιθικού πετρελαίου μπορεί χωρίς υπερβολή να αποδοθεί σε δύο πρωτοπόρους, τον Τζορτζ Μίτσελ (George Mitchell) και τον Μάικλ Τζόνσον (Michael Johnson) – και οι δύο Ελληνοαμερικανοί.

Ο Τζορτζ Φειδίας Μίτσελ (George Phydias Mitchell) (1919-2013) προσδιορίζεται σε αναρίθμητες πηγές ως τίποτα λιγότερο από τον «πατέρα της σχιστολιθικής επανάστασης». Χωρίς αμφιβολία, ο Τζορτζ Μίτσελ ήταν ένας πολυπράγμων άνθρωπος που έζησε μια μακρά και εξαιρετικά περιπετειώδη ζωή. Το μόνο που μπορώ να ελπίζω ότι θα παράσχω εδώ είναι μια πολύ σύντομη περιγραφή του ιστορικού του και της διαρκούς ενασχόλησής του με το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Το 1940, ο Τζορτζ Μίτσελ αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο A&M του Τέξας με πτυχίο Μηχανικού Πετρελαίου με ιδιαίτερη έμφαση στη Γεωλογία.

Η περίπλοκη σταδιοδρομία του Μίτσελ στη βιομηχανία πετρελαίου και οι άλλες σημαντικές επενδύσεις του σε αναρίθμητα επιχειρηματικά εγχειρήματα και το εκτεταμένο φιλανθρωπικό του έργο είναι πολύ εκτενή για να συμπεριληφθούν σε αυτή τη σύντομη αναφορά. Αντ’ αυτού, πρέπει να επικεντρωθούμε στα πετρελαϊκά του συμφέροντα κατά τις δεκαετίες του 1980 και 1990.

Από την άποψη αυτή, η έκδοση του «Economist» της 12ης Ιουλίου 2012 αναφέρει:

«Η άνοδος [του σχιστολιθικού πετρελαίου] υποβοηθήθηκε από διάφορους παράγοντες… Αλλά η μεγαλύτερη διαφορά οφείλεται στις προσπάθειες ενός ανθρώπου: Τζορτζ Μίτσελ, … ο οποίος είδε τις δυνατότητες βελτίωσης μιας γνωστής τεχνολογίας, του φράκινγκ (fracking), για να φτάσει στο φυσικό αέριο. Οι μεγάλες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου ενδιαφέρονταν για το σχιστολιθικό αέριο, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν την επανάσταση στο φράκινγκ για να βγάλουν το αέριο στη ροή. Ο κ. Μίτσελ ξόδεψε δέκα χρόνια και 6 εκατ. δολάρια για να λύσει το πρόβλημα (σίγουρα τα καλύτερα χρήματα που δαπανήθηκαν για την ανάπτυξη στην ιστορία του φυσικού αερίου). Ολοι, είπε, του έλεγαν ότι απλώς σπαταλούσε τον χρόνο και τα χρήματά του».

Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών 1980 και 1990, η Mitchell Energy & Development Corp. πειραματίστηκε στο πεδίο Barnett Shale του Τέξας με διάφορες τεχνικές υδραυλικής ρηγμάτωσης με σκοπό την οικονομική εξόρυξη του φυσικού αερίου του σχηματισμού αυτού. Η προσπάθεια αυτή και η τεχνική γεώτρησης ήταν τόσο επιτυχής που δεν έκανε τίποτα λιγότερο από το να πυροδοτήσει μια νέα άνοδο του φυσικού αερίου στη Βόρεια Αμερική. Αυτή η καινοτόμος μέθοδος εξόρυξης φυσικού αερίου από σχιστολιθικά πετρώματα αναγνωρίστηκε αμέσως ότι έκανε τις Ηνωμένες Πολιτείες λιγότερο εξαρτημένες από ξένες πηγές ενέργειας.

