Συνεδρίασε το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας της Τουρκίας και ένα από τα θέματά του ήταν και το θέμα των ελληνικών εξοπλισμών, το οποίο, με βάση τις διάφορες ανακοινώσεις υπουργών της και αναλύσεις ειδικών σε τουρκικά ΜΜΕ, φαίνεται να τους ενοχλεί. Οι Τούρκοι αξιωματούχοι από τη μια μεριά μας ρωτάνε γιατί εξοπλιζόμαστε και φορτώνουμε με τόσα βάρη τους Ελληνες πολίτες –κόψιμο τους έπιασε για τους Έλληνες πολίτες- και από την άλλη μας απειλούν με πόλεμο από τη δεκαετία του ’80 και συχνά τελευταία μας προειδοποιούν ότι ένα βράδυ ξαφνικά, όπως έκαναν και στην Κύπρο, θα κάνουν, κατά τα λεγόμενα του μεγάλου Σουλτάνου Ερντογάν, γιουρούσι! Διαπιστώνουν, βεβαίως, πως έχουν μείνει από «γκάζι» σαν αυτό που οδηγεί την πολεμική τους αεροπορία σε κατάσταση ώστε να χάνουν την υπεροχή τους στην περιοχή και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να γαυγίζουν όπως ο σκύλος που κανείς δεν τον φοβάται.

Προφανώς, τα εξοπλιστικά προγράμματα της Ελλάδος και οι συμμαχίες σε αμυντικά και εξωτερικής πολιτικής ζητήματα, όπως αυτές με τη Γαλλία, τις ΗΠΑ, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τη Σαουδική Αραβία τα Αραβικά Εμιράτα κ.ά., που έχει καταφέρει να προωθήσει με εκπληκτική ταχύτητα η Ελλάδα, χαλάει τα φαραωνικά σχέδια του νέο-Οθωμανισμού που προωθούν οι σημερινές εγκληματικές πολιτικές ηγεσίες της Τουρκίας, οι οποίες θέλουν, διακαώς, να επεκτείνουν τα σημερινά τους σύνορα στον ίδιο δρόμο και με τη λογική με αυτήν του Πούτιν με τον οποίο συναγελάζονται.

Η ελληνική πολιτική που βάζει φρένο υλοποίησης των σχεδίων, όπως αυτά της γαλάζιας πατρίδας και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, οφείλεται στην εφαρμογή σωστής, επιτέλους, πολιτικής, απελευθερωμένη από τυχοδιωκτισμούς που διαχρονικά ψευδοπροοδευτικοί και ιδίως «δημοκράτες» της Ελλάδος προωθούν, μιμούμενοι, δυστυχώς, την πολιτική του Ερντογάν που, ως ανατολίτης, πατάει σε δύο και εάν είχε τρία πόδια θα πατούσε και σε τρεις βάρκες, για να προωθεί διά του ανατολίτικου παζαριού τα μεγάλα όνειρα των χαλίφηδων. Ίσως αυτή η νέα πολιτική της Ελλάδος να οφείλεται και στις αιτίες, δηλαδή στις αναθεωρητικές επεκτατικές πολιτικές της Ρωσίας, που οδήγησαν στον εγκληματικό πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία. Θα ήταν ανόητο να το παίζουμε όπως η Τουρκία, όταν, μάλιστα, απειλείσαι με ίδιες πολιτικές από την Τουρκία. Θα ήταν αυτοκτονική πολιτική να συμπορεύεσαι με αυτούς που καραδοκούν νύχτα μέρα να αρπάξουν την ευκαιρία, όπως έκαναν το 1974 για την Κύπρο και να εισβάλουν, όπως καθημερινά μας απειλούν, στα νησιά μας.

Για την ιστορία η Τουρκία με την πολιτική των εκβιασμών προς τη Δύση είχε καταφέρει να παράγει πολλές φορές θετικά αποτελέσματα για αυτήν. Γι’ αυτό και κάποιοι εδώ «ειδικοί» συνεχίζουν ακόμα να προωθούν την τυχοδιωκτική πολιτική των εκβιασμών. Δεν είναι πολύς καιρός που έχει περάσει από τότε που σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ άρχισαν να προσαρμόζονται στα πραγματικά δεδομένα στην εδώ περιοχή και έχουν εγκαταλείψει την πολιτική της εξομοίωσης θύτη και θύματος και ανοιχτά πλέον έχουν αρχίσει να κάνουν διάκριση θύτη και θύματος. Η πολιτική των ίσων αποστάσεων, όπως έχω και στο παρελθόν επισημάνει, μπορεί να έχει για κάποιο καιρό θετικά αποτελέσματα για τους μεγάλους, αλλά για μικρές χώρες αυτό δεν ισχύει. Για την Τουρκία ο κόμβος των εκβιασμών έφτασε στο χτένι και γι’ αυτό αναγκάζεται πλέον να πληρώσει μεγάλο λογαριασμό ως αποτέλεσμα της πολιτικής των εκβιασμών. Κατέληξε να είναι πλέον ένας αναξιόπιστος σύμμαχος και απειλείται με πλήρη εγκατάλειψη ακόμα και από τον πιο πιστό του φίλο γραμματέα του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ.

Η εξέλιξη του εκσυγχρονισμού της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας και η απώλεια της υπεροχής της συγκρινόμενη με αυτήν της Ελλάδος είναι ένα από τα αρνητικά προϊόντα της πολιτικής της. Οι δε αναφορές του Πομπέο, πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, στο βιβλίο του για την Τουρκία δείχνει ότι από καιρό σιγόβραζε η δυσαρέσκεια των ΗΠΑ με την όλη στάση της Τουρκίας και αυτό αναδεικνύει την αιτία της εντυπωσιακής υποδοχής του Πρωθυπουργού της Ελλάδος στο Κογκρέσο και το γεγονός ότι η νέα πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία διαπερνά τα κομματικά της σύνορα και οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η πολιτική αυτή θα έχει βάθος και σαφώς εξαιρετικά οφέλη για τη χώρα μας. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημανθεί και η προσφορά της Ομογένειας στην όλη εξέλιξη της κατάστασης.

Με όλες αυτές τις θετικές εξελίξεις, ιδίως σε ό,τι αφορά την ασφάλεια της χώρας μας, η Ελλάδα μπορεί να προγραμματίζει με αίσθημα σιγουριάς μακροπρόθεσμα την ανάπτυξή της σε όλους τους τομείς με την οποία θα δίνει το στίγμα της στη διεθνή κοινότητα και θα απολαμβάνει βεβαίως δικαίως το σεβασμό της.

* Ο Θεόδωρος Στάθης έζησε για χρόνια στις ΗΠΑ. Είναι πρώην βουλευτής Λάρισας με το ΠΑΣΟΚ, ενώ διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού και υπουργός Γεωργίας. Είναι διδάκτωρ του Columbia University και πρόεδρος του Ιδρύματος Μεσογειακών Μελετών.