ΓΛΑΣΚΩΒΗ («ΝΥΤ»). Απέμειναν δύο μέρες στη Σύνοδο του ΟΗΕ για το περιβάλλον και είναι οι ημέρες που οι συνομιλίες γίνονται δύσκολες, πραγματικά πολύ δύσκολες.

Στα δύο αυτά 24ωρα πρέπει οι διεθνείς διαπραγματεύσεις να πετύχουν τον στόχο περιορισμού των καταστροφικών επιπέδων υπερθέρμανσης του Πλανήτη. Δύο ημέρες για να διευθετηθούν οι διαφωνίες σχετικά με το τι περιλαμβάνει το τελικό έγγραφο που θα βγει από την ετήσια Σύνοδο Κορυφής των Ηνωμένων Εθνών και θα χρησιμεύσει ως οδηγός για τον παγκόσμιο αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής.

Ελπιδοφόρα είναι η προσέγγιση ΗΠΑ και Κίνας που κατέληξαν σε ένα «κοινό ανακοινωθέν για την ενίσχυση δράσης για το κλίμα». Τουλάχιστον αυτό ανακοίνωσε την Πέμπτη στη Γλασκώβη ο Κινέζος απεσταλμένος για το Κλίμα, Σίε Ζενχουά.

Η συμφωνία «δείχνει ότι η συνεργασία είναι ο μόνος δρόμος για την Κίνα και τις ΗΠΑ», είπε ο Σίε, καθώς οι εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών φάνηκαν πρόσφατα να μετακυλίονται στον διπλωματικό φάκελο για το Κλίμα.

Στο μεταξύ, με τη λήξη των διαπραγματεύσεων, κάθε χώρα πρέπει να συμφωνεί σε κάθε λέξη του τελικού ανακοινωθέντος.

Την Τετάρτη, οι διοργανωτές της Συνόδου εξέδωσαν ένα αρχικό προσχέδιο συμφωνίας που καλούσε τις χώρες, έως το τέλος του 2022, να «επανεξετάσουν και να ενισχύσουν» τα σχέδιά τους για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και να «επιταχύνουν τη σταδιακή κατάργηση του άνθρακα και των επιδοτήσεων για ορυκτά καύσιμα».

Εάν παραμείνει ως έχει στην τελική έκδοση, η γλώσσα για τον άνθρακα και τις κρατικές επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων θα ήταν η πρώτη για μια συμφωνία του ΟΗΕ για το κλίμα. Αλλά οι περιβαλλοντικές οργανώσεις είπαν ότι το υπόλοιπο έγγραφο ήταν πολύ ασαφές σε κρίσιμες λεπτομέρειες.

Τα χρήματα είναι μια από τις μεγάλες διαφορές που διαφαίνεται κατά τις τελικές διαπραγματεύσεις, οι οποίες θα επικεντρωθούν στην επίτευξη συναίνεσης μεταξύ και των σχεδόν 200 εθνών που εκπροσωπούνται. Οι πλούσιες χώρες απέτυχαν να προσφέρουν $100 δισ. ετησίως μέχρι το 2020, όπως είχαν υποσχεθεί, στις φτωχές και μεσαίου εισοδήματος χώρες να μετατοπίσουν τα ενεργειακά τους συστήματα από τα ορυκτά καύσιμα και να προσαρμοστούν στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Φέτος, υπάρχει μια ώθηση για τη δημιουργία ενός άλλου δοχείου χρημάτων για την αντιστάθμιση των ανεπανόρθωτων ζημιών της κλιματικής αλλαγής σε χώρες που ευθύνονται λιγότερο για το πρόβλημα, ένα ταμείο για αυτό που είναι γνωστό ως «απώλεια και ζημιά» και ένα ταμείο που έχουν μπλοκάρει οι πλούσιες χώρες για σχεδόν 30 χρόνια.

Υπάρχει επίσης διαφωνία σχετικά με την έκκληση για τερματισμό των επιδοτήσεων ορυκτών καυσίμων, τους κανόνες για τις αγορές άνθρακα και το εάν οι χώρες πρέπει να επιστρέφουν κάθε χρόνο με νέους κλιματικούς στόχους αντί για κάθε πέντε χρόνια.

Οι εκκλήσεις για σκληρότερη δράση από ακτιβιστές και έθνη γίνονται όλο και πιο δυνατές. Η επιστημονική συναίνεση απαιτεί από τις χώρες σε όλο τον Κόσμο να περιορίσουν την παγκόσμια μέση αύξηση της θερμοκρασίας στους 1,5 βαθμούς Κελσίου ή 2,7 βαθμούς Φαρενάιτ, μεταξύ της προβιομηχανικής εποχής και του τέλους αυτού του αιώνα. Πέρα από αυτό το όριο, οι κίνδυνοι από θανατηφόρα κύματα καύσωνα, ξηρασίες, πυρκαγιές, πλημμύρες και εξαφάνιση ειδών αυξάνονται σημαντικά.