Σε αυτό τον βρώμικο πόλεμο που ξεκίνησε η Ρωσία σε βάρος της Ουκρανίας, και τον οποίο πολύ σωστά η Δύση επικρίνει βοηθώντας τη χώρα που αμύνεται, πολλά έχουν λεχθεί.
Στο πλαίσιο αυτό, ό,τι δικαιολογίες και να πουν οι αξιωματούχοι του Κρεμλίνου δεν προκαλούν έκπληξη. Αναμενόμενο να αντιστρέψουν την αλήθεια, να αρνηθούν το Διεθνές Δίκαιο και να βαδίσουν ένα δρόμο που ξέρουμε ότι θα τους οδηγήσει τελικά στην ήττα και στις κολασμένες σελίδες της Ιστορίας.
Είναι αυτοί από τον Πούτιν μέχρι τον τελευταίο αξιωματούχο που τελικά βαρύνονται με εγκλήματα πολέμου που προκαλεί ο αναθεωρητισμός τους. Οπως κάθε αυταρχικός ηγέτης σε Κίνα, Τουρκία, Μιανμάρ και λοιπά.
Αυτό που δεν περιμέναμε οι ειρηνόφιλοι ήταν να έχουμε έναν Πατριάρχη κολάσιμο. Και το λέμε αυτό γιατί ο προκαθήμενος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Κύριλλος από την πρώτη στιγμή ευλόγησε τον πόλεμο. Ενώ θα μπορούσε απλώς να σιωπήσει ηχηρά, αν και το σωστότερο ήταν να κατακρίνει τον πόλεμο. Τον κάθε πόλεμο.
Και δυστυχώς μόλις την Κυριακή ο Κύριλλος προέβη σε κάτι όχι απλά ανάρμοστο, όχι απλά κολάσιμο, αλλά διαβολικό: Λίγες ημέρες μετά τη μερική επιστράτευση που διέταξε ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Κύριλλος δήλωσε ότι οι Ρώσοι στρατιώτες που πεθαίνουν στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας θα λάβουν άφεση αμαρτιών.
«Πολλοί πεθαίνουν στα πεδία του αδελφοκτόνου πολέμου», είπε ο 75χρονος Κύριλλος στην πρώτη του κυριακάτικη ομιλία μετά τη διαταγή επιστράτευσης. «Η Εκκλησία προσεύχεται να τελειώσει αυτή η μάχη όσο το δυνατόν γρηγορότερα, ώστε όσο το δυνατόν λιγότερα αδέλφια να αλληλοσκοτώνονται σε αυτόν τον αδελφοκτόνο πόλεμο».
«Αλλά την ίδια στιγμή, η Εκκλησία συνειδητοποιεί ότι αν κάποιος, ωθούμενος από την αίσθηση του καθήκοντος και την ανάγκη να εκπληρώσει τον όρκο του… πάει να κάνει αυτό που τον καλεί το καθήκον του και αν κάποιος πεθάνει κατά την εκτέλεση αυτού του καθήκοντος, τότε έχει αναμφίβολα διαπράξει κάτι που ισοδυναμεί με θυσία. Θα έχει θυσιαστεί για άλλους. Και επομένως, πιστεύουμε ότι αυτή η θυσία ξεπλένει όλες τις αμαρτίες που έχει διαπράξει ένας τέτοιος άνθρωπος».
Ασυναρτησίες ενός Πατριάρχη απολωλότα… Τελικά είναι η μοίρα της Ρωσίας, πότε με ένα Ρασπούτιν, πότε με ένα Κύριλλο να εμπλέκεται η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία σε επίγειες διαμάχες, τις οποίες υποτίθεται θα έπρεπε να κατακρίνει και όχι να ευλογεί.
Και σε τελευταία ανάλυση αν ο Κύριλλος αποφαίνεται ότι οι Ρώσοι στρατιώτες που πεθαίνουν στον πόλεμο λαμβάνουν άφεσιν αμαρτιών, αυτόν τον ίδιο ποιος θα τον αθωώσει; Μάλλον κανείς.