Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας. Η κοινωνική συναναστροφή, η ψυχαγωγία, ακόμη και η ενημέρωση, με σημαντικό ποσοστό των χρηστών να δηλώνει ότι τα social media είναι η κύρια πηγή πληροφόρησής του, αποτελούν τρεις βασικές όψεις του εν λόγω σίγουρα ευρείας χρήσεως διαδικτυακού τοπίου. Η σχετική χρήση τείνει να αυξάνεται στις νεότερες γενιές.

Στη νέα κοινωνική πραγματικότητα στην οποία εν πολλοίς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν συμβάλει, παράλληλα με τα θετικά τους δεν πρέπει να λησμονούνται ωστόσο και οι ενυπάρχοντες κίνδυνοι.

Πέραν των υφιστάμενων -ιδίως σε περιπτώσεις υπερβολικής χρήσης- δυνητικών ψυχοκοινωνικών επιπτώσεων στο άτομο μεμονωμένα, η περαιτέρω ανάλυση των οποίων δεν αποτελεί στόχο του παρόντος άρθρου αλλά θα μπορούσε να αποτελέσει ξεχωριστό θέμα προς συζήτηση, δεν εκλείπουν οι πιθανά επικίνδυνες επιδράσεις στο σύνολο.

Η διαρροή ψευδών ειδήσεων, η ρητορική μίσους και η έμμεση ή άμεση υποδαύλιση εξάρσεων βίας είναι μερικά από τα ζητήματα που επισύρουν ανησυχία.

Σχετικός προβληματισμός βρέθηκε στο επίκεντρο των τελευταίων βίαιων ταραχών στο Ηνωμένο Βασίλειο με τον Βρετανό πρωθυπουργό Κιρ Στάρμερ (Keir Starmer) να αποδίδει την επικρατούσα ανομία σε «ακροδεξιούς τραμπούκους», οι οποίοι εν μέρει παρακινήθηκαν από παραπληροφόρηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για περιστατικό μαχαιρώματος σε μάθημα χορού, όπου σκοτώθηκαν τρία κορίτσια.

Προδήλως καταδικαστέες επιθέσεις εναντίον μεταναστών και τζαμιών ήταν εν προκειμένω το αποτέλεσμα ψευδών φημών που διαδόθηκαν στο διαδίκτυο σχετικά με το προφίλ του ύποπτου δράστη και που τον ήθελαν να είναι μουσουλμάνος αιτών άσυλο.

Όταν μία τέτοια λανθασμένη πληροφορία διαχέεται, εσκεμμένα ή μη, στο ευρύ διαδικτυακό κοινό, δυστυχώς το να βρει αντίκρισμα σε μέρος των χρηστών πυροδοτώντας εξάρσεις βίας, καθώς φάνηκε, δεν καθίσταται διόλου απίθανο.

Πόσο εξοικειωμένος και υποψιασμένος είναι ο μέσος χρήστης περί των κινδύνων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και του διαδικτύου συλλήβδην; Πόσο εύκολα η «ελευθερία» της πληροφορίας στο αχανές διαδίκτυο μπορεί να τραπεί σε «ελευθεριότητα»;