Αγαπητή Σταυρούλα,

Είμαι 28 χρόνων και εδώ και έξι μήνες πολύ ερωτευμένη με το αγόρι μου. Είναι λίγο πιο μικρός από εμένα, πολύ όμορφος και καλλιεργημένος και όταν είμαστε καλά περνάω τέλεια μαζί του. Το πρόβλημά μου είναι ότι μαλώνουμε πολύ συχνά και τις περισσότερες φορές δεν μπορώ να καταλάβω τι κάνω λάθος. Είμαστε δύο μέρες καλά και τις επόμενες χάλια. Θυμώνει, μου κρατάει μούτρα και δεν μου εξηγεί εκείνη τη στιγμή τι ακριβώς συμβαίνει. Οταν πια τον έχω παρακαλέσει πολύ, έχω κλάψει και τον έχω απειλήσει ότι θα φύγω, τότε δέχεται να λύσει την σιωπή του και να μου πει τι έχει. Τις περισσότερες φορές τον πειράζουν πράγματα που ούτε μπορώ να τα φανταστώ, όπως κάτι που είπα και το παρεξήγησε ή κάτι που του προκάλεσε ζήλεια. Η ερώτηση που έχω είναι γιατί το κάνει αυτό και τι μπορώ να κάνω για να σταματήσει όλο αυτό. Θέλω πολύ να είμαι μαζί του και πραγματικά όταν είμαστε καλά είναι πολύ τρυφερός και δοτικός, άλλος άνθρωπος.

Ρέα

Αγαπητή Ρέα,

Οταν ένας άνθρωπος επιλέγει την σιωπή για να επικοινωνήσει στον σύντροφό του την δυσφορία, τον θυμό ή την απογοήτευσή του, στην πραγματικότητα επιλέγει μία μορφή τιμωρίας, θεωρώντας ότι αξίζει στον αποδέκτη αυτής της συμπεριφοράς. Το μήνυμα που θέλει να περάσει αυτός που σιωπά είναι ότι νιώθει πληγωμένος ή αδικημένος για κάτι που ο άλλος έκανε ή δεν έκανε, για κάτι που είπε ή που δεν είπε, ώστε επιλέγει να συνυπάρξει μαζί του σαν να μην υπάρχει ή σαν να μην υπάρχουν μεταξύ τους συναισθήματα αγάπης, γιατί αυτό του αξίζει. Ο άλλος, ο αποδέκτης της σιωπής θα πρέπει να καταλάβει το «λάθος» που έκανε και να «συμμορφωθεί».

Πίσω από αυτήν την πράξη του ανθρώπου που σιωπά κρύβεται η πρόθεση να χειριστεί τον σύντροφό του, ώστε εκείνος να μην επαναλάβει αυτό που τον ενόχλησε και φυσικά ποντάρει στην αδυναμία που του έχει ο άλλος. Στην πραγματικότητα δηλώνει ότι ο ίδιος δεν θέλει να αλλάξει τίποτα στην συμπεριφορά του, ότι αν πρέπει τα πράγματα να γίνουν διαφορετικά η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά τον άλλον, τον αποδέκτη της σιωπής.

Αυτός που επιλέγει τη σιωπή ξέρει ότι ο αποκλεισμός και η σιωπή θα πονέσουν τον άλλον και αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την υποχώρησή του, την παραίτηση από οποιαδήποτε διεκδίκηση και σε ορισμένες περιπτώσεις και την παραδοχή ενός «λάθους» που δεν είναι καν δικό του. Γι’ αυτό και έχουμε να κάνουμε με μία συμπεριφορά που είναι κακοποιητική, που κρύβει επιθετικότητα και ναρκισσισμό ακόμη κι αν αυτή εκφράζεται με παθητικό τρόπο. Είναι σαν να λέει κανείς, «Εγώ αποφασίζω πότε εσύ υπάρχεις για εμένα και πότε εξαφανίζεσαι. Εγώ αποφασίζω πότε θα δώσω σου δώσω αξία, προσοχή και αγάπη. Οι δικές σου ανάγκες δεν έχουν σημασία».

Το ερώτημα σε αυτήν την περίπτωση, αγαπητή Ρέα, είναι τι πραγματικά πιστεύετε εσείς για τις ανάγκες και την αξία σας, όπως τι σημαίνει σχέση αγάπης για εσάς. Πιστεύετε ότι ο τρόπος για να λύνονται οι διαφορές σε μία σχέση είναι ο ένας να σιωπά και ο άλλος να κλαίει, να παρακαλάει και να ζητάει συγνώμη ακόμη και για πράγματα για τα οποία δεν φταίει; Εσείς τι προσφέρετε σε αυτήν τη σχέση και τι προσδοκάτε να παίρνετε; Θεωρείτε ότι υπάρχει σεβασμός και αμοιβαία επιθυμία να οδηγηθεί διατηρηθεί η σχέση έτσι ώστε και οι δυο να είστε χαρούμενοι και καλά μέσα σε αυτήν;

Δυστυχώς, δεν είναι μόνο στο χέρι σας να σταματήσει η συμπεριφορά του συντρόφου σας. Αφενός, χρειάζεται να συνειδητοποιήσει και ο σύντροφός σας το πρόβλημα και, αφετέρου, να θελήσει να δουλέψει με τον εαυτό του, ίσως και με κάποιον ειδικό. Μπορείτε να μιλήσετε μαζί του και να θέσετε τα όριά σας, αν βέβαια μπορείτε να τα τηρήσετε. Αλλιώς τα πράγματα θα δυσκολέψουν κι άλλο.

Εσείς μπορείτε να λύσετε μόνο ό,τι αφορά στον εαυτό σας. Μπορείτε να ψάξετε για ποιους λόγους επιλέγετε να είστε ερωτευμένη με έναν άνθρωπο που κάθε τόσο σας τιμωρεί και τι είναι αυτό για το οποίο επιμένετε να μένετε μαζί του. Μπορείτε να σημειώνετε σε ένα ημερολόγιο τις μέρες που νιώθετε πολύ καλά μέσα σε αυτήν την σχέση και αυτές που νιώθετε δυστυχία, πόνο και απογοήτευση. Και ύστερα, κάνοντας τη σύγκριση, να αποφασίσετε αν είστε καλά μέσα σε αυτήν τη σχέση και να πάρετε τις αποφάσεις σας. Μιλήστε με κάποιον άνθρωπο που εμπιστεύεστε, περιγράψτε του τι συμβαίνει και ζητήστε τη γνώμη του.

Τέλος, αν νιώθετε ότι πρέπει να φύγετε από αυτήν τη σχέση και δεν μπορείτε, ίσως χρειάζεται να μιλήσετε με κάποιον ειδικό.