Λόγω της τεχνολογικής προόδου του Τζορτζ Μίτσελ στη βιομηχανία του φράκινγκ εκείνος είναι πλέον γνωστός από πολλούς στο χώρο του πετρελαίου ως ο «πρωτοπόρος του σχιστόλιθου». Εχει μάλιστα προταθεί η ημερομηνία γέννησης του Τζορτζ Μίτσελ 21 Μαΐου 1919 να θεωρηθεί ως «Ημέρα Σχιστόλιθου». Αλλά υπάρχουν και άλλα.

Ο Μάικλ Σ. Τζόνσον (Γιαννακόπουλος) είναι ένας γεωλόγος, γνωστός ευρέως στην αμερικανική πετρελαϊκή βιομηχανία ως «γκουρού του πετρελαίου». Γεννημένος το 1926 στο Μέριβιλ του Μιζούρι, από Ελληνες μετανάστες γονείς, το ενδιαφέρον του Τζόνσον για την πετρελαϊκή επιχείρηση ξεκίνησε όταν η οικογένειά του μετακόμισε στην Τούλσα της Οκλαχόμα το 1931, που τότε αποκαλούνταν η πετρελαϊκή πρωτεύουσα των ΗΠΑ. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο με B.Sc. (1947) και M.S. (1949) και τα δύο στη Γεωλογία.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετούς καριέρας του, ο Τζόνσον συμμετείχε σε περίπου 15 ανακαλύψεις κοιτασμάτων πετρελαίου στη Βόρεια Ντακότα, τη Μοντάνα, το Κολοράντο, το Γουαϊόμινγκ και το Κάνσας. Χωρίς αμφιβολία, το μεγαλύτερο επίτευγμά του ήταν η ανακάλυψη του κοιτάσματος «Parshall» στη Βόρεια Ντακότα. Η καινοτομία του Τζόνσον κατέστησε δυνατή την εξόρυξη πετρελαίου από το κοίτασμα Parshall, το οποίο σήμερα είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος κοίτασμα πετρελαίου στη Βόρεια Αμερική και εκτείνεται σε τέσσερα εκατομμύρια στρέμματα με εκμεταλλεύσιμα αποθέματα περίπου δεκαπέντε δισεκατομμυρίων βαρελιών.

Με απλά λόγια, ο Τζόνσον ήταν αυτός που ξεκίνησε την οριζόντια γεώτρηση. Μια καινοτόμο νέα τεχνική γεώτρησης που επέκτεινε τις μεθόδους εξόρυξης πετρελαίου του Τζορτζ Μίτσελ.

Το 2009, λόγω της συμβολής του στην ανακάλυψη Parshall, έλαβε το βραβείο «Explorer of the Year Award» από την American Association of Petroleum Geologists και επίσης από την Rocky Mountain Association of Geologists.

Το βιβλίο του Τζόνσον «Obscurity to Success in the Oil Business: Discovery of Parshall Oil Field in North Dakota (2017)» (Το σκοτάδι προς την επιτυχία στην πετρελαϊκή επιχείρηση: Η ανακάλυψη του κοιτάσματος Parshallστη Βόρεια Ντακότα (2017)) είναι τόσο μια προσωπική βιογραφία όσο και μια λεπτομερής περιγραφή της ανακάλυψης του γιγαντιαίου κοιτάσματος πετρελαίου Parshall μέσω των τεχνολογικών του καινοτομιών.

Πριν από χρόνια, είχα γράψει για μια κριτική του βιβλίου του Τζόνσον εδώ στις σελίδες του «Εθνικού Κήρυκα».

Ο Πίτερ Ζέιχαν σημειώνει ότι, λόγω των συντριπτικών αποθεμάτων σχιστολιθικού πετρελαίου που διαθέτουμε, εναπόκειται στους Αμερικανούς να αλλάξουν εντελώς την εμπλοκή τους στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων, όπως αυτή υφίσταται από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Απλώς δεν χρειαζόμαστε πλέον το ξένο πετρέλαιο. Η αφομοίωση δεν ήταν ποτέ, δεν μπορεί ποτέ να είναι μονόδρομος. Η αμοιβαία προσαρμογή, αν μπορείτε να το πείτε έτσι, με την πάροδο του χρόνου είναι αυτό που πραγματικά συμβαίνει.