ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ. Το Ισραήλ συγκλονίζεται από ένα κύμα μαζικών διαδηλώσεων που ζητούν τη διατήρηση της δημοκρατίας της χώρας. Αλλά το κίνημα υπέρ της δημοκρατίας στερείται οποιουδήποτε σαφούς μηνύματος αντίθεσης στην απεριόριστη στρατιωτική διακυβέρνηση του Ισραήλ σε εκατομμύρια Παλαιστίνιους.

Αυτή η αντίφαση αντανακλά μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση μεταξύ των Εβραίων Ισραηλινών ότι η σύγκρουση με τους Παλαιστίνιους είναι και δυσεπίλυτη και κατά κάποιο τρόπο ξεχωριστή από την εσωτερική διαμάχη του Ισραήλ.

Οι επικριτές του κινήματος διαμαρτυρίας, συμπεριλαμβανομένων των Παλαιστινίων, λένε ότι αυτό είναι ένα σημαντικό τυφλό σημείο και ότι μια τέτοια επιλεκτική υπεράσπιση των δημοκρατικών ιδεωδών δείχνει πόσο αποκομμένοι είναι οι Ισραηλινοί από τη σκληρή πραγματικότητα όσων ζουν υπό την κατοχή του Ισραήλ.

«Είναι τόσο ειρωνικό που μιλούν και διαμαρτύρονται για τη δημοκρατία, ενώ την ίδια στιγμή είναι μια δικτατορία για τους Παλαιστίνιους εδώ και 75 χρόνια», είπε η Νταϊάνα Μπούτου (Diana Buttu), μια Παλαιστίνια σχολιαστής. «Φοβούνται ότι θα επηρεαστούν με κάποιο τρόπο τα δικά τους προνόμια και δικαιώματα, αλλά δεν θα κάνουν τη σύνδεση» με την κατοχή.

Οι διαδηλωτές διαμαρτύρονται ενάντια στην προσπάθεια της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου να αποδυναμώσει το δικαστικό σώμα περιορίζοντας τη δικαστική εποπτεία επί της επίσημης λήψης αποφάσεων και νομοθεσίας. Το κίνημα διαμαρτυρίας λέει ότι το περιορισμένο μήνυμά του ενάντια στη δικαστική αναθεώρηση συγκρατεί ένα από τα μεγαλύτερα και πιο σταθερά κινήματα διαμαρτυρίας που έχει δει ποτέ το Ισραήλ, φέρνοντας δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους τις τελευταίες 30 εβδομάδες.

Η κυβέρνηση του Νετανιάχου, που αποτελείται από υπερεθνικιστικά και υπερθρησκευτικά κόμματα με στενούς δεσμούς με το κίνημα των εποίκων της Δυτικής Οχθης, λέει ότι η αναθεώρηση θα αποκαταστήσει την εξουσία στους εκλεγμένους νομοθέτες και θα χαλιναγωγήσει αυτό που λέει ότι είναι υπερβολικά παρεμβατικό δικαστικό σύστημα.

Οι επικριτές βλέπουν τη νομοθετική ώθηση, ειδικά επειδή καθοδηγείται από ακροδεξιά και συντηρητικά θρησκευτικά κόμματα, ως επίθεση στα δημοκρατικά θεμέλια του Ισραήλ και το αδύναμο σύστημα ελέγχων και ισορροπιών του. Λένε ότι θα ανοίξει την πόρτα σε σοβαρές παραβιάσεις των προσωπικών ελευθεριών και των δικαιωμάτων των γυναικών, της LGBTQ+ κοινότητας και των μειονοτήτων που θα βάλουν το Ισραήλ σε μια πορεία προς την απολυταρχία.

Οι διαδηλωτές προέρχονται από ένα ευρύ φάσμα της ισραηλινής κοινωνίας. Αλλά σε μεγάλο βαθμό λείπει από τις σφοδρές διαδηλώσεις οποιαδήποτε ουσιαστική αναφορά στην 56χρονη κατοχή εδαφών από το Ισραήλ που αναζητούν οι Παλαιστίνιοι για το μελλοντικό τους κράτος. Μια μικρή ομάδα ακτιβιστών που κυματίζουν παλαιστινιακές σημαίες έχει λάβει μέρος, αλλά παραμένει ως επί το πλείστον στο περιθώριο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, έχουν ακόμη και εξοστρακιστεί από τους διοργανωτές που φοβήθηκαν ότι η αναφορά της κατοχής θα υπονόμευε κατά κάποιο τρόπο το κίνημα διαμαρτυρίας.

«Η διαμαρτυρία είναι ενάντια στη μείωση του δημοκρατικού χώρου για τους Εβραίους. Οι περισσότεροι Εβραίοι στο Ισραήλ δεν έχουν πρόβλημα με το Ισραήλ να επιβάλλει ένα καθεστώς απαρτχάιντ στη Δυτική Οχθη», είπε ο Ντρορ Ετκες, (Dror Etkes), ένας βετεράνος ακτιβιστής κατά της κατοχής.