ΒΟΣΤΩΝΗ. Ο κ. Παντελεήμων Βίγκας, Αρχων Μ. Χαρτοφύλαξ του Πατριαρχείου, επιχειρηματίας και εκ των κορυφαίων λαϊκών ηγετικών στελεχών του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, ήταν ένας εκ των ομιλητών στο Διεθνές Συνέδριο στη Θεσσαλονίκη προς τιμή του Πατριάρχη Βαρθολομαίου με θέμα: «Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος: Τριάντα χρόνια διακονίας».

Το Συνέδριο διοργάνωσαν η Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το Ιδρυμα Πατερικών Μελετών της Μονής Βλατάδων. Το συνέδριο άνοιξε ο ίδιος ο Πατριάρχης και στη συνέχεια αναχώρησε για την επίσκεψή του στο Αγιο Ορος.

Ο κ. Βίγκας στην ομιλία του ξεδίπλωσε τη σκέψη του και την αγωνία του για το σήμερα και το αύριο της Ρωμιοσύνης της Κωνσταντινούπολης η συρρίκνωση της οποίας προβληματίζει τα μέγιστα.

Τόνισε πως «το πρώτο και μείζον πρόβλημα που πρέπει να επιλύσουμε είναι το δημογραφικό. Η πληθυσμιακή συρρίκνωση προφανώς δεν είναι κάτι το καινούργιο για εμάς. Εχει λάβει μόνιμο χαρακτήρα από τις απελάσεις του 1964 κι εντεύθεν. Πλέον, όμως, η μοίρα της ελληνικής ομογένειας είναι δυσοίωνη, η επιβίωσή της στο προσεχές μέλλον έχει μπει σε δραματική τροχιά. Επομένως, πρώτο μας μέλημα αποτελεί η αύξηση των μελών της κοινότητας. Πώς μπορούμε να το πετύχουμε αυτό; Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είτε στην Πόλη είτε στην Ιμβρο και την Τένεδο είναι να δημιουργήσουμε συνθήκες κατάλληλες για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και την επακόλουθη δημιουργία θέσεων εργασίας. Επιβάλλεται να απεξαρτηθούμε σταδιακά από τη λογική της υποβοηθούμενης οικονομικά κοινωνίας και να επανεκκινήσουμε τους νέους μας σε παραγωγικούς τομείς. Θα ήταν αρκετά πιο ωφέλιμο για παράδειγμα αν υπήρχε η δυνατότητα χορήγησης επιχειρηματικών δανείων κι άλλων ευκαιριών για το στήσιμο ομογενειακών επιχειρήσεων. Ετσι, θα καταφέρουμε να προσελκύσουμε ανθρώπους, που θα ήθελαν να έρθουν να ζήσουν στην Κωνσταντινούπολη, Ιμβρο και Τένεδο. Ταυτόχρονα, θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για ομογενείς, που θα τους καταστήσουν ανεξάρτητους οικονομικά. Κυρίως, όμως, όλο αυτό θα ανατάξει το ηθικό της κοινότητας και θα ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία».

Ο κ. Βίγκας υπογράμμισε πως «ο δεύτερος στόχος μας είναι η διατήρηση της ταυτότητάς μας και ειδικά της ελληνικής γλώσσας. Η προαναφερθείσα πληθυσμιακή συρρίκνωση είχε ως αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση των μεικτών γάμων. Σε αυτές τις οικογένειες η γλώσσα επικοινωνίας είναι αναπόφευκτα η τουρκική, που έχει ως συνέπεια τα παιδιά να μιλούν τα ελληνικά ως δεύτερη γλώσσα. Τη σήμερον ημέρα, η ορθόδοξη πίστη από μόνη της δεν επαρκεί για να αντισταθεί κάποιος στην αφομοίωση. Μέσα από τη γνώση της Ελληνικής θωρακίζεις ισχυρότερα την ελληνικότητά σου, τη ρωμαιϊκότητα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποκλείεται η συνύπαρξη κι έτερων ταυτοτήτων».

Προτείνει αγκάλιασμα της νεολαίας τονίζοντας πως «και μιας που αναφερθήκαμε στο δημογραφικό και σε ζητήματα ταυτότητας και γλώσσας αναμενόμενο είναι να μιλήσουμε για τους νέους μας, τους ανθρώπους που αποτελούν τη μαγιά και το μέλλον μας. Επόμενο βήμα, λοιπόν, είναι η διοργάνωση ενός συνεδρίου νεολαίας υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριάρχη. Δεν θέλουμε να είναι κάτι το αμιγώς ομογενειακό. Επιθυμούμε Ρωμιοί και χριστιανοί ορθόδοξοι από άλλες εθνότητες, που κατοικούν σε πολλές πόλεις της Τουρκίας, να ανταμώσουν, να συζητήσουν, να γνωριστούν και να εντοπίσουν τα κοινά σημεία επαφής με συνδετικό αρμό την Μ.τ.Χ.Ε. Θέλουμε όλες τις νέες και όλους τους νέους που είναι χριστιανοί ορθόδοξοι και ζουν στην Τουρκία να δώσουν το παρών και να επανεπιβεβαιώσουμε την άνευ όρων οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας μας στους κόλπους της Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας. Αυτό το συνέδριο, ας γίνει το έναυσμα για τη δημιουργία Γραφείου Ορθοδόξου Νεολαίας για τον συντονισμό των πνευματικών και κοινοτικών αναγκών αυτών των ανθρώπων και παράλληλα, εκτός της ελληνικής, να υιοθετήσουμε και την τουρκική και την αγγλική γλώσσα σε ό,τι αφορά την ενημέρωση του κοινού για τα τεκταινόμενα στην Εκκλησία και την Ομογένεια».

Επισήμανε διεξοδικά τα όσα έχουν επιτευχθεί επί Πατριαρχίας Βαρθολομαίου: «Η θυσιαστική διακονία του Πατριάρχη μας, μαζί με τον ανανεωτικό αέρα που έφερε στο Φανάρι, ενέπνευσε κι ενθάρρυνε νέους από την Ελλάδα και τις άλλες γωνιές του κόσμου να έρθουν στην Κωνσταντινούπολη, να χειροτονηθούν και να προσφέρουν στη Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία».

Πρόσθεσε πως «κομβικό σημείο αποτέλεσε, το 2006, η διενέργεια κοινοτικών εκλογών στα ευαγή καθιδρύματά μας, δηλαδή τα βακούφια, για την ανάδειξη νέων εκπροσώπων. Ενα πρώτο βήμα στον εκδημοκρατισμό των θεσμών μας, που δυστυχώς, από τον Ιανουάριο του 2013, δεν είχε συνέχεια, κι έκτοτε οι διοικήσεις παραμένουν οι ίδιες, επειδή δεν μας επιτρέπεται να προκηρύξουμε εκλογές. Αυτό έχει ως συνέπεια την επικράτηση μίας εσφαλμένης και ολότελα προβληματικής αντίληψης ισόβιας διαχείρισης των κοινοτικών διοικήσεων από τα ίδια πρόσωπα, χωρίς να υπάρχει η ανάγκη ανανέωσης της λαϊκής, θα λέγαμε, εντολής. Σε αυτές τις ανησυχίες μας ο Παναγιώτατος έτεινε ευήκοον ους και μετέφερε πολλάκις στους αρμοδίους το αίτημα καθώς και τη δυσαρέσκειά μας».

Ο κ. Βίγκας υπογράμμισε πως «όλα αυτά τα χρόνια, όμως, καταφέραμε όχι μόνο να διασώσουμε και να στηρίξουμε τα βακούφια, που παραλάβαμε από τους προγόνους μας, αλλά και να διεκδικήσουμε και να αξιοποιήσουμε την ακίνητη περιουσία μας, να εκσυγχρονίσουμε τους οργανισμούς μας, να στελεχώσουμε τις κοινοτικές θέσεις, να αναδείξουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά και να ενσωματώσουμε νέα μέλη στις ενορίες μας. Προχωρήσαμε με αυτοπεποίθηση και το βλέμμα στο μέλλον στην ίδρυση νέων ευέλικτων θεσμών, εκπαιδευτηρίων και ευαγών ιδρυμάτων